Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Η υπόθεση με τα χάλια της ΔΕΗ είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πως η ελληνική κοινωνία βλέπει μόνον ότι θέλει να δει σε κάθε κατάσταση.
Αν μιλά πολιτικός, ανάλογα με το που ανήκει, μιλά για “μπαταχτσήδες”, για “λαϊκές οικογένειες”, για “κρίση του παλιού συστήματος”, κοκ.
Αν μιλά εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα, βάλλει κατά των εργαζομένων της ΔΕΗ, επειδή έχουν καλύτερα προνόμια από τα δικά του.
Αν μιλά εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα, βάλλει κατά όλων γιατί στη χώρα μας οι πολιτικοί που χαϊδεύουν αυτιά από τη μία και δημιουργούν στρατιές βολεμένων από την άλλη, τον έχουν κάνει (και όχι άδικα πολλές φορές) να βάλλει κατά πάντων και να ρίχνει άθελα του νερό στο μύλλο της κοινωνικής ανθρωποφαγίας που χαρακτηρίζει την εποχή και τη χώρα μας.
Κανένας πάντως δεν μιλά για πραγματικό πρόβλημα της ΔΕΗ που είναι η κακοδιοίκηση, η απόλυτη έλλειψη οργανωσιακής κουλτούρας, η υιοθέτηση προτύπων διοίκησης προηγουμένων …αιώνων, τα παιχνίδια ιδιωτών παρόχων και παρατρεχάμενων τους.
Κανείς δεν μιλά επίσης για το ότι οι κάθε φορά “managers” (τρομάρα τους!) της ΔΕΗ, τους οποίους φυσικά τους επιλέγουν πολιτικοί σύμφωνα με τα προσωπικά τους συμφέροντα και όχι πάντως με κριτήριο την ικανότητα διοίκησης και τις προηγούμενες επιτυχίες τους, είναι παντελώς ακατάλληλοι για τις θέσεις τους, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας…
Και τελικά, βρίσκουμε όπως πάντα τη μαγική συνταγή σε αυτή τη χώρα: Να πληρώσει ο αδύναμος! Και για να μη το κουράζουμε, τραβάμε μια αύξηση 20% στους συνεπείς και η όλα καλά! Για να τηρήσουμε και την προαιώνια ελληνική παράδοση να την πληρώνει πάντα ο “σωστός” και πάμε γι’ άλλα!
Έτσι, όλοι οι παραπάνω ικανοποιούνται και η ζωή συνεχίζεται και η χώρα «ξανά προς τη δόξα» (ή μάλλον προς τη νέα χρεοκοπία) τραβά…
Εάν λοιπόν δεν μάθουμε κάποτε να βάζουμε το πρόβλημα στις πραγματικές διαστάσεις και να αποφασίσουμε σαν κοινωνία να συγκρουστούμε με τους κάθε λογής βολεμένους, τότε δεν έχουμε και πολύ ευοίωνο μέλλον…
Ν.Β.
