Γράφει ο Γιάννης Β. Δεβελέγκας
(Κατηγορία: Σειρά – Σαπουνόπερα Τρόμου. Υποκατηγορία:TV Root, κατάλληλο για γέλια και για κλάματα).
Υπόθεση: Μία ομάδα νεαρών Ρωμιών που κόβουν βόλτες στο δρόμο με τους κόφτες και δεν έχουν ακόμη κόψει πέρα για το εξωτερικό παρότι τους έκοψε από την ανεργία λόρδα, καταδιώκονται και τρομοκρατούνται στον ύπνο τους, από ένα παραμορφωμένο εφιάλτη που αλλάζει όψεις. Τελευταία παρουσιάζεται με πανάκριβα κοστούμια διάσημων οίκων μόδας, δίχως όμως γραβάτα. Στο δεξί χέρι κρατάει πένα Mont Blanc και στο ζερβό, φοράει ένα βρόμικο σιχαμερό γάντι με λεπίδες αυτόματου κόφτη.
Οι νεαροί Ρωμιοί, κινδυνεύουν να εξοντωθούν μυστηριωδώς από τον εφιάλτη, μόλις τους πάρει ο ύπνος, χωρίς ωστόσο να ξέρουν την αιτία αυτού του περίεργου φαινομένου. Αντίθετα, οι γονείς και οι παππούδες τους, γνωρίζουν από πρώτο χέρι ένα σκοτεινό και φρικτό μυστικό, που τους κατατρέχει αμείλικτα!
1ος Κύκλος – Πλοκή: Το τρομερό αυτό μυστικό χάνεται στα βάθη του χρόνου, στην περίοδο της Αλλαγής. Τότε που οι γονείς Ρωμιοί δεν εκτιμούσαν αυτό που είχαν και εμπιστεύτηκαν με πάθος και φανατισμό το μέλλον τους, σε έναν σύντροφο σπουδαίο οικονομολόγο.
Αυτός τους υποσχέθηκε τα πάντα, κάτι σαν… american dream, κάνοντας όμως κόλπα ρωμαίικα σε λαϊκό τσατσά! Οργάνωσε ξέφρενα πάρτυ με τα πακέτα κάποιου κουτόφραγκου Ντελόρ, με την φιλική χρηματοδότηση μιας τράπεζας της Κρήτης και με δανεικά κι «αγύριστα». Την κακή διαχείριση όμως και τα χρέη, τα φορτώθηκαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους.
Παρόλα αυτά όμως οι Ρωμιοί, δεν λέγανε να κλείσουν μάτι!
– «Ίσως να φταίει ο πολύς φραπές που τους ποτίζουμε», παρατήρησε ένας παλιός ινστρούχτορας. «Να τους αυξήσουμε τον φόρο για να τον κόψουν», πρότεινε κάποιος άλλος, παρ΄ ολίγον οδοντίατρος. Κανένας όμως τότε δεν τους άκουσε!
2ος Κύκλος – Πλοκή: Ο εφιάλτης εμφανίζεται ανήσυχος και νευρικός, γιατί σκουριάζει από την απραξία. Μια μέρα μάλιστα, λίγο έλειψε να χάσει ένα μάτι στην προπόνηση, την ώρα που πετσόκοβε με τις λεπίδες του, κάτι μεγάλες νεροκολοκύθες!
Τότε ήτανε που πάρθηκε και τη μεγάλη απόφαση. Μάζεψε όλους τους παλιούς συντρόφους, που εν τω μεταξύ είχαν εκσυγχρονιστεί, σήκωσε από το τραπέζι τους προμηθευτές του Δημοσίου, τους εκδότες και τους ιερούς κατασκευαστές των δημοσίων έργων, κάλεσε και μερικά καλόπαιδα της μεγαλομπουρζουαζίας, έβαλε αρχηγό και μια μπιρμπιλομάτα που την έντυνε προσωπικά ο Giorgio Armani, και τους είπε:
«Αφού ετούτον τον βρομολαό δεν μπορούμε να τον «κοιμίσουμε» μ΄ όλο που του διαλύσαμε, παιδεία, γλώσσα, ιδανικά και ιστορία, του μάθαμε να έχει μόνο δικαιώματα και απαιτήσεις και τον καταντήσαμε διαφθαρμένο, ένα μας μένει τώρα πια να κάνουμε! Να τον ρίξουμε σε λήθαργο, σε κόμμα. Γι αυτό, θα οργανώσουμε ένα μεγάλο πανηγύρι με κωδικό, Ολυμπιάδα! Θα βγάλουμε κι εμείς το κάτι τι μας»!
