Συνέντευξη με τον Γιάννη Δεβελέγκα με αφορμή τις κυκλοφορίες των νέων μουσικών άλμπουμ του

Ο Γιάννης Δεβελέγκας, φίλος και συνεργάτης της ιστοσελίδας μας, μας εξέπληξε ευχάριστα, κυκλοφορώντας πρόσφατα δύο μουσικά άλμπουμ με τραγούδια που ερμηνεύουν η Σόνια Θεοδωρίδου, ο Βασίλης Σκουλάς, και τα ανερχόμενα αστέρια στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού, Νίκος Βενετάκης και Ελένη Τορνεσάκη.

Μας εξέπληξε, επειδή o Γιάννης Δεβελέγκας, είναι γνωστός κυρίως για το συγγραφικό του έργο και την αρθρογραφία του στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

Η παρούσα συνέντευξη που μας παραχώρησε πρόθυμα, επικεντρώνεται στις μουσικές του συνθέσεις:

N.B.: Αγαπητέ Γιάννη, πώς και αποφάσισες να ασχοληθείς με την σύνθεση τραγουδιών;

Γ. Δεβελέγκας: Νίκο, δεν είναι κάτι που προέκυψε ξαφνικά! Η επιθυμία να ασχοληθώ με το τραγούδι ξεκινάει από τα παιδικά μου χρόνια. Ωστόσο οι επιλογές, οι ανάγκες, οι προτεραιότητες και οι επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, δεν μου άφηναν τα περιθώρια να ασχοληθώ συστηματικά. Δεν είχα ποτέ τον απαιτούμενο χρόνο. Οι συνθήκες ωρίμασαν τα τελευταία χρόνια και έτσι προέκυψαν οι δύο πρώτες συνεργασίες μου με αξιόλογους μουσικούς, συνεργάτες και καταξιωμένους ερμηνευτές.

N.B.: Η Σόνια Θεοδωρίδου είναι παγκοσμίου φήμης ερμηνεύτρια του κλασικού, και όχι μόνο, ρεπερτορίου. Είναι διάσημη σοπράνο. Πώς συνέβη και συναντήθηκαν οι δρόμοι σας;

Γ. Δεβελέγκας: Θα έλεγα συμπτωματικά! Στην ανάπαυλα μιας πρόβας για μια συναυλία της στο θέατρο Βράχων στην Αθήνα με παραδοσιακά τραγούδια της Μεσογείου, άκουσε τυχαία από τους μουσικούς της προσωπικής της ορχήστρας, που είναι και δικοί μου συνεργάτες, τα δοκιμαστικά του τραγουδιού μου «Έρωτας Είναι». Την εντυπωσίασε τόσο ο στίχος όσο και η μουσική σύνθεση. Ρώτησε ποιος έχει γράψει αυτό το τραγούδι. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο, συναντηθήκαμε, ήπιαμε καφέ. Η Σόνια δεν είναι μόνο διάσημη ως καλλιτέχνης, είναι σπουδαία προσωπικότητα και ωραίος άνθρωπος. Τόσο απλά!

N.B.: Με τον Βασίλη Σκουλά πώς προέκυψε η συνεργασία;

Γ. Δεβελέγκας: Εδώ έβαλε την… ουρίτσα του το διαδίκτυο. Άκουσε το τραγούδι μου «Τσακισμένα Όνειρα» ερμηνευμένο δοκιμαστικά από εμένα και την κιθάρα μου. Του άρεσε και μου ζήτησε να το ερμηνεύσει. Τον επισκέφτηκα στα Ανώγεια Ρεθύμνης, το ενορχήστρωσα πάνω στο δικό του ύφος και μπήκαμε στο στούντιο. Πριν δύο περίπου μήνες το τραγούδι ήταν έτοιμο με τη συγκλονιστική του ερμηνεία και τους εξαιρετικούς μουσικούς Πάρη Περυσινάκη στην κρητική λύρα, τον Σίμο Κουφάκη στα κορουστά και τον Βαγγέλη Μαχαίρα στα έγχορδα, στην μουσική επιμέλεια και στην παραγωγή.

Θα ήταν μεγάλη παράληψη ωστόσο, να μην αναφερθώ και στους Νίκο Βενετάκη και Ελένη Τορνεσάκη που ερμηνεύουν τα υπόλοιπα τραγούδια με απίστευτο επαγγελματισμό και ταλέντο. Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που βρέθηκαν στον δρόμο μου αυτοί οι δύο νέοι καλλιτέχνες.

N.B.: Ποια είναι τα σχέδιά σου για την επόμενη σεζόν;

Γ. Δεβελέγκας: Από Σεπτέμβριο ετοιμάζω τις νέες μου δουλείες με μια σειρά τραγουδιών. Επίσης έχω στόχο να εκδώσω δύο χορωδιακά (το ένα εκ των οποίων είναι ένας ύμνος για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων, γραμμένος από τον συνεργάτη μου Κώστα Τζίμα). Αναζητώ ως πρώτη προτεραιότητα γιαννιώτικη χορωδία. Αν δεν βρω στα Γιάννενα ανταπόκριση θα κάνω την παραγωγή στην Αθήνα ή στην Κέρκυρα απ’ όπου έχει ήδη εκδηλωθεί ενδιαφέρον. Τέλος, μέσα στους στόχους μου, είναι και η παραγωγή ενός τραγουδιού «Από καημό και πόνο» που έγραψα με σκοπό να ενορχηστρωθεί και αποδοθεί στη βάση της ηπειρώτικης μουσικής παράδοσης.

