Γράφει ο Γιάννης Β. Δεβελέγκας
Αν και πολλοί αναλυτές, σκοπίμως ή όχι, συνδύασαν αποκλειστικά και μόνο, την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ στην Ελλάδα, με την κατάσταση της οικονομίας μας και την προοπτική ρύθμισης του χρέους, θα ήταν άστοχο να παραβλέψουμε το γεωπολιτικό ενδιαφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και τη Μέση Ανατολή, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ενέργεια και τα ζωτικά τους συμφέροντα.
Και επειδή στην πολιτική τίποτε δεν συμβαίνει τυχαία, ούτε αξιολογούνται οι συμπτώσεις, η επίσκεψη του Ομπάμα στην Ελλάδα, – χωρίς να επισκεφθεί ταυτόχρονα και την Τουρκία όπως συνέβαινε πάντοτε στο παρελθόν – η σχεδόν ταυτόχρονη άφιξη του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα, καθώς και το εσπευσμένο τηλεφώνημα του πρωθυπουργού στον Ερντογάν, έχουν την σημασία τους.
Ένα άλλο σημείο το οποίο δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας, είναι οι συνεχείς αναφορές του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών κατά την παραμονή του στη χώρα μας, στα πλεονεκτήματα του Δημοκρατικού πολιτεύματος και στο «μεταναστευτικό». Και επειδή όταν ομιλεί ο πλανητάρχης προφανώς δεν απευθύνεται μόνο στο κοινό της αιθούσης του Κέντρου Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος», ούτε μόνο στους Έλληνες τηλεθεατές, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, η εστίασή του σε αυτά τα δύο ζητήματα εύλογα αναδεικνύει και την ανησυχία του.
Ανησυχεί όντως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ για τα δύο αυτά ζητήματα; και πώς; Ως απερχόμενος πρόεδρος; Ως άνθρωπος με δημοκρατική παιδεία; Ως έγχρωμος πολίτης μιας χώρας που αντιμετώπισε ρατσιστικά προβλήματα; Ως επισκέπτης στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία;
Μήπως εκτός από αυτές τις ανησυχίες του, προσπαθεί να μας προϊδεάσει για κάτι που αυτός τυχαίνει(;) να γνωρίζει και εμείς το αγνοούμε;
Είναι τυχαία η επίσκεψή του στην Ελλάδα, που είναι η κύρια πύλη εισόδου των μεταναστών στην Ευρώπη από την Μέση Ανατολή, και στην Γερμανία που είναι το ισχυρότερο οικονομικά και πολιτικά κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Μήπως αυτές οι «κινήσεις» και «ανησυχίες» του προέδρου των ΗΠΑ, είναι μέρος ενός σχεδίου προετοιμασίας της κοινής γνώμης ή ενός σεναρίου που θα προέβλεπε δυναμικές στρατιωτικές επεμβάσεις στην Μέση Ανατολή και κυρίως στο ΙΡΑΝ, μετά από κάποιο «ατύχημα», και που θα είχαν ως συνέπεια την ανεξέλεγκτη αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς τις ευρωπαϊκές χώρες, με ότι αυτό συνεπάγεται;
Αν συμβαίνει το τελευταίο, θα το μάθουμε πολύ αργότερα και δεν είναι δυνατόν αυτή την στιγμή να προβλεφθεί. Ωστόσο η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να το λάβει σοβαρά υπόψιν της στους σχεδιασμούς της (Αν υφίσταται σχεδιασμός) ώστε να ενισχύσει τους τομείς εκείνους, τους φορείς, τα μέσα και τις υποδομές, που θα κληθούν να αποτρέψουν ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα προς την Ευρώπη, το οποίο ενδεχομένως θα ισοπέδωνε τη χώρα μας!
Το βέβαιο αυτή τη στιγμή είναι – και δεν το έκρυψε καθόλου ο απερχόμενος πρόεδρος – ότι οι ΗΠΑ ανησυχούν ιδιαίτερα από την άνοδο του εθνικισμού στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τις εκεί κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Η μεγάλη άνοδος του εθνικισμού θα είχε ως αποτέλεσμα την διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα οδηγούσε την αμερικανική και κατ΄ επέκταση και την παγκόσμια οικονομία, σε περιπέτειες. Σε αυτήν την περίπτωση, ακόμη και η ανατροπή των συσχετισμών ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή (Κίνα, Ρωσία), θα μπορούσε να θεωρηθεί από πιθανή έως βεβαία.
Πηγή: sta-fora
