Γράφει ο paratiritis
[email protected]
Όπως έχει λεχθεί, “τα πραγματικά μεγάλα ιστορικά γεγονότα περνούν απαρατήρητα”. Είτε λόγω σκοπιμοτήτων, είτε λόγω αδιαφορίας, είτε λόγω άλλων καταστάσεων, πολλές φορές στην εποχή μας δίπλα μας συμβαίνουν ιστορικά γεγονότα τα οποία ελάχιστοι αντιλαμβάνονται. Ένα τέτοιο γεγονός καταγράφει η ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών: Η δυναμική αντίθεση της Ουγγαρίας (“επανάσταση” κατ’ άλλους), κατά του ΔΝΤ και της αντίστοιχης τρόικας. Αν εμβαθύνει κάποιος στο ιστορικό της διένεξης θα εντυπωσιαστεί από τις ομοιότητες με την κατάσταση στη χώρα μας:
Η Ουγγαρία είναι μια μικρή κεντροευρωπαϊκή χώρα των 10 εκ. κατοίκων, κυρίως αγροτικής οικονομίας, με πολλά εύφορα εδάφη (περίπου τα 2/3 της), κάποια βαριά βιομηχανία (π.χ. εργοστάσια αυτοκινήτων Audi και Suzuki) αλλά και σημαντικούς ορεινούς όγκους (Άλπεις, Καρπάθια κ.λ.π.). Υπήρξε ιστορικά σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, με μεγάλη γεωστρατηγική και γεωπολιτική αξία. Υποδουλώθηκε από τους Οθωμανούς για 160 χρόνια, αποτέλεσε μέλος της πάλαι ποτέ Αυστρουγγρικής αυτοκρατορίας και τελικά τον 20ο αιώνα βρέθηκε στο λεγόμενο “Ανατολικό μπλοκ”.
Τα τελευταία χρόνια, άστοχες κυβερνητικές αποφάσεις και πολιτικές δημιούργησαν μεγάλα οικονομικά προβλήματα στη χώρα, με αποτέλεσμα το 2008 να βρεθεί σφιχταγκαλιασμένη με το Δ.Ν.Τ. και τους διεθνείς πιστωτές (διάβαζε “διεθνείς τοκο-τραπεζίτες”), σε ένα μοντέλο παρόμοιο με τη δική μας χώρα.
Οι τραπεζίτες του ΔΝΤ χορήγησαν 20 δις Ευρώ δάνειο στην Ουγγαρία και αμέσως άρχισαν να απαιτούν: Μειώσεις μισθών, κατάργηση κοινωνικών δαπανών, ιδιωτικοποιήσεις, άνοιγμα κλειστών επγαγγελμάτων κ.λ.π. (σας θυμίζει κάτι;;;). Μάλιστα, τυχαίνει η κυβέρνηση που έβαλε τη χώρα στο ΔΝΤ να ήταν και …σοσιαλιστική! (αυτό κι’ αν σας θυμίζει κάτι!)
Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, οι Ούγγροι πολίτες έφθασαν σε τραγική οικονομική κατάσταση: Το μέσο ετήσιο εισόδημα διαμορφώθηκε περί τα 9.500 Ευρώ … (στη χώρα μας θεωρείται φτωχός όποιος συγκεντρώνει μόνο τόσο εισόδημα), χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν (σας θυμίζει κάτι και αυτό;;;), η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 12% και γενικότερα, η οικονομία της χώρας βρέθηκε σε μια ζοφερή κατάσταση. Τα αποτελέσματα; Πενιχρά: από 9% έλλειμμα, μετά 2-3 χρόνια σκληρής λιτότητας έπεσε μόλις στο 4%.
Στις αρχές όμως του 2010 υπήρξε έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια, πράγμα που αποτυπώθηκε και στα αποτελέσματα των εκλογών: Το σοσιαλιστικό κόμμα που κυβερνούσε το 2008 και έλαβε την απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ και ουσιαστικά καταβαράθρωσε την Ουγγαρία, κατάφερε να συγκεντρώσει μόλις το … 19% των ψήφων ενώ το δεξιό συντηρητικό το … 53% – ποσοστά πρωτοφανή για δημοκρατική χώρα!
Το ενδιαφέρον όμως δεν βρίσκεται στο ιστορικό της Ουγγρικής πολιτικο-οικονομικής κατάστασης, αλλά στο τι έγινε μετά: Με το που ανέλαβε η συντηρητική κυβέρνηση, οι ΔΝΤ – τρόικες έσπευσαν να κατοχυρώσουν τα “οικόπεδα τους” στη χώρα (τις συμφωνίες τους) – πάντα προνοητικοί… Κατέφθασαν λοιπόν και άρχισαν να ζητούν περισσότερες μειώσεις, ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση του πληθυσμού, περισσότερα προνόμια για αυτούς και τους ντόπιους εκπροσώπους τους, τους Ούγγρους τραπεζίτες, φυσικά αδιαφορώντας πλήρως για τον ντόπιο πληθυσμό, ενδιαφερόμενοι μόνο για την είσπραξη των τόκων των δανείων τους.
Σε μια κίνηση “ματ” όμως η νέα Ουγγρική κυβέρνηση, ήρθε σε ευθεία σύγκρουση μαζί τους και αντί να λάβει τα αντιλαϊκά μέτρα που απαιτούσαν και να αυξήσει περισσότερο τους φόρους, απάντησε δυναμικά με … ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΣΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ! Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την κόντρα της κυβέρνησης από τον κεντρικό τραπεζίτη (άκουσον άκουσον!). Η κυβέρνηση του ζήτησε να παραιτηθεί και εκείνος αρνήθηκε! Τότε λοιπόν έγινε η 2η κίνηση “ματ”: Του μείωσαν το μισθό από 30.000 Ευρώ το μήνα (!!!) σε 7.500 οπότε και αποχώρησε αμέσως!
Σημειώστε δε και κάτι άλλο: Οι Ούγγροι επέβαλαν τριετή έκτακτη φορολογία στις τράπεζες 0,45% όχι επί των κερδών (αυτά εύκολα “μαγειρεύονται” σε μια μεγάλη εταιρεία, όπως είναι γνωστό), αλλά επί του τζίρου, ώστε να μη μπορούν να την αποφύγουν με κανένα τρόπο οι τραπεζίτες!
Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το τι τροπή θα πάρει στο μέλλον η Ουγγρική οικονομία… Όπως επίσης και με τι τρόπο θα απαντήσουν στην “απείθαρχη κυβέρνηση” οι τραπεζίτες. Προσωπικά πάντως, θεωρώ τις εξελίξεις στην Ουγγαρία ένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά ιστορικά γεγονότα του καιρού μας. Προς το παρόν όμως, ένα είναι το σίγουρο:
Οι Ούγγροι έδειξαν το δρόμο! Τα μνημόνια ΔΕΝ είναι μονόδρομος!
