Γράφει ο Βλάσης Παπαχρήστος, Οικονομολόγος
MSc in Accounting and Finance,
Μέλος Δ.Σ. Τράπεζας Ηπείρου
Η Συνεταιριστική Τράπεζα Ηπείρου αποτελεί αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη συνεταιριστική επιχείρηση στην Ήπειρο και μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της Περιφέρειας.
Με 270 εκατομμύρια ενεργητικό, δραστηριότητα σε όλη τη Περιφέρεια Ηπείρου και περισσότερους από 13.000 συνεταίρους είναι εκ των πραγμάτων μία από τις σημαντικότερες επιχειρήσεις της κοινωνικής οικονομίας μαζί με τους μεγάλους συνεταιρισμούς του πρωτογενή τομέα της περιοχής.
Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν αφήσει έξω από το παιχνίδι της ανακεφαλαιοποίησης τις συνεταιριστικές τράπεζες. Με το πρόσφατο νόμο δίνεται στρατηγική κατεύθυνση ενίσχυσης του κλάδου. Η παραγωγική ανασυγκρότηση περνάει αναγκαστικά από τις συνεταιριστικές τράπεζες. Σε περιόδους ύφεσης έμεινε να χρηματοδοτεί σχεδόν μόνη τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να δίνει συστηματικά υψηλότερα καταθετικά επιτόκια από τις συστημικές τράπεζες οι οποίες ουσιαστικά έχουν δημιουργήσει μια ολιγομονοπωλιακή αγορά.
Η Συνεταιριστική Τράπεζα Ηπείρου ήταν και είναι τυχερή γιατί οι εργαζόμενοι σε αυτή δεν έμειναν ποτέ απλά στην εργασιακή τους σχέση. Πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν για συνεταιριστικότερη στροφή της επιχείρησης. Αυτός είναι και ο λόγος που δε θα πάψουμε ποτέ να είμαστε αυστηροί για επιλογές στη μέχρι τώρα πορεία της τράπεζας αλλά και για τη μελλοντική κατεύθυνσή της. Τα άλματα της επιχείρησης τη τελευταία δεκαετία στα οικονομικά της στοιχεία, στην ανάπτυξη του δικτύου, στη στελέχωσή της, στην οργάνωσή της, στην υλικοτεχνική της υποδομή πρέπει επιτακτικά να ακολουθηθούν από βήματα προς την κοινωνική γείωση της επιχείρησης, αποσύνδεση της συνεταιριστικής μερίδας από την επενδυτική λογική και την απόδοσή της, συνεταιριστική επιμόρφωση στελεχών και εργαζομένων, οργανωμένα προγράμματα κοινωνικής ευθύνης, εταιρική κουλτούρα διαφορετική από τα πρότυπα των συστημικών τραπεζών, εστίαση στον μικροκαταθέτη και μικρομεριδιούχο, ευνοϊκότερη αντιμετώπιση υπερχρεωμένων νοικοκυριών από τις συστημικές τράπεζες, ουσιαστική εργασιακή ειρήνη στον οργανισμό.
Οι συνεταιριστικές Τράπεζες τα προηγούμενα χρόνια δεν κυνήγησαν αυτό που η διεθνή βιβλιογραφία αποκαλεί «μετοχικό ακτιβισμό». Μικρές συμμετοχές σε Γ.Σ., σταδιακή απαξίωση των συλλογικών διαδικασιών, αντιμετώπιση συνεπών συνεταίρων ως γραφικών κ.λ.π. Ο νέος νόμος απλά τα φέρνει ανάποδα όλα. Αν οι συνεταιριστικές τράπεζες θέλουμε να παραμείνουν πραγματικά συνεταιριστικές πρέπει να στραφούμε πάλι στον απλό συνεταίρο. Για να συγκροτούνται ομάδες συνεταίρων θα πρέπει να ενεργοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη. Αυτή τη φορά δεν χωρούν εύκολες δικαιολογίες.
Όσοι θεωρητικολογούν περί κοινωνικής οικονομίας, παραγωγικής ανασυγκρότησης, περιφερειακής ανάπτυξης κ.λ.π. Ιδού η Ρόδος…Ιδού και το πήδημα! Επειδή όλοι ξέρουμε πως βάφονται τα αυγά…συμμετοχή! Συμμετοχή από όλους στην αύξηση συνεταιριστικού κεφαλαίου, από €1 έως εκεί που επιθυμεί και μπορεί ο καθένας, πλαισίωση της Συνεταιριστικής Τράπεζας από ικανούς ανθρώπους με όραμα για την τοπική οικονομία, συμμετοχή στις Γ.Σ. και στις επόμενες εκλογές. Αν όλοι οι Ηπειρώτες θυσίαζαν το μεσημεριανό τους καφέ για μια μόνο βδομάδα θα υπερβαίναμε το απαραίτητο ποσό για την ανακεφαλαιοποίηση.
Σε μια χώρα και οικονομία στο πάτο του βαρελιού κρατάμε ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης στα χέρια μας. Το θέλουμε αυτό το εργαλείο; Θέλουμε να το βελτιώσουμε; Είναι για ακόμη μια φορά στο χέρι μας.