Έτσι και έγινε! Όλοι αυτοί μαζί κατάπιανε τον άμπακο, εκτός από τον φουκαρά εθελοντή – Ρωμιό, που μαζί και τα παιδιά του, πέσανε στη «ντόπα» με καμάρι κι εθνική υπερηφάνεια και ύστερα χρεωθήκανε με μερικές δεκάδες δις που φάγανε οι άλλοι. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τον ξεφτιλίσανε τελείως ως προσωπικότητα, με το να παριστάνει τον τυφλό και τον παράλυτο για ένα ψεύτικο επίδομα, να είναι επιρρεπής στο φακελάκι και στο γρηγορόσημο και να παρακαλάει τον κάθε λιγδιάρη, που κατείχε εξουσία, για μια θεσούλα στο Δημόσιο. Και τότε, έπεσε ο ταλαίπωρος σε λήθαργο βαθύ, σχεδόν σε κόμμα!!!
3ος Κύκλος – Πλοκή: Ο εφιάλτης κάνει την εμφάνισή του μέσα στον βαθύ ύπνο των ανίκανων πια να αντιδράσουν Ρωμιών. Κρατάει στα χέρια του δύο παλιούς αλλά δοκιμασμένους κόφτες και πετσοκόβει αλύπητα τους νέους μέσα στις καφετέριες. Κι όταν οι κόφτες πια αυτοί χαλάσανε, μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο του «ζερβοχέρη». Ο ζερβοχέρης είναι ένας αυτόματος κόφτης που τον φορά ο εφιάλτης στο αριστερό και παίρνει τα κεφάλια σύριζα!
Κι εκεί που όλα πήγαιναν καλά, το πράμα άρχισε στ΄ αλήθεια να στραβώνει! Ο εφιάλτης ζερβοχέρης αποδείχθηκε ελαττωματικός, πονάει πολύ όταν πετσοκόβει τους Ρωμιούς και υποφέρει. Είναι πολύ πονετικός και δεν το αντέχει η ψυχή του! Για καλή του όμως τύχη, εκεί που βρισκότανε σε συναισθηματικό αδιέξοδο, παρουσιάζεται μπροστά του ως από μηχανής Θεός, το φάντασμα του ινστρούχτορα, του παιδικού του ινδάλματος:
– Η μόνη λύση ζερβοχέρη, είναι να κόψεις τα ιδανικά τους!
– Μα δεν τους έμεινε κανένα! Αυτό το κανονίσατε εσείς από παλιά!
– Δεν σου κόβει καθόλου; του απαντά εξοργισμένος ο ινστρούχτορας. Μπορεί να μη τους νοιάζει αυτούς τους ηλίθιους όταν τους καίνε τη σημαία, αν όμως τους κοπεί το φραπετσίνο, το στριφτό, το ίντερνετ, η μπύρα και το κινητό, θα ταρακουνηθούν και θα ξυπνήσουν. Κι έτσι για λίγο θα ξεκουραστεί και η ψυχούλα σου! Κόψε λοιπόν αμέσως όσο παίρνει το τιμόνι, πριν να σου κόψει η μαγιονέζα. Πάψε για ένα διάστημα να κόβεις όνειρα και να κοψομεσιάζεσαι, γιατί έτσι που το πας θα κόψεις σασί από τη στεναχώρια και τελικά θα αναγκαστείς να κόψεις πέρα.
– Κι όταν με το καλό η ένταση περάσει, συνέχισε το φάντασμα του ινστρούχτορα, και ξεπεράσεις τα προβλήματα με τη συνείδησή σου, κόβεις την τράπουλα και την ξαναμοιράζεις με μία πιο «προοδευτική» διακυβέρνηση. Άντε λοιπόν ζερβέ, μιμήσου με, γιατί έτσι που το πας, στο τέλος δε σε κόβω να γλυτώνεις!
Συνεχίζεται…
Πηγή: sta-fora
