Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας, Ψυχολόγος
1. Σε αγαπώ! Χωρίς ”αλλά”, χωρίς τίποτα άλλο. Ένα μεγάλο “σ’αγαπώ”, σαν ένα μεγάλο φιλί.
2. Σε εμπιστεύομαι. Όχι μόνο στα λόγια, αλλά και εμπρακτα, δίνοντας πρωτοβουλίες και χώρο για δράση…
3. Μπράβο! Για όσα καταφέρνουν: μικρά και μεγάλα.
4. Ότι θέλεις εσύ. Για όσα τα αφορούν και με ασφάλεια μπορούν να επιλέξουν.
5. Όχι. Σε ότι δεν τα αφορά και δεν μπορούν να επιλέξουν με ασφάλεια. Όχι ”ναι, σε όλα” – αλλά ούτε και ”όχι σε όλα”.
6. Σε ευχαριστώ. Για να τους αναγνωρίσουμε την αξία της προσπάθειας, τις καλές προθέσεις, την καλοσλυνη.
7. Τι γνώμη έχεις… Για να τους ενισχύσουμε την άποψη, την πρρωτοβουλία, την ενεργητικότητα.
8. Είμαι περήφανος για εσένα! Για να τους τονώσουμε την αυτοπεποίθηση, την θετική εικόνα του εαυτού τους.
9. Περίμενε. Για να αναχαιτίσουμε την παρόρμηση, όταν αυτή οδηγεί στην κακομαθησιά και στην ανυπακοή.
10. Θα ήθελες… Για να αναδείξουμε την αξία της συνεργασίας και της διαβούλευσης. Δεν αποφασίζουμε και διατάζουμε: ούτε εμείς τα παιδιά, ούτε τα παιδιά εμάς…
Απλές, κατανοητές, ουσιαστικές και εποικοδομητικές κουβέντες. Αν το καλοσκεφτήτε το ίδιο ισχύει και για εμάς, τους ενήλικες. Θέλουμε εξίσου την αναγνώριση, την επιβράβευση, την αποδοχή, την κατανόηση. Κάνουν και σε εμάς καλό οι καλές κουβέντες.
Ωστόσο ας ξεκινήσουμε από τα παιδιά…
