Πολλοί από εμάς μάθαμε από νωρίς- χωρίς να μας το πει κανείς ξεκάθαρα- ότι η αγάπη και η αποδοχή ήταν πράγματα που έπρεπε να κερδίσουμε. Μάθαμε να υποκρινόμαστε, να ευχαριστούμε, να προσπαθούμε συνεχώς να αποδεικνύουμε την αξία μας. Μάθαμε να γινόμαστε χρήσιμοι και ευχάριστοι, πιστεύοντας ότι αυτό θα μάς έκανε απαραίτητους.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η πεποίθηση μπορεί να γίνει τρόπος ζωής. Συνεχίζουμε να έχουμε παρουσία, να υπερβαίνουμε τα όρια μας και να προσπαθούμε να διορθώσουμε πράγματα για τα οποία δεν έχουμε ευθύνη. Πιστεύουμε ότι δεν έχουμε ικανοποιητική σχέση επειδή πρέπει να κάνουμε περισσότερα.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι, όσο σκληρά και αν προσπαθούμε, όσα και να δίνουμε, μερικές φορές οι άνθρωποι απλά δεν μπορούν να μας φροντίσουν με τον τρόπο που λαχταρούμε. Όχι επειδή δεν αξίζουμε. Όχι επειδή εκείνοι είναι καλύτεροι. Αλλά ακριβώς επειδή εκείνοι έχουν τους δικούς τους περιορισμούς.
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δώσουν αυτό που δεν έχουν. Δεν είναι εύκολο να το καταλάβουμε, ιδίως όταν είμαστε ερωτευμένοι και νοιαζόμαστε για κάποιον. Είναι όμως μια συνθήκη, την οποία εάν αποδεχθούμε θα μπορέσουμε να πάρουμε προσωπικές αποφάσεις ζωής.
Το να αφηνόμαστε στη φαντασίωση ότι κάποια μέρα η σχέση μπορεί να γίνει όπως θέλουμε, δείχνει ότι αρκούμαστε στα «θέλω» των άλλων και αγνοούμε τα δικά μας. Δείχνει επίσης, ότι επιλέγουμε το λίγο και το επιφανειακό, γιατί φοβόμαστε την αγωνία που συνεπάγεται η ελευθερία.
Το να θέτουμε όρια δεν σημαίνει ότι ο άλλος δεν μάς ενδιαφέρει. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να τον αποκλείσουμε από τη ζωή μας. Σημαίνει απλώς ότι βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι. Καθαρά. Και ίσως χρειάζεται να σταματήσουμε να επενδύουμε σε σχέσεις που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε όλα όσα θέλουμε.
Υπάρχουν σημάδια που μπορεί να σας βοηθήσουν να καταλάβετε εάν βρίσκεστε μπροστά σε «μια βρύση που δεν έχει νερό».
Νιώθετε συνεχώς ότι χρειάζεται να κάνετε επεξηγήσεις
Όσο και αν προσπαθείτε να επικοινωνήσετε τα συναισθήματα ή τις ανάγκες σας δεν φαίνεται να σας καταλαβαίνουν. Νιώθετε ότι σας παρεξηγούν, σας αγνοούν ή ότι μιλάτε διαφορετική γλώσσα.
Νιώθετε συναισθηματική μοναξιά ακόμα και όταν είστε μαζί
Μπορεί να είστε μαζί τους, αλλά να νιώθετε αόρατοι ή αποσυνδεδεμένοι σαν να σηκώνετε μόνο εσείς το βάρος της σχέσης.
Ρίχνετε συνεχώς τον πήχυ
Βρίσκετε τον εαυτό σας να συμβιβάζεται με ψίχουλα προσοχής ή φροντίδας, επειδή έχετε μάθει να μην περιμένετε περισσότερα.
Νιώθετε πιο συχνά εξαντλημένοι παρά αναζωογονημένοι
Αφού περάσετε χρόνο μαζί τους, δεν νιώθετε ασφαλής, γεμάτοι ενέργεια και αποδοχή. Αντίθετα, νιώθετε άγχος, κενό ή ενοχή.
Κάνετε εσείς τις επανορθωτικές κινήσεις
Όταν υπάρχει σύγκρουση, εσείς είστε που κάνετε το πρώτο βήμα, για να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Είστε εσείς, που προσπαθείτε να επαναφέρετε την κανονικότητα στη σχέση σας. Εκείνοι δεν προσπαθούν να σας προσεγγίσουν.
Οι ανάγκες σας παραμελούνται ή δέχονται κριτική
Όταν εκφράζετε τις ανάγκες σας — είτε πρόκειται για οικειότητα, ειλικρίνεια ή υποστήριξη — σας λένε ότι είστε πολύ ευαίσθητοι, πολύ απαιτητικοί ή ότι δεν είστε ποτέ ικανοποιημένοι.
Αν υποθέσουμε ότι αυτά είναι τα μοτίβα συμπεριφοράς στη σχέση σας, αυτό δεν σημαίνει ότι το ο σύντροφός σας δεν νοιάζεται για σας.Ενδεχομένως δεν έχει την ικανότητα να σας συναντήσει στη θέση που βρίσκεστε. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσο και αν προσπαθείτε εσείς.
Δεν είστε εσείς το πρόβλημα
Σεβαστείτε τον εαυτό σας ώστε να απομακρυνθείτε από οτιδήποτε δεν σας «θρέφει», δεν σας βοηθά να εξελιχθείτε ή δεν σας κάνει ευτυχισμένους. Δεν χρειάζεται να συνεχίζετε να αποδεικνύετε ότι είστε αρκετά καλοί για να αξίζετε φροντίδα, κατανόηση ή αγάπη.
Ρωτήστε τον εαυτό σας: Τι φοβάμαι ότι θα συμβεί αν σταματήσω να δίνω υπερβολικά; Τι ελπίζω να αποδείξω ή να κερδίσω;
- Αναγνωρίστε χωρίς στενοχώρια αυτό που βλέπετε, χωρίς να το κρίνετε.
- Αποδεχτείτε την πραγματικότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψετε τον σύντροφό σας. Σημαίνει ότι πρέπει να τον βλέπετε όπως είναι, και όχι όπως θα θέλατε να είναι.
- Θέστε σαφή όρια. Μπορείτε να συνεχίσετε να νοιάζεστε για κάποιον και ταυτόχρονα να προστατεύετε τον εαυτό σας. Τα όρια δεν έχουν να κάνουν με τιμωρία, αλλά με το σεβασμό των αναγκών σας για να παραμείνετε υγιείς και ολόκληροι.
- Διαχωρίστε την αξία σας από τη συμπεριφορά τους. Αν κάποιος δεν μπορεί να σάς φερθεί με φροντίδα και κατανόηση, αυτό δεν σημαίνει ότι εσείς είστε υπερβολικοί ή ανεπαρκείς. Σημαίνει απλώς ότι εκείνοι δεν είναι σε θέση να το κάνουν. Αυτό αφορά εκείνους, όχι εσάς.
- Κάντε αξιολόγηση της κατάστασης.Όταν δεν είστε σίγουροι, κάντε μια καταγραφή. Τι κάνετε για να διατηρήσετε τη σχέση; Τι κάνει ο άλλος; Τι σας ενοχλεί; Υπογραμμίστε ό,τι μπορείτε να ελέγξετε. Αφήστε τα υπόλοιπα όπως είναι.
Το σημαντικό είναι να γνωρίζουμε τι θέλουμε και να επιλέξουμε. Έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε πίσω ό,τι δεν μας ταιριάζει.
πηγή: ertnews.gr
