Ποσοστό επιτυχίας που φτάνει το 95% έχει στην ανάρτηση της μήτρας ή του κολοβώματος η λαπαροσκοπική ιεροπηξία με τη χρήση πλέγματος , σε σχέση με την κολπορραφία που αγγίζει μόλις το 50%!
Η μέθοδος της λαπαροσκοπικής ιεροπηξίας με τη χρήση πλέγματος τείνει τα τελευταία χρόνια να γίνει μέθοδος επιλογής από τις γυναίκες για την αντιμετώπιση της χαλάρωσης του κόλπου και την πτώση μήτρας.
«Η μέθοδος είναι απόλυτα ασφαλής , προσφέρει σε σχέση με τις άλλες μορφές θεραπείας ασύγκριτα πλεονεκτήματα και μόνιμη λύση» αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς.
Σύμφωνα με τους γυναικολόγους το πρόβλημα της χαλάρωσης του κόλπου είναι πολύ σημαντικό γιατί επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής μιας γυναίκας, αλλά και την σεξουαλική της επαφή, καθώς το σεξ σε πολλές περιπτώσεις είναι αδύνατο.
Μάλιστα σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία περίπου το 30 με 40% των γυναικών θα εμφανίζει πρόπτωση κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Η πάθηση εμφανίζεται συνήθως μετά την εμμηνόπαυση και μετά την ηλικία των 50 χρόνων σε γυναίκες που έχουν γίνει μητέρες. Παρόλα αυτά υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να εμφανιστεί νωρίτερα και σε μικρότερες ηλικίες.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΤΩΣΗΣ ΜΗΤΡΑΣ:
Τα συμπτώματα, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, μπορεί να ποικίλλουν από γυναίκα σε γυναίκα. Επίσης η έκταση της πρόπτωσης δεν συμβαδίζει με την ένταση των συμπτωμάτων, καθώς υπάρχουν γυναίκες που αισθάνονται δυσφορία με μικρού βαθμού πρόπτωση, και άλλες που δεν ενοχλούνται παρότι έχουν μεγαλύτερου βαθμού πρόπτωση.
Ωστόσο έχουν κατηγοριοποιηθεί ως εξής:
– Αίσθηση ξένου σώματος μέσα στον κόλπο
– Συσφικτικό άλγος στον κόλπο.
– Διόγκωση, βάρος
– Οσφυαλγία
– Δερματικός ερεθισμός και ξηρότητα του δέρματος του κόλπου
– Ανάγκη να σπρώξει με τα δάχτυλα τον κόλπο προς τα μέσα / πίσω ώστε να γίνει η αφόδευση
– Άλγος κατά τη σεξουαλική επαφή ή και ντροπή
– Χρόνιο άλγος στην περιοχή της πυέλου
– Συχνουρία και έντονη έπειξη για ούρηση
– Διπλή ούρηση (ανάγκη να ουρήσει η γυναίκα απανωτά δυο φορές ώστε να αδειάσει η κύστη της)
– Ελαττωμένη ροή ούρων
– Ακράτεια τύπου στρες
– Αδυναμία ούρησης χωρίς να σπρώξει τον κόλπο με τα δάχτυλα προς τα πάνω / πίσω
– Συχνές λοιμώξεις του ουροποιητικού
– Ατελής κένωση του εντέρου
– Δυσκοιλιότητα
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ:
Ευθύνη για την χαλάρωση του κόλπου, σύμφωνα με τους γυναικολόγους έχουν:
1) Ο τοκετός: ο φυσιολογικός τοκετός αποτελεί ένα crash test για τους ιστούς, τους μύες και τους συνδέσμους του κόλπου, καθώς η κάθοδος του εμβρύου μέσα στον κόλπο διατείνει όλον τον στηρικτικό μηχανισμό.
2) Το βάρος του νεογνού και η διάρκεια του τοκετού
3) Η εμμηνόπαυση: τα οιστρογόνα είναι γνωστό ότι συμβάλλουν σημαντικά στην υγεία και στηρικτική ικανότητα των μυών και συνδέσμων. Μετά την εμμηνόπαυση τα οιστρογόνα ελαττώνονται και μαζί με αυτά και η στηρικτική ικανότητα των μυών.
4) Η μεγάλη ηλικία
5) Η παχυσαρκία
Επίσης άλλοι παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί είναι:
1) Παθήσεις του συνδετικού ιστού
2) Δυσλειτουργία νεύρων και ιστών
3) Χρόνιος βήχας
ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ – ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Υπάρχουν διάφορες θεραπείες, χειρουργικές και μη. Παρόλα αυτά η κάθε μια έχει τις δικές της εφαρμογές και θεραπευτικά όρια.
– Χειρουργική αντιμετώπιση: αποτελεί την πιο συνηθισμένη θεραπεία: Ανάλογα με την εντόπιση της πρόπτωσης το χειρουργείο είναι διαφορετικό.
– Λαπαροσκοπική ιεροπηξία δηλαδή την ανάρτηση της μήτρας ή του κολοβώματος με χρήση πλέγματος. Το ποσοστό επιτυχίας αγγίζει το 95% έναντι της κολπορραφίας που είναι 50%.
– Κυστεοκήλη και ορθοκήλη: το χειρουργείο γίνεται κολπικά(Κολπορραφία). Με μια απλή τομή στο άνω ή κάτω τοίχωμα του κόλπου η ουροδόχος κύστη ή το ορθό επαναφέρονται στην σωστή τους θέση και οι γύρω ιστοί ενισχύονται, με ράμματα.
– Ασκήσεις του πυελικού εδάφους: δυστυχώς η φυσιοθεραπεία δεν μπορεί να επαναφέρει τα όργανα στη θέση τους. Μπορεί παρόλα αυτά να ενδυναμώσει τους μύες του πυελικού εδάφους και να εμποδίσει περαιτέρω επιδείνωση της πρόπτωσης. Είναι μια επίπονη λύση.
– Πεσσοί: ο πεσσός είναι μια συσκευή που εισάγεται μέσα στον κόλπο και βοηθά στην στήριξη των τοιχωμάτων. Υπάρχουν διάφοροι τύποι πεσσών, σε διάφορα σχήματα και μεγέθη. Είναι προσωρινή λύση.
– Οιστρογονούχες αλοιφές χρησιμοποιούνται για την επάλειψη των πεσσών, ώστε να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα διάβρωσης του δέρματος του κόλπου. Κάποιες γυναίκες αισθάνονται παρόλα αυτά άβολα φορώντας πεσσό.
www.drchandakas.gr, τηλ. 210.6436258
