Γράφει ο Μάρκος Χατζησάββας*
Όταν το 2019, ο πρώτος και πολυδιαφημισμένος νόμος της νέας τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν η δημιουργία της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας (ΕΑΔ), κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα επακολουθούσε.
«Το ελληνικό δημόσιο πρέπει να υπηρετεί τους πολίτες και όχι τον εαυτό του», ανέφερε έκτοτε και με κάθε ευκαιρία ο πρωθυπουργός, προκειμένου να τεκμηριώσει την ανάγκη για διαφάνεια στα δημόσια πράγματα της χώρας. Κάτι που ο ίδιος επιχείρησε να περιγράψει – και μάλιστα με βιωματικό τρόπο – στις 19-9-2024 όταν έκανε δημόσια τον Πανηγυρικό Απολογισμό για τα πρώτα 5 χρόνια ενός «κράτους με περισσότερη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα»!
Έχουμε λοιπόν ότι…: «Το ελληνικό δημόσιο πρέπει να υπηρετεί τους πολίτες και όχι τον εαυτό του». Μέχρι εδώ καλά! Το πρόβλημα ξεκινάει όμως όταν διαφάνηκε ότι με τον όρο «πολίτες» ο πρωθυπουργός εννοεί τους επιχειρηματίες φίλους του και με τη φράση «τον εαυτό του» εννοεί το δημόσιο συμφέρον! Η απόδειξη του πώς αντιλαμβάνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης τους όρους αυτούς, είναι όσα είδαμε και καταγγείλαμε τη 2ετία της πανδημίας, ως Τομέας Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., με το ατέλειωτο φαγοπότι των απευθείας αναθέσεων – που ο χορός τους καλά κρατεί μέχρι σήμερα – καθώς και στην 3ετή και πλέον κρίση ακρίβειας και πληθωρισμού, που καταληστεύει μέχρι σήμερα το λαϊκό εισόδημα μέσα από τις αγορές των βασικών αγαθών διατροφής και καθημερινότητας, της ενέργειας και των καυσίμων!
To όραμα Μητσοτάκη για Διαφάνεια μέσα από ένα επιτελικό κράτος, για μια κυβέρνηση με συλλογική διαβούλευση, για νέες θεσμικές δομές στο Μαξίμου (που τις αφήνει μάλιστα και ως παρακαταθήκη για τη δημόσια διοίκηση της χώρας…), έγινε κουρελόχαρτο και τεκμήριο σκοτεινής και αδιαφανούς συστημικής διαχείρισης. Κόλαφος για τη διεθνή εικόνα της Ελλάδας, από «μέριμνες» και «παραλείψεις» που εκπορεύονταν καταφανέστατα μέσα από τις επιτελικές δομές του Μαξίμου, όπως…:
– τη δυσωδία που απέπνεε το πάρε-δώσε του συγγενή κουμανταδόρου και εξ’ απορρήτων στο Μαξίμου, με σκοτεινούς κύκλους, ιδιώτες και υπηρεσίες, στην πολύκροτη υπόθεση των υποκλοπών.
– τις απανωτές σκανδαλώδεις απ’ ευθείας αναθέσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια -και άλλες που παρέμειναν αφώτιστες – και που παρέπεμπαν σε μνήμες της εκτεταμένης (μεγάλης και μικρής) διαπλοκής και διαφθοράς της περιόδου μετά τον εμφύλιο και πριν τη χούντα.
