Ομιλία Χρήστου Γκόκα, εισηγητή του ΠΑΣΟΚ, στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής στο σχέδιο νόμου «Κώδικας Κοινωφελών Περιουσιών, Σχολαζουσών Κληρονομιών και λοιπές διατάξεις» του Υπουργείου Οικονομικών:
«« Τη σημασία και τη διαχρονική αξία του ευεργετισμού και του οικονομικού πατριωτισμού, της κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης, καθώς και την ανάγκη για εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου που διέπει τα εθνικά κληροδοτήματα και τις σχολάζουσες κληρονομιές για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη αξιοποίησή τους, είχε την ευκαιρία να τονίσει ο βουλευτής Άρτας του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Γκόκας, ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, στη συζήτηση του σχεδίου νόμου «Κώδικας Κοινωφελών Περιουσιών, Σχολαζουσών Κληρονομιών και λοιπές διατάξεις» του Υπουργείου Οικονομικών.
Ο βουλευτής στην αρχή της ομιλίας του σημειώνει πως «ιστορικά σε δύσκολες συνθήκες, κοινωνικές και οπωσδήποτε οικονομικές, ο πατριωτισμός εύπορων και ευκατάστατων Ελλήνων τους οδήγησε σε πράξεις μεγαλοσύνης και αρετής απέναντι στην πατρίδα και τον ελληνικό λαό».
Μνημονεύει τους μεγάλους εθνικούς ευεργέτες της Ηπείρου, αναφέροντας συγκεκριμένα «Οι περισσότεροι Ηπειρώτες ευεργέτες δραστηριοποιήθηκαν εκτός Ελλάδος. Εκεί ανέπτυξαν τις δραστηριότητές τους, κυρίως εμπορικές και δημιούργησαν περιουσίες. Αναφέρω τον Γεώργιο Αβέρωφ από το Μέτσοβο, με πλήθος ιδρυμάτων, δωρεών και κληροδοτημάτων, από το θωρηκτό Αβέρωφ, την αποπεράτωση του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, τη στρατιωτική σχολή Ευελπίδων, τις φυλακές Αβέρωφ μέχρι και τους ανδριάντες πολλών προσωπικοτήτων της ιστορίας μας. Τον Απόστολο Αρσάκη από την Πρεμετή. Ο Ιωάννης Δόμπολης από το Δεσποτικό των Ιωαννίνων, τα ξαδέλφια Ευάγγελος και Κωνσταντίνος Ζάππας, γνωστό το Ζάππειο Μέγαρο, οι αδελφοί Γεώργιος και Αλέξανδρος Ζάρρας από την Άρτα, ο οποίοι διέθεσαν οικόπεδο και με δικά τους έξοδα έχτισαν το νοσοκομείο της Άρτας. Οι αδερφοί Ζωσιμδες, με πολλά ιδρύματα στα Γιάννενα. Ο Ζώης Καπλάνης από το Γραμμένο Ιωαννίνων, ο Βασίλης Μελάς από τον Παρακάλαμο, οι αδερφοί Ριζάρηδες από το Μονοδέντρι Ιωαννίνων, ο Γιώργος και Σίμων Σίνας από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου. Ο Γεώργιος Σταύρου, γνωστή η προσφορά του και βεβαίως η ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος το 1841. Ο Νικόλαος Στουρνάρας από το Μέτσοβο. Ο Μιχαήλ Τοσίτσας, ο Γεώργιος Χατζηκώστας με το ομώνυμο ορφανοτροφείο και νοσοκομείο και στο Μεσολόγγι και στα Γιάννενα».
«Και φυσικά υπάρχουν και πολλοί άλλοι με ίσης αξίας ως προς την ποιότητα της πράξης δωρεές, ανεξάρτητα με το μέγεθος σε χρήματα ή άλλες υποδομές».
Ο βουλευτής συνεχίζει υπογραμμίζοντας πως «Στους δύσκολους καιρούς που διάγουμε, πρέπει να διδαχτούμε από αυτά τα παραδείγματα. Στέλνουνε ένα διαχρονικό μήνυμα και πρέπει εμείς να το αντιληφθούμε, για να χτίσουμε μια καλύτερη Ελλάδα, μέσα από πνεύμα ενότητας, σύμπνοιας, κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης».
Σημειώνει πως τα εθνικά κληροδοτήματα και οι περιουσίες από τις σχολάζουσες κληρονομιές που καταλείπονται στο Δημόσιο βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, καθώς πολλά από αυτά παραμένουν αναξιοποίητα και ανεκμετάλλευτα, επισημαίνοντας πως αποτελεί χρέος της πολιτείας ως φόρο τιμής στους εθνικούς ευεργέτες και σεβασμό στους ανθρώπους που προτάσσουν το κοινωνικό καλό και προσφέρουν τις περιουσίες τους στο δημόσιο να αναλάβει τις απαραίτητες νομοθετικές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις, ώστε να επιλυθούν χρόνια προβλήματα, παθογένειες, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του παρελθόντος γύρω από τα θέματα που αφορούν τη διαχείριση, το έλεγχο, την εποπτεία και την αξιοποίηση των θησαυρών αυτών προς όφελος του ελληνικού δημοσίου και του ελληνικού λαού.
Κλείνοντας δε την ομιλία του, τονίζει «πως είναι αναγκαίο μετά από τόσα χρόνια να υπάρξει αλλαγή στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο. Να αποκτήσουμε ένα καλύτερο βελτιωμένο και σύγχρονο κώδικα για τα εθνικά κληροδοτήματα και τις σχολάζουσες κληρονομιές. Οφείλουμε, μέσα από το θεσμικό μας ρόλο, να ενθαρρύνουμε τον οικονομικό πατριωτισμό σε περιόδους κρίσης. Να ενθαρρύνουμε την κοινωνική αλληλεγύη, την οργανωμένη προσφορά στο κοινωνικό σύνολο χωρίς αντάλλαγμα. Να στηρίζουμε και να ενισχύουμε συμπεριφορές, όπου η ατομική ολοκλήρωση συναντά την συλλογική ευημερία. Γιατί είναι θέμα ηθικής, είναι θέμα σεβασμού απέναντι στους κόπους και τις επιθυμίες των ανθρώπων που με τη δράση τους, το έργο τους και την προσφορά τους ευεργέτησαν τη χώρα». »»