N.B.: Τι θα είχες να πεις στα νέα παιδιά που θέλουν να κάνουν καριέρα στο τραγούδι ως ερμηνευτές ή μουσικοί.

Γ. Δεβελέγκας: Να το τολμήσουν. Οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται σήμερα είναι πολλές για κάποιον που πιστεύει στο ταλέντο και στην αξία του.

Είναι αλήθεια ότι οι νέοι που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στα ωδεία ή στις σχολές υποκριτικής, χορού κλπ, ιδίως στην επαρχία, βρίσκουν απέναντί τους μία αδιάφορη πολιτεία, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, σε ότι αφορά στις ευκαιρίες που θα έπρεπε να τους δίνονται. Είναι επίσης αλήθεια πως οι ιδιωτικές εταιρείες που… διανέμουν τον «πολιτισμό», επιδιώκουν αποκλειστικά και μόνο το κέρδος, παρέχοντας υπηρεσίες παραγωγής και εκμετάλλευσης καλλιτεχνικών προϊόντων, που υποστηρίζονται από συγκεκριμένο δίκτυο ραδιοφωνικών παραγωγών, τηλεοπτικά μέσα, διαχειριστές συναυλιακών εκδηλώσεων, θεατρικών παραστάσεων κλπ. που δεν είναι εύκολο να τις προσεγγίσουν οι νέοι καλλιτέχνες αν δεν διαθέτουν χρήματα για να αγοράσουν τις υπηρεσίες τους.

Ευτυχώς όμως που, από τη μια η τεχνολογία που αναπτύσσεται ραγδαία και από την άλλη η εξοικείωση των νέων γενιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επικοινωνίας, δίνουν την δυνατότητα σε καλλιτέχνες ή καλλιτεχνικές ομάδες να προβάλλουν τη δουλειά τους με δικά τους οπτικοακουστικά μέσα, παρακάμπτοντας τις αδυναμίες του αναποτελεσματικού κράτους και την απληστία του ιδιωτικού τομέα. Η τεχνολογία τους παρέχει τη δυνατότητα να προσεγγίσουν και να δημιουργήσουν το δικό τους κοινό, στο οποίο σχεδόν ανέξοδα μπορούν να προβάλλουν το έργο τους και να κτίσουν καριέρα.

N.B.: Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται πληθώρα διασκευών και επανεκδόσεων μεγάλων παλιών επιτυχιών. Ποια είναι η γνώμη σου πάνω σε αυτό το φαινόμενο;

Γ. Δεβελέγκας: Αυτό γινόταν ανέκαθεν. Ίσως έχουμε μια έξαρση τελευταία, αλλά η επιτυχία των, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν είναι εξασφαλισμένη. Το πρωτότυπο παραμένει πάντα πρωτότυπο κι η διασκευή δεν παύει όσο καλή και αν είναι, να αποτελεί μια επανάληψη, μια κόπια. Ένας δημιουργός ή μουσικός ή τραγουδιστής σήμερα, για να τραβήξει το ενδιαφέρον θα πρέπει να παρουσιάσει κάτι καινούριο, κάτι το διαφορετικό, το ιδιαίτερο, το μοναδικό, που θα τον κάνει εύκολα αναγνωρίσιμο. Αν δεν το πετύχει αυτό, οποιαδήποτε και αν προκύψει επιτυχία, θα είναι πρόσκαιρη, χωρίς συνέχεια.

N.B.: Έχουμε ταλέντα στην Ήπειρο;

Γ. Δεβελέγκας: Κατά την τετράχρονη συνεργασία που είχα με την κα Ασπασία Ζέρβα και το πνευματικό κέντρο Τσακάλωφ, διαπίστωσα πως αποφοιτούν πάρα πολλά νέα παιδιά άριστα καταρτισμένα με πτυχία, περγαμηνές και ταλέντο. Το αφιλόξενο ωστόσο πολιτισμικό περιβάλλον στα Γιάννενα, τα ωθεί προς αναζήτηση ευκαιριών στην Αθήνα ή και στο εξωτερικό. Αυτήν όμως την δυνατότητα (οικονομική) την έχουν ελάχιστοι νέοι και κατ’ αυτόν τον τρόπο χάνονται τεράστια ταλέντα που θα μπορούσαν να αναβαθμίσουν πολιτιστικά τα Ιωάννινα και την Ήπειρο και σε άλλους τομείς εκτός από την δημοτική παραδοσιακή μουσική. Τα ίδια ισχύουν και για το θέατρο, τον χορό, τον κινηματογράφο και τις τέχνες γενικότερα. Οι διαμαρτυρίες προς τους τοπικούς διαχειριστές του πολιτισμού, που ακούγονται κατά καιρούς από μουσικούς, ηθοποιούς, σκηνοθέτες κ.α., είναι απολύτως δικαιολογημένες.