του Φώτη Κοκοτού
Οι αντιεμβολιαστές είναι επικίνδυνοι, αυτό το ξέρουμε πλέον καλά. Είμαστε σε μια πανδημία με χιλιάδες θύματα. Ο καθένας μπορεί να γίνει φορέας, ειδικά αν δεν πιστεύει στον ιό, άρα δεν προφυλάσσεται, δεν τηρεί τα μέτρα, αρνείται να βάλει μάσκα, πάει και μεταδίδει τον ιό σε μπαρ, εκκλησίες, πλατείες, κλπ. Παίρνει κόσμο στο λαιμό του.
Ο αντιεμβολιαστής είναι ένα σύμπτωμα της ίδιας πάθησης που παρήγαγε το αντιμνημόνιο, το κίνημα ενάντια στις ΑΠΕ, τις διαδηλώσεις για τα «χημικά της Συρίας» κι ενάντια στις κεραίες 5G, το «τσιπάκι» στα εμβόλια. Μια εγγενής ανθρώπινη τάση να βρίσκει και να πιστεύει σε ανύπαρκτες συνωμοσίες.
Όπως και οι άλλοι θιασώτες συνωμοσιών, έτσι και οι αντιεμβολιαστές κινούνται κι επιτίθενται ως όχλος σε όποιον υποστηρίζει τον ορθό λόγο και την επιστήμη, επί του προκειμένου την επιτακτική ανάγκη για εμβολιασμό του πληθυσμού. Δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από τον όχλο που έκαψε τη Μαρφίν ή επιτέθηκε σε κονβόι προσφύγων. Τέτοιες τακτικές εφαρμόζουν και στο διαδίκτυο: οχλοκρατίας.
Ποια είναι η άμυνα της Πολιτείας, των επιχειρήσεων, των πολιτών που προτάσσουν τη Δημόσια Υγεία ως μέγιστο αγαθό; Θα λέγατε, ενδεχομένως: η ενημέρωση. Δυστυχώς, δεν αρκεί. Αν αρκούσε η ενημέρωση, δε θα χρειάζονταν τα πρόστιμα για μη χρήση μάσκας ή για άσκοπη μετακίνηση. Δυστυχώς, εν μέσω πανδημίας, δεν υπάρχει χρόνος να καλυφθεί το κενό εκπαίδευσης, μόρφωσης, ή καλλιέργειας. Οφείλουμε να είμαστε αυστηροί και αμείλικτοι με όσους θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων.
Οργανώνοντας την άμυνά μας, εργαζόμενοι και εργοδότες, πολίτες και Πολιτεία, δίνουμε τη μάχη του αυτονόητου, του ορθολογισμού, απέναντι στον ιό κι απέναντι στους αρνητές της πραγματικότητας. Έχουμε δικαίωμα να μην δεχτούμε στο σπίτι και τη δουλειά μας ανθρώπους επικίνδυνους για τη Δημόσια Υγεία, ανθρώπους που αρνούνται την ύπαρξη του ιού, τη χρήση μάσκας, το πλύσιμο των χεριών. Όπως μπορούμε να αρνηθούμε την πρόσληψη σε κάποιον που έχει ναζιστικό τατουάζ στο πρόσωπο ή κάποιον που χυδαιολογεί για τους ξένους, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Με ρώτησαν αν θα έπρεπε να προσφέρουν οι επιχειρήσεις εμβολιασμό στο προσωπικό όταν τα εμβόλια θα γίνουν διαθέσιμα στην αγορά. Φυσικά και ναι, απάντησα. Και μετά με ρώτησαν αν θα προσλάμβανα κάποιον που του προσφέρει η επιχείρηση το εμβόλιο αλλά εκείνος το αρνείται. Εγώ προσωπικά όχι. Και κάνοντας ένα ανεπίσημο γκάλοπ, το 73% απάντησε πως επίσης δεν θα προσλάμβανε κάποιον που του πρόσφερε η επιχείρηση εμβόλιο κι εκείνος το αρνήθηκε.
Η Πολιτεία δεν υποχρέωσε τα παιδιά να εμβολιαστούν, αλλά τους αφαίρεσε το δικαίωμα να πάνε σχολείο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας το στήριξε με μια απόφαση-σταθμό. Όπως η Πολιτεία αφαιρεί δικαιώματα από τους αντιεμβολιαστές για να προστατεύσει τη Δημόσια Υγεία, έτσι μπορούν και πρέπει οι επιχειρήσεις να βοηθήσουν την Πολιτεία σε αυτή την κατεύθυνση.
Έχουμε συλλογική ευθύνη και ατομική υπευθυνότητα. Πάντα θα υπάρχουν οι επικίνδυνα ανεύθυνοι. Σίγουρα δεν μπορούμε να τους εξαναγκάσουμε να κάνουν εμβόλιο, αλλά δεν είμαστε κι υποχρεωμένοι να τους αφήσουμε να θέσουν σε κίνδυνο την Κοινωνία.
Όσοι φοβάστε για τον εαυτό σας και δε σας νοιάζει τι θα πάθουν οι άλλοι εξαιτίας του δικού σας φόβου για το εμβόλιο, μείνετε σπίτι. Μείνετε ασφαλείς.
