Το να παίρνει κάποιος τα «μαθήματά» του στη ζωή είναι σημαντικό, όπως και το να κατανοήσει ότι τα λάθη είναι συνυφασμένα με τη γνώση και τη δημιουργία. Συχνά περνάμε χρόνια σαν να ζούμε μέσα σε μια ομίχλη, χωρίς να μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη μας, έτσι ώστε να μάθουμε από αυτά.
Αλλά όπως λένε, «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Στη ζωή δεν σταματάμε να μαθαίνουμε. Ας δούμε τα πιο συνηθιμένα λάθη που όλοι κάνουμε, όχι για να τα αποφύγουμε, αλλά για να τα αναγνωρίσουμε και να αναζητήσουμε λύσεις.
Στη φυλακή της τελειότητας
Συχνά νιώθουμε την ανάγκη να είμαστε τέλειοι. Τέλειοι στη δουλειά, τέλειοι γονείς, τέλειοι σύντροφοι, τέλειοι φίλοι. Πιέζουμε τον εαυτό μας στα άκρα προσπαθώντας να ανταποκριθούμε σε αυτές τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες.
Φτάνει.
Αυτό το αδιάκοπο κυνήγι της τελειότητας δεν είναι μόνο εξαντλητικό, αλλά μπορεί να οδηγήσει σ’ένα αίσθημα ανεπάρκειας, σε άγχος και κατάθλιψη. Η αλήθεια είναι ότι η τελειότητα είναι μια ψευδαίσθηση.
Αποδεχτείτε τον εαυτό σας
Η Μάγια Αγγέλου είπε κάποτε: «Δεν εμπιστεύομαι τους ανθρώπους που δεν αγαπούν τον εαυτό τους. Αν εγώ δεν είμαι καλός με τον εαυτό μου, πώς μπορώ να περιμένω να είναι οι άλλοι καλοί μαζί μου;»
Ίσως ήρθε η ώρα να οργανώσετε έτσι την ψυχική σας δομή, αγαπώντας αυτό που είστε, ή αυτό που έχετε γίνει με τα χρόνια.
Σταθείτε στα δικά σας πόδια σας
Υπάρχει μια κοινή παρανόηση ότι το να χρειαζόμαστε κάποιον στη ζωή μας είναι το ίδιο με το να είμαστεσυν-εξαρτημένοιαπό αυτόν. Αλλά υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο.
Η συν-εξάρτηση είναι μια ψυχολογική κατάσταση κατά την οποία κάποιος θυσιάζει τις ανάγκες του για να ικανοποιήσει τις ανάγκες ενός άλλου. Πρόκειται για ένα μη υγιές και επιζήμιο μοτίβο, μια παγίδα στην οποία συνήθως πέφτουν πολλοί άνθρωποι συχνά χωρίς καν να το συνειδητοποιούν.
Αποτυχία: Ένας μεταμφιεσμένος φίλος
Αποτυχία. Είναι μια λέξη που πολλοί από εμάς τρέμουν. Μας διδάσκουν από μικρή ηλικία να την αποφεύγουμε, να τη φοβόμαστε, να τη θεωρούμε ως το τέλος του δρόμου μας. Ωστόσο η αποτυχία μπορεί να είναι ένας μεταμφιεσμένος φίλος. Ένα σκαλοπάτι στην σκάλα της επιτυχίας, ένας δάσκαλος που μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να μάθουμε.
Η ψυχολογία λέει ότι ο φόβος της αποτυχίας μπορεί να μας κρατήσει πίσω, εμποδίζοντάς μας να πάρουμε ρίσκα και να αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητές μας. Ας αγκαλιάσουμε λοιπόν την αποτυχία κι ας περιμένουμε τι θα μας φέρει.
Δεν μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα
Όλοι επιθυμούμε τον έλεγχο. Τη δυνατότητα να διαμορφώνουμε εμείς τη ζωή μας και να έχουμε τα πράγματα τακτοποιημένα. Παρέχει ένα αίσθημα ασφάλειας, μια αίσθηση ότι είμαστε καπετάνιοι στο «πλοίο» της ζωής μας.
Στην πραγματικότητα δεν έχουμε τόσο έλεγχο όσο νομίζουμε ότι έχουμε. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις πράξεις των άλλων ανθρώπων ή τις ανατροπές που μας επιφυλάσσει η ζωή. Η αποδοχή του ότι δεν μπορείτε να ελέγχετε τα πάντα είναι απελευθερωτική. Σας επιτρέπει να αφεθείτε και να ζήσετε πιο ολοκληρωμένα στο παρόν.
Η ζωή δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο κάθε αποτελέσματος, αλλά με το πώς ανταποκρινόμαστε στις ανατροπές και τις στροφές στην πορεία.
Η πραγματικότητα των γηρατειών
Το να μεγαλώνεις είναι ένα γεγονός της ζωής που πολλοί από δυσκολεύονται να αποδεχτούν. Ζούμε σε μια κοινωνία που λατρεύει τη νεότητα και συχνά νιώθουμε την πίεση να δείχνουμε και να συμπεριφερόμαστε νεότεροι από ό,τι είμαστε.
Πώς γίνεται να πάμε κόντρα σε μια φυσική διαδικασία;
Με την ηλικία έρχεται η σοφία, η εμπειρία και ένα βάθος κατανόησης που μπορεί να αποκτηθεί μόνο με το πέρασμα του χρόνου. Είναι ένα δώρο που πρέπει να το εκτιμήσουμε.
Δεν είμαστε γέροι, είμαστε έμπειροι. Είμαστε σοφοί.
Η στενοχώρια είναι κομμάτι της ζωής
Πως είναι δυνατόν να ζούμε μια πλήρη ζωή, χωρίς να υπάρχει στενοχώρια. Η στενοχώρια, είναι μέρος της ζωής, ένα σημάδι ότι είμαστε άνθρωποι και ικανοί να ζούμε.
Η λύπη μπορεί να λειτουργήσει όχι ως βάρος αλλά ως δάσκαλος. Κάθε λύπη κρύβει ένα μάθημα, μια ευκαιρία για ανάπτυξη και εξέλιξη.
Γιατί στο τέλος, δεν είναι τα λάθη που κάνουμε που μας καθορίζουν, αλλά το πώς μαθαίνουμε και εξελισσόμαστε από αυτά.
πηγή: ertnews.gr
