Οι εξελίξεις και οι ειδήσεις για το μέλλον της Παμβώτιδας φανερώνουν με τον καλύτερο τρόπο την αντιφατικότητα και τη χρεoκοπία του τοπικού πολιτικού συστήματος:
– Από τη μία μεριά η Επιτροπή Οριοθέτησης της λίμνης, υπακούοντας σε πολιτικές πιέσεις και πελατειακά συμφέροντα, ορίζει το όριο της λίμνης στο ανάχωμα της χούντας μεταξύ Περάματος και Αμφιθέας, που απέκοψε ένα σημαντικό κομμάτι της λίμνης και του οικοσυστήματος. Άμεση συνέπεια είναι η νομιμοποίηση της αποκοπής της λίμνης από τις φυσικές πηγές τροφοδοσίας της «Κιόσκι» και «Σεντενίκου».
– Από την άλλη μεριά, αντί των φυσικών πηγών, ανακινείται για μια ακόμη φορά η αντιεπιστημονική και αντιοικολογική πρόταση του Ελευθερίου Καλογιάννη για μεταφορά νερού από την Πίνδο, δηλ. από τη λεκάνη απορροής του Αράχθου. Τη φορά αυτή, πλην της παραδοσιακής συνηγορίας στην ιδέα του πατέρα του από τον πρώην Υφυπουργό της ΝΔ Σταύρο Καλογιάννη, η πρόταση επανέρχεται με το «κύρος» του Προσχεδίου διαχείρισης των υδάτινων πόρων του Υπουργείου Περιβάλλοντος, φανερώνοντας πόσο περιφρονήθηκαν οι παρατηρήσεις πολλών φορέων κατά την ημερίδα του περασμένου Δεκεμβρίου.
– Τέλος, το τοπικό πελατειακό σύστημα με επικεφαλής τις πολιτικές ηγεσίες της Περιφέρειας Ηπείρου και του Δήμου Ιωαννιτών έχει δώσει τους τελευταίους μήνες σκληρό αγώνα, και έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό, να αποδυναμωθούν οι πιο σημαντικές ρυθμίσεις του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για τη λίμνη.
Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω εξελίξεων είναι η διαχειριστική ανικανότητα και κυρίως η πολιτική χρεωκοπία. Αντί να ληφθούν τα στοιχειώδη μέτρα αποκατάστασης της φυσικής λειτουργίας του οικοσυστήματος ενάντια στην κερδοσκοπική λογική, αναζητείται «λύση» εκτός αυτού.
Η μεταφορά νερού όμως μόνο λύση δεν είναι καθώς: α) το πρόβλημα ρύπανσης της Παμβώτιδας βρίσκεται στο ίζημα και όχι στο νερό, β) η μεταφορά νερού από άλλη λεκάνη απορροής αντίκειται στην ουσία της οικολογικής διαχείρισης και γ) η περιοχή μας δεν χρειάζεται νέες επιδοτούμενες σπατάλες σε όχι απλώς άχρηστα αλλά και επιζήμια τεχνικά έργα.
Το οικολογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ προβλέπει ρητά την προστασία των κύκλων του νερού και τον αποκλεισμό των φαραωνικών έργων (φράγματα και εκτροπές ποταμών), που διακόπτουν τους υδάτινους κύκλους και καταστρέφουν ανεπανόρθωτα την οικολογική ισορροπία.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς θα στείλει στα αζήτητα την πρόταση Καλογιάννη και θα ελέγξει τη διαφάνεια των διαδικασιών κατάρτισης των σχεδίων διαχείρισης. Παράλληλα όμως απαιτείται η λήψη άμεσων μέτρων για την προστασία και αποκατάσταση του οικοσυστήματος της Παμβώτιδας. Στο νομικό επίπεδο, η μεν θεσμοθέτηση των ζωνών προστασίας πρέπει να στηριχθεί στο αρχικό Προσχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος η δε οριοθέτηση πρέπει να λάβει υπόψη την άποψη του Τεχνικού Επιμελητηρίου, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ σε γενικές γραμμές συμφωνεί.