– το μεγάλο φαγοπότι δημόσιων πόρων που ξεκίνησε με πρόφαση το «έκτακτο» της πανδημίας και εξακολούθησε μέχρι σήμερα σε όλο τον δημόσιο τομέα, από τις ανακαινίσεις κτιριακών δομών υγείας, τα ακίνητα του ΕΟΠΥΥ, τις σκανδαλώδεις συμβάσεις γαλάζιων περιφερειαρχών και δημάρχων (συμπεριλαμβανομένου και του ανηψιού στον Δήμο της Αθήνας), μέχρι τις business νεοδημοκρατών βουλευτών και κυβερνητικών στελεχών με τα funds που διαχειρίζονταν τα κόκκινα δάνεια και επιβουλεύονταν τη λαϊκή περιουσία… Και αν μπορούσε ο Τομέας Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να τα αποκαλύπτει και να τα τεκμηριώνει, τι δικαιολογία είχαν για το αντίθετο η νεοσύστατη ΕΑΔ και το επιτελικό Μαξίμου;
– την ραγδαία και κατά βάση αφορολόγητη τα τελευταία χρόνια αισχροκέρδεια της ΔΕΗ και των άλλων ομίλων ενέργειας, των τραπεζών, των διυλιστηρίων, και των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων και super market. Δεν είναι άραγε μείζον ζήτημα αδιαφάνειας για τον λαό που στέκεται με αμφιθυμία έξω από τα super market, μην ξέροντας αν μπορεί να μπει μέσα ή όχι…, να γνωρίζει πόσα δις και με ποιον τρόπο βγήκαν από τις τσέπες των πολλών προς τα θησαυροφυλάκια των ομίλων αυτών; Πως συντελέστηκε η πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου τέτοιου μεγέθους σε διάστημα μόνο 4 χρόνων και μάλιστα με το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη σε ρόλο τροχονόμου αυτής της αναδιανομής;
– την καταφανή για την πλειοψηφία των Ελλήνων συγκάλυψη πολιτικών και ποινικών ευθυνών στο έγκλημα των Τεμπών, που όπως όλα δείχνουν είχε κεντρικό και «επιτελικό» συντονισμό και ονοματεπώνυμο… Την συγκάλυψη, για την οποία το βάρος για απόδοση δικαίου, πέφτει πλέον σ’ αυτόν τον ήδη «πληγωμένο» στο συλλογικό υποσυνείδητο, θεσμό της Δικαιοσύνης! Του θεσμού, που μόλις πριν λίγες μέρες είχε μια «καλή στιγμή», όταν με παρέμβαση των συγγενών θυμάτων των Τεμπών σε δίκη δύο ελεγκτών της ΕΑΔ, δεν πέρασε η επιδίωξη του Επιτελικού Κράτους Μητσοτάκη, με το δικαστήριο να επιβάλλει για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας κλήτευση (!) στο Δημόσιο, για να παραστεί και να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του!
– την δυσοσμία που αναδύεται από τις αποκαλύψεις για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, και το ληστρικό φαγοπότι των ευρωπαϊκών ενισχύσεων από τον κομματικό στρατό των φραπεδο-χασάπηδων και των πολιτευτών της ΝΔ με τις Ferrari…, που με τις ευλογίες των διορισμένων Διοικητών του Οργανισμού και των αρμόδιων Υπουργών, υποθήκευσαν ανεπανόρθωτα τον πρωτογενή τομέα της χώρας!
– την υπόθεση με τη μουλωχτή απόφαση για κλείσιμο 204 καταστημάτων των ΕΛΤΑ σε όλη τη χώρα, τη στιγμή που…: τα ΕΛΤΑ το 2019 είχαν κάνει ένα έξυπνο diversification (αλλαγή δραστηριότητας) παρέχοντας ρεύμα στους καταναλωτές, από το οποίο είχαν έσοδα 53,04 εκατομμύρια €, μόνο για το 2019. Η επιλογή είχε γίνει για να αντισταθμίσει τις διαφαινόμενες απώλειες από τα έσοδα αλληλογραφίας και πήγαινε καλά, μέχρι το 2023, που η διοίκηση αποφάσισε να πάψει αυτή την επικερδή δραστηριότητα, προς προφανές όφελος των ιδιωτών παρόχων. Όσο δε για τις απευθείας αναθέσεις…, αυτές της περιόδου 2015-2019 ήταν αξίας 1.810.494€, ενώ την περίοδο από Ιούλιο 2019 μέχρι Οκτώβριο 2025 εκτοξεύτηκαν σε 52.037.760 €!
– τις τεκμηριωμένες με στοιχεία και παραδείγματα καταγγελίες στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, για το ανύπαρκτο «έργο» της Εθνικής Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΑΔΗΣΥ), που εδώ και τρία χρόνια παρακολουθεί την κυβέρνηση και το Επιτελικό Κράτος Μητσοτάκη να κατασπαταλάει δημόσιο χρήμα μέσω απευθείας αναθέσεων και ληστρικών συμβάσεων με εργολάβους και κατασκευαστές, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα και νομιμοποιώντας στην πράξη τη διασπάθιση. Όπως επίσης και τις επανειλημμένες προκλήσεις του Παύλου Πολάκη – και άλλων Βουλευτών – στην Επιτροπή Θεσμών & Διαφάνειας της Βουλής, να υποχρεώσει πλέον την επικεφαλής της ΕΑΔ κα Ρογκάκου να φέρει επιτέλους στη Βουλή τα στοιχεία και τις απαντήσεις που είχε υποσχεθεί, και που εδώ και 5 μήνες δεν το κάνει.
Θα μπορούσαν να γραφτούν τόμοι για τα επιτεύγματα (α)Διαφάνειας της περιόδου Μητσοτάκη. Αλλά σταματάω εδώ κι εκλιπαρώ…: αν είναι αυτό Διαφάνεια και Επιτελικό Κράτος κ. Μητσοτάκη, δεν θέλουμε άλλο!
* Συντονιστής του Τμήματος Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
