Γράφει η Όλγα Τριάντου,
Ανεμόρραχη Άρτας
… Και τι φρικτή η μέρα που ενδώσαν
(η μέρα που αφέθηκαν κι’ ενδώσαν)
και πήγαν στον… μονάρχην Αρταξέρξη
που ευνοϊκά τους βάζει στην αυλή του,
και τους προσφέρει Σατραπείες και τέτοια.
Δεν γνωρίζω τι… Είδους Σατραπεία πήραν ως αντάλλαγμα οι 199 Βολευτές του Ελληνικού Κυνοβουλίου, είμαι σίγουρη ότι δεν τα δεχτήκαν με απελπισία… αυτά τα πράγματα που… δεν τα θέλουν.
Στο ποίημα του Καβάφη, αυτοί που αφήνονται κι’ ενδίδουν, είναι γιατί… η άδικη αυτή τους η τύχη πάντα ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία τους αρνείται. Οι 199 πρόθυμοι και ενθάρρυνσι και επιτυχία είχαν, όντας Εκπρόσωποι του Ελληνικού λαού.
Επέλεξαν όμως το μαντρί του… Μονάρχη Παπανδρέου και Σαμαρά με αντάλλαγμα τη Σατραπεία, με αντάλλαγμα την ύπαρξή τους στα εκλογικά κατάστιχα του δικού τους αποκόμματος.
Στη «Σατραπεία» του Καβάφη ακόμη και αυτοί που ενδίδουν… άλλα ζητάει η ψυχή τους και κλαίει γι’ αυτά, στους δικούς 199 Πρόθυμους η ψυχή τους εκλιπαρεί γι’ αυτή τη Σατραπεία, γι’ αυτό και ανάλωσαν όλοι τους τη ζωή μέχρι να φτάσουν στην αυλή του Μονάρχη Σαμαρά και Παπανδρέου. Τι οδοιπορία κι’ αυτή!
Στη «Σατραπεία» του Καβάφη, γι’ αυτούς που ενέδωσαν, ίσως βρεθεί μια στάλα οίκτου έστω, γιατί… γι’ άλλα η ψυχή τους κλαίει, τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών, τα δύσκολα και τ’ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΑ ΕΥΓΕ, την Αγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε οι χθεσινοί Πρόθυμοι τα αποζητούν και τα επιδιώκουν μέσα από την… Οικογένεια, μέσα από τη Φαμίλια, μέσα από τη δική τους Μαφία γιατί οι απολαβές είναι ανάλογες.
Όμως αυτά πού θα τους τα δώσει ο Αρταξέρξης; αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία; ΚΑΙ ΤΙ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ ΘΑ ΚΑΜΕΙΣ;
(Σας παραθέτω αυτούσιο το ποίημά του):
Η Σατραπεία
Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πιαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και σύ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Αλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Αγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Αυτά πού θα στα δώσει ο Αρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρείς στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)
