Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Περί του αποτελέσματος του πρώτου γύρου των Γαλλικών εκλογών η συζήτηση παντού σήμερα.
Για όλους όσους σπεύδουν να πανηγυρίσουν από ανακούφιση με την πρωτιά Μακρόν στη Γαλλία, καλό είναι να έχουν πρώτα υπόψη μερικά δεδομένα:
1. Έχει υπάρξει …επί μακρόν υπάλληλος της τράπεζας Ρότσιλντ. Για την ακρίβεια έπαψε(;) να είναι υπάλληλος όταν έγινε πολυεκατομμυριούχος επειδή συνέβαλε σε μια συγχώνευση.
2. Δεν εξελέγη ακόμα πρόεδρος, σε δύο εβδομάδες θα γνωρίζουμε. Οι πολιτικοί συσχετισμοί μπορούν να αλλάξουν απειράριθμες φορές μέχρι τότε…
3. Σαφώς δεν είναι λαϊκιστής και δημαγωγός όπως η αντίπαλος του, αλλά στη Γαλλία τον χαρακτηρίζουν “ο κύριος καλά με όλους” – δλδ δεν έχει ξεκάθαρη πολιτική ατζέντα, λέει “ναι” σε όλους…
4. Πόσο πιθανό είναι να ορθώσει ανάστημα απέναντι στους τραπεζίτες της Φρανκφούρτης ένας …πρώην τραπεζίτης του οίκου Ρότσιλντ;
5. Ακόμα και να εκλεγεί τελικά, πράγμα που μοιάζει πιθανό, θα έχει τεράστιο πολιτικό πρόβλημα, επειδή …δεν έχει κόμμα: Με ποιους θα κυβερνήσει στις βουλευτικές εκλογές; Το γαλλικό πολίτευμα είναι προεδρικό, δηλαδή ο πρόεδρος ασκεί ουσιαστικά την εξουσία. Διαρκές πρόβλημα και από εδώ.
6. Ο νέος πρόεδρος έχει να διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη κοινωνικο-οικονομική κατάσταση και επιπλέον την άνοδο της ισλαμικής τρομοκρατίας. Με ποιο πολιτικό πρόσημο θα το κάνει; Επειδή δηλώνει “σοσιαλιστής” σημαίνει ότι είναι κιόλας; Αστεία πράγματα…
7. Μίλησε ήδη για “άλλη Ευρώπη”, αλλά δεν έχει πει το παραμικρό για το σε ποια κατεύθυνση την εννοεί…
Η σημερινή Ευρώπη βέβαια έχει το χαρακτηριστικό ότι όλοι συζητάνε, αλλά οι τραπεζίτες αποφασίζουν, βάζοντας “μπροστά” τη Γερμανία. Πως θα το αντιμετωπίσει αυτό; Ή μάλλον πρώτα πρέπει να δούμε αν θέλει να το αντιμετωπίσει αυτό…
Αλλιώς θα είναι ένας ολίγιστος Γάλλος πρόεδρος, ίσως χειρότερος και από τον απερχόμενο Ολάντ ο οποίος θεωρείται παντελώς αποτυχημένος από τους Γάλλους.
Οπότε, οψόμεθα…
Ν.Β.
