Γράφει ο Καλλίνικος Νικολακόπουλος*
Ένας υγιής και σχετικά νέος οργανισμός μπορεί να ανταποκριθεί, ευκολότερα ή δυσκολότερα, στην αντιμετώπιση του κορονοϊού. Αργά ή γρήγορα, θα υπάρξουν εμβόλιο και κατάλληλες θεραπευτικές-φαρμακευτικές αντιμετωπίσεις της νόσου, καθώς και η ανοσία αγέλης. Μέχρι αυτό να πραγματοποιηθεί, πρέπει να περιορισθεί στο ελάχιστο δυνατό η διασπορά της νόσου και να προφυλαχθούν στον μέγιστο βαθμό ηλικιωμένοι, ανοσοκατασταλμένοι και πάσχοντες με «υποκείμενα» νοσήματα από τον θάνατο.
Ο νεοφιλελευθερισμός προσπαθεί να επιβάλει, υπό το πρόσχημα των έκτακτων υγειονομικών συνθηκών, μέτρα υποτιθέμενου προσωρινού χαρακτήρα που όμως μπορούν να μονιμοποιηθούν, εθίζοντας σε αυτά το κοινωνικό σύνολο (κυριακάτικη εργασία, επιμηκυμένο ωράριο λειτουργίας, περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασιακών συνθηκών, τηλε-εργασία, περαιτέρω μείωση εργασιακής αμοιβής κλπ.).
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο χειρότερο δυνατό σενάριο της πανδημίας με ένα καταρρέον, από τη δεκαετή μνημονιακή-νεοφιλελεύθερη «διαχείριση», δημόσιο σύστημα υγείας. Αντί της επίταξης, χωρίς αποζημίωση, των ιδιωτικών κλινικών-θεραπευτηρίων, επιλέχθηκε ο διπλασιασμός της κρατικής αποζημίωσης για τις ιδιωτικές ΜΕΘ. Ταυτόχρονα παρατηρείται έλλειψη πραγματοποίησης επαρκών διαγνωστικών tests για τον κορωνοϊό δωρεάν και απίστευτη αισχροκέρδεια στη διάθεση υγειονομικών μασκών και αντισηπτικών υγρών. Η υγειονομική κρίση γεννάει ευκαιρίες για τους σύγχρονους «μαυραγορίτες». Αυτό που σκοτώνει, είναι η νεοφιλελεύθερη «μετάλλαξη» του κορωνοϊού, ορατή πλέον καθημερινά και διαρκώς επιτεινόμενη, που δεν απεμπολείται από κακόγουστες παραστάσεις ιεροψαλτών, μεταλήψεων κλπ.
Είναι σχετικά νωρίς ακόμη για να παγιωθούν και υπάρξουν επαρκή στατιστικά δεδομένα για την πανδημία του κορωνοϊού στις διάφορες χώρες. Παρ’ όλα αυτά, είναι αναγκαίο να εφαρμόζονται κοινά αξιόπιστα υποχρεωτικά πρωτόκολλα, επιβεβλημένα από τον ΠΟΥ, για τις μεθόδους διάγνωσης-επιβεβαίωσης του κορωνοϊού και ακολουθούμενης θεραπευτικής αποκατάστασης. Ενας σημαντικός δείκτης είναι αυτός της νοσηρότητας, που μετρά το ποσοστό των νοσησάντων από συγκεκριμένη νόσο στον συνολικό πληθυσμό μιας χώρας, ηπείρου, παγκόσμια κ.λπ.
Δύο άλλοι σημαντικοί υγειονομικοί δείκτες είναι αυτοί της θνητότητας και θνησιμότητας, όπου παρατηρείται μία σύγχυση στην ερμηνεία τους ακόμη και από εξειδικευμένους υγειονομικούς. Θνησιμότητα είναι το ποσοστό θανάτων που καταγράφεται από μια αιτία-νόσο στον γενικό πληθυσμό. Θνητότητα είναι το ποσοστό θανάτων που καταγράφεται σε πληθυσμό που διαπιστωμένα έχει νοσήσει από συγκεκριμένη νόσο. Π.χ. αν υπάρχει νοσηρότητα 1%, σημαίνει ότι σε γενικό πληθυσμό 100 ατόμων ένας έχει νοσήσει από συγκεκριμένη νόσο. Αν υπάρχει θνησιμότητα 1%, σημαίνει ότι σε γενικό πληθυσμό 100 ανθρώπων ένας πεθαίνει από συγκεκριμένη αιτία. Αν υπάρχει θνητότητα 1%, σημαίνει ότι ένας πεθαίνει από πληθυσμό 100 ανθρώπων, που επιβεβαιωμένα έχουν νοσήσει από συγκεκριμένη νόσο.
* Οικονομολόγος (πτυχιούχος οικονομικών επιστημών, 2ετές μεταπτυχιακό διοίκησης επιχειρήσεων στην τραπεζική/χρηματοοικονομική, 2ετές μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα οικονομικά και διοίκηση μονάδων υγείας) – Αναλυτής Πληροφοριακών Συστημάτων (2ετές μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα πληροφοριακά συστήματα), email:[email protected], website: www.kallinikosnikolakopoulos.blοgspot.com
