Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, Αρχειονόμος
Όλη η Ευρώπη περιμένει με σκυμμένο το κεφάλι τι θα αποφασίσουν οι γερμανοί και οι γάλλοι για το μέλλον τους!!! Αν είναι δυνατόν! Η κατάσταση θυμίζει τις δύο προπολεμικές περιόδους του προηγούμενου αιώνα. Διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων προκειμένου να κερδίσουν κάτι για τον «εαυτό» τους οι χώρες υπό τον φόβο μη «ξεσπάσει» η Γερμανία. Τις δύο προηγούμενες φορές τελικά ξέσπασε η Γερμανία με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα των δύο παγκοσμίων πολέμων.
Τώρα δεν κινδυνεύουμε από πόλεμο, αλλά από φτώχεια. Αυτή είναι η απειλή. Θα κάνετε ότι σας πούμε λένε οι Γερμανοί αλλιώς σας αφήνουμε στο έλεος των σκληρών και αδυσώπητων αγορών. Βεβαίως εμείς κάνουμε ότι μας λένε αυτοί. Ακολουθούμε τις εντολές κατά γράμμα. Πλην όμως κανένα αποτέλεσμα.
Εύλογα αναρωτιέται κανείς, γιατί; Είμαστε τόσο ανάξιοι ή η συνταγή είναι λανθασμένη; Στην περίπτωση μας ισχύουν και τα δύο. Για την αστοχία της εφαρμοζόμενης πολιτικής δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Είναι στη σφαίρα του αυτονόητου ότι δεν αναπτύσσεσαι μόνο με συνεχώς αυξανόμενους φόρους. Αλλά και για ένα άλλο λόγο. Την πηγή της εκπορευόμενης πολιτικής. Πότε μπόρεσαν οι Γερμανοί να ασκήσουν πολιτική; Αφού ρε αδερφέ δεν το ‘χεις!!! Μπορείς να κάνεις αξιόπιστα αμάξια, καλές οικιακές συσκευές, δυνατά όπλα και ένα σωρό άλλα είδη, αλλά μέχρι εκεί. Άλλο η φαντασία και η δημιουργικότητα άλλο η σωστή εφαρμογή. Δύο φορές προσπάθησες φίλε γερμανέ να ασκήσεις και να εφαρμόσεις την πολιτική σου στα άλλα κράτη και αιματοκύλησες όλο τον κόσμο! Δεν έβαλες μυαλό και ξαναπροσπαθείς. Έλεος! Πρέπει να ξεπεράσουν κάποια στιγμή το δόγμα της ευρωπαϊκής ανάπτυξης κάτω από τον έλεγχο της Γερμανίας. Δε γίνεται!!! Η αλληλεγγύη και η συνεργασία είναι το μυστικό, καταλάβετέ το επιτέλους. Αυτό όμως προϋποθέτει την ισονομία των κρατών και όχι τη γερμανική έπαρση της ανωτερότητας! Ο Αδόλφος ακόμα ζει και όπως αποδεικνύεται, μάλλον εξέφραζε το «όραμα» της κοινωνίας του, πάρα το ότι αυτός επέβαλε τις απόψεις του στην κοινωνία.
Όσον αφορά στα δικά μας τώρα, συνεχίζω να επιμένω ότι μπορούμε για μια ακόμη φορά να σταθούμε εμείς πρώτοι εμπόδιο στις βλέψεις της Γερμανίας. Είναι αλήθεια ότι αποδειχτήκαμε ανάξιοι να διαχειριστούμε τα του οίκου μας. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Όσο υπάρχει μεγάλος μέρος του λαού μας στο φορολογικό απυρόβλητο, όσο οι κομματικοί συνδικαλιστές αποφασίζουν για όλους μας και όσο περιμένουμε του ξένους να μας υποδείξουν λύσεις, η κατάσταση θα παραμένει στάσιμη. Αν όμως κάνουμε ένα βήμα εμπρός και ξεπεράσουμε τα παραπάνω, τότε κάτι γίνεται.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι πάρα τον πόλεμο ενάντια στη φοροδιαφυγή και τους συνεχώς αυξανόμενους φόρους τα έσοδα συνεχώς μειώνονται. Μα όταν δεν έχεις εισπρακτικό μηχανισμό από την αύξηση των φόρων περιμένεις; Όταν έχεις στο απυρόβλητο τους μεγαλοεπιχειρηματίες και περιμένεις από τον συνταξιούχο να σηκώσει το βάρος, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Ή όταν περιμένεις τη σύμφωνη γνώμη του συνδικαλιστή για να προχωρήσεις στην εξορθολόγιση των μισθών μέσα από ένα ενιαίο μισθολόγιο και στο τέλος καταλήγεις με περισσότερες μισθολογικές ανισότητες από πριν!!!
Δε σας κάνει εντύπωση ότι η μόνη υπηρεσία που δεν παίρνει ποτέ εποχιακούς υπαλλήλους είναι η εφορία; Ασχολούνται μόνο με την καταχώριση των στοιχείων των φορολογικών δηλώσεων και περιμένουμε μήνες για την εκκαθάριση! Καμία διασταύρωση, κανένας έλεγχος, καμία διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Υποτίθεται ότι είναι οικονομολόγοι (οι περισσότεροι) και ουσιαστικά ασχολούνται με γραμματειακή υποστήριξη! Με αποτέλεσμα οι αετονύχηδες να λύνουν και να δένουν. Ε, δε γίνεται έτσι.
Πάρε μωρέ δέκα παιδιά άνεργα να σου κάνουν τις καταχωρίσεις και απελευθέρωσε το προσωπικό σου! Αλλά αυτό είναι φόρτος εργασίας και συνδικαλιστές διαφωνούν!!! Δε γίνεται επίσης η επιχειρηματικότητα να εξαντλείται στις κρατικές προμήθειες! Όλοι σχεδόν οι σύγχρονοι έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες έγιναν μεγάλοι από τη σχέση – διαπλοκή με το δημόσιο. Καμία προσπάθεια δημιουργίας, παραγωγικότητας και ανάπτυξης. Λαδώσαμε, πήραμε το έργο, το υπερτιμολογήσαμε, βγάλαμε τα λεφτά στο εξωτερικό και κάνουμε τον μεγάλο και τον τρανό! Και τώρα που έκλεισε η κάνουλα των κρατικών χρημάτων νοσεί η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα! Τώρα να δω το ελληνικό δαιμόνιο ντε! Και ο λαός ακόμα κοιμισμένος.
Ειδικά τώρα που βλέπουμε και άλλες χώρες να καταντάνε σαν εμάς όλοι συμβιβάστηκαν και περιμένουν το μοιραίο. Ψηλά το κεφάλι ορέ παιδιά! Και αν δε μπορούν αυτοί, ας τους αναγκάσουμε. Μπορούμε!!!
