Γράφει ο Θωμάς Νούσιας, δημοσιογράφος
Λύνεις ένα πρόβλημα αν εξαλείψεις τις αιτίες του. Δεν το λύνεις κρύβοντας τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, ούτε με ευχές και ξόρκια. Το νέφος της αιθαλομίχλης θα μας πνίγει, θα μας αρρωσταίνει και θα μας στέλνει πριν την ώρα μας (αναπνευστικά, καρκίνοι, καρδιαγγειακά), αν δεν χτυπηθεί στη ρίζα του.
Λονδίνο, Δεκέμβριος 1952. Από την αποπνικτική αιθαλομίχλη χάνουν τη ζωή τους 10.000 άνθρωποι σε τέσσερις μέρες. Ο πρωθυπουργός Τσόρτσιλ αναγκάζεται να απαγορεύσει τη θέρμανση με τζάκια και η ατμόσφαιρα καθαρίζει.
Την τελευταία δεκαετία οι ελληνικές πόλεις θυμίζουν θαλάμους αερίων. Διότι οι κυβερνήσεις μας:
– Διπλασίασαν την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, διπλασιάζοντας τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης.
– Επιδοτούν την αγορά καυσόξυλων και πέλλετ.
– Στην αγορά υγρών καυσίμων και ηλεκτρικού ρεύματος αφήνουν ασύδοτους τους κερδοσκόπους.
– Κάνουν τα στραβά μάτια στην παράνομη λειτουργία ρυπογόνων βιομηχανιών.
Όταν ένα μέτρο αποδεικνύεται ολέθριο, το παίρνεις πίσω. Δεν το συνεχίζεις πεισματικά. Ο διπλασιασμός του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης καταδίκασε τους Έλληνες να παγώνουν από το κρύο και να δηλητηριάζονται από τους καπνούς. Ταυτόχρονα, έριξε κάθετα την κατανάλωση πετρελαίου, μειώνοντας δραματικά τα δημόσια έσοδα από τον φόρο. Αλλά οι κυβερνήσεις μας, τσακωμένες με τη λογική, επιμένουν στο λάθος μέτρο.
Εδώ στα Γιάννινα, η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι έως και οκτώ φορές πάνω από το όριο συναγερμού! Είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, απειλείται άμεσα η υγεία και η ζωή των κατοίκων, αλλά για τις τοπικές μας αρχές, πέρα βρέχει! Το μόνο που κάνουν είναι… παιχνίδια στο Facebook! Συγχέουν την αιθαλομίχλη-δηλητήριο με την αθώα ομίχλη, ανεβάζουν φωτογραφίες της πνιγμένης στον καπνό πόλης και συναγωνίζονται στα λάικ και τις καρδούλες…
Μια υπηρεσία της Περιφέρειας βγάζει κατόπιν εορτής ανακοίνωση με συστάσεις-ευχολόγια, ενώ για τον Δήμο δεν τρέχει τίποτα. Ούτε που διανοούνται να ασχοληθούν επιτέλους σοβαρά με το πρόβλημα, να σημάνουν συναγερμό, να εκπέμψουν SOS, να απαιτήσουν από την πολιτεία εδώ και τώρα:
– Δραστική μείωση του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.
– Επί πλέον επιδότηση πετρελαίου και ρεύματος.
– Σύνδεση της Ηπείρου με το δίκτυο φυσικού αερίου.
Για το φονικό νέφος της αιθαλομίχλης από τα τζάκια, τις ξυλόσομπες και τους καυστήρες πέλλετ, οι αυτοδιοικητικοί μας δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Αντίθετα, κάνουν ό,τι περνάει απ’ το χέρι τους για να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα του λεκανοπεδίου. Παράδειγμα: Στην πυκνοκατοικημένη πλέον Πεδινή, δίπλα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και την Πανεπιστημιούπολη, επιτρέπουν τη λειτουργία ρυπογόνων εργοστασίων. Μαυρίζει ο ουρανός από τον πυκνό καπνό των φουγάρων τους. Το λέμε σε δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης, κι αλλάζουν αμέσως κουβέντα. Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε! Η επιτομή της διαπλοκής και της σαπίλας.
Δεύτερο παράδειγμα: Το Ρυθμιστικό Σχέδιο Ιωαννίνων προβλέπει τη μεταφορά όλων των υπηρεσιών Δήμου, Περιφέρειας και Δημοσίου σε διοικητικό κέντρο που θα δημιουργηθεί εκτός πόλης. Η δημοτική αρχή, όμως, ετοιμάζεται να εγκαταστήσει όλες τις δημοτικές υπηρεσίες στην ήδη μονίμως μποτιλιαρισμένη Δομπόλη, ακυρώνοντας έτσι το Ρυθμιστικό και διαιωνίζοντας την παραμονή όλων των υπηρεσιών στο κέντρο! Γιατί έτσι της κάπνισε!
Εμείς οι κάτοικοι πώς αντιδρούμε σε όλα αυτά; Διαμαρτυρόμαστε; Απαιτούμε μέτρα; Τίποτα απολύτως! Τα υπομένουμε μοιρολατρικά χωρίς να βγάζουμε μιλιά. Σκύβουμε το κεφάλι μπροστά στα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος της υγείας μας. Σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω! Ραγιάδες! Μόνο σε μια περίπτωση ξεσηκωνόμαστε και βγαίνουμε έξαλλοι στους δρόμους: όταν υποβιβάζεται ο ΠΑΣ Γιάννινα!
ΘΩΜΑΣ ΝΟΥΣΙΑΣ
