Οι άνθρωποι με διαταραχή αποθησαύρισης (Hoarding Disorder) παρουσιάζουν μια ακραία δυσκολία στο να πετάξουν πράγματα ακόμα και αυτά που έχουν μικρή ή καθόλου αξία.
Καθώς τα αντικείμενα συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου, ο χώρος, το σπίτι, γεμίζει ασφυκτικά και η διαβίωση είναι αδύνατη. Η διαταραχή του αποθησαυρισμού είναι σοβαρή και μπορεί να θέσει τον άνθρωπο που πάσχει (και τους άλλους στο σπίτι του) σε κίνδυνο.
Στις ΗΠΑ εκτιμάται ότι περίπου το 2% έως 6% του γενικού πληθυσμού πάσχει από διαταραχή αποθησαύρισης.
Διαταραχή αποθησαύρισης και συλλέκτες
Υπάρχει διαφορά του hoarding με το να είναι κάποιος συλλέκτης. Μια συλλογή απαιτεί χρόνο και μελέτη. Οι συλλέκτες συνήθως αποκτούν αγαθά με οργανωμένο και στοχευμένο τρόπο. Μόλις αποκτηθούν τα αντικείμενα, απομακρύνονται από την κανονική χρήση και υπόκεινται σε οργάνωση και έκθεση σε άλλους.
Η απόκτηση αντικειμένων στα άτομα που κάνουν αποθησαυρισμό είναι σε μεγάλο βαθμό παρορμητική, με ελάχιστο σχεδιασμό, και πυροδοτείται από τη θέα ενός αντικειμένου που θα μπορούσε να γίνει κτήμα τους.
Τα αντικείμενα που αποκτούν τα άτομα με αποθησαυρισμό δεν έχουν ένα σταθερό θέμα, ενώ εκείνα των συλλεκτών είναι στενά εστιασμένα σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Σε αντίθεση με την οργάνωση και την προβολή των αντικειμένων που παρατηρείται στη συλλογή, η ανοργάνωτη ακαταστασία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της διαταραχής της αποθησαύρισης
Τύποι αποθησαύρισης
Κατοικίδια: Περιλαμβάνει την απόκτηση πολλών ζώων ως κατοικίδια, συχνά πολύ περισσότερων από όσα μπορεί κάποιος να φροντίσει.
Ψυχαναγκαστικά ψώνια: Περιλαμβάνει την ενασχόληση με τα ψώνια και την αγορά περιττών αντικειμένων.
Αποθησαυρισμός αντικειμένων: Περιλαμβάνει τη συσσώρευση συγκεκριμένων αντικειμένων, όπως χαρτί, βιβλία, ρούχα ή ακόμη και σκουπίδια.
Κίνδυνοι
Όταν η αποθησαύριση είναι ακραία υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι. Οι σωροί αντικειμένων δημιουργούν κινδύνους πυρκαγιάς και μπορεί να καταστήσουν ορισμένες περιοχές του σπιτιού μη προσβάσιμες. Τα σάπια τρόφιμα, τα σκουπίδια και τα απόβλητα κατοικίδιων ζώων αυξάνουν τον κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών, ειδικά αν προσελκύουν έντομα και τρωκτικά.
Άλλοι κίνδυνοι για τα άτομα με διαταραχή συσσώρευσης και όσους ζουν μαζί τους μπορεί να είναι:
- αδυναμία διατήρησης της προσωπικής υγιεινής,
- διαπροσωπικές συγκρούσεις,
- μειωμένη ικανότητα προετοιμασίας φαγητού,
- κοινωνική απομόνωση,
- κακή απόδοση στην εργασία,
- νομικά ζητήματα, όπως η έξωση.
Στο DSM-5 η διαταραχή της αποθησαύρισης συγκαταλέγεται στην κατηγορία των ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών. Οι συμπεριφορές αποθησαύρισης συχνά αρχίζουν στην παιδική ή εφηβική ηλικία και επιδεινώνονται προοδευτικά, καθώς το άτομο μεγαλώνει. Οι άνθρωποι με τη διαταραχή της αποθησαύρισης συνήθως έχουν μια έμφυτη τάση προς γενικευμένη αναποφασιστικότητα.
Διαταραχή αποθησαύρισης και λογοτεχνία
Παρόλο που η σύγχρονη ιατρική έχει μόλις πρόσφατα εμβαθύνει στην ανάλυση της διαταραχής της αποθησαύρισης, η αποθησαύριση εμφανιζόταν τακτικά ως στοιχείο χαρακτήρα σε πολλά ευρωπαϊκά λογοτεχνικά έργα που χρονολογούνται πάνω από 700 χρόνια πίσω.
Επιφανείς Ευρωπαίοι συγγραφείς ενσωμάτωσαν τη συμπεριφορά αποθησαύρισης στους φανταστικούς χαρακτήρες που δημιούργησαν. Ενδεχομένως οι ατομικές κοινωνικές και οικονομικές εμπειρίες του κάθε συγγραφέα αποτέλεσαν κίνητρο για την περιγραφή της συμπεριφοράς που μοιάζει με την αποθησαύριση.
Ήρωες του Δάντη του Σαίξπηρ, του Γκόγκολ, του Μπαλζάκ και κυρίως του Ντίκενς, απεικονίζουν την αποθησαύριση ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς τους.
πηγή: ertnews.gr
