Στις 30/9/2016 στο Ζάππειο Μέγαρο και σε μια λαμπερή εκδήλωση βραβεύτηκε με τον χρυσό κότινο, από την Ελληνική Πολιτεία και το Δ.Σ του Ζαππείου, ο ιδρυτής της Κιβωτού του Κόσμου, π. Αντώνιος Παπανικολάου, για την τεράστια κοινωνική του προσφορά, στα πλαίσια του θεσμού « Ολύμπια 2016», που αναβίωσε μετά από 100 χρόνια.
Στη μεγάλη κουβέντα, που τώρα τελευταία, έχει απασχολήσει την κοινωνία μας για την θέση της Εκκλησίας σε μεγάλα ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα, έρχεται αυτή η βράβευση να αναδείξει στο πρόσωπο του πατρός Αντωνίου, τη μαχόμενη εκκλησία και τον λαϊκό κλήρο, που όπως πάντοτε έτσι και σήμερα, μάχεται στην αρένα της ζωής για την επιβίωση, την αξιοπρέπεια, την στήριξη και την ηθική και κοινωνική ανάσταση του ποιμνίου της. Μάχεται στις τελευταίες και «απομακρυσμένες» χαραμάδες της κοινωνίας μας, αντιστεκόμενη στην κάθε είδους κρίση, πνευματική, κοινωνική, ηθική και οικονομική. Εκεί όπου οι υπηρεσίες του Κράτους δε φθάνουν, από αδυναμία και ανεπάρκεια , λόγω της κρίσης.
Πάντοτε ο λαϊκός κλήρος αντιστεκόταν και ήταν στις πρώτες γραμμές της «μάχης», κάνοντας αντίσταση, έτσι και σήμερα κάνει τη δική του αντίσταση στο Κέντρο της Αθήνας. Είναι οι κληρικοί που δεν φοβούνται να μπούνε στη λάσπη για να σώσουν τα παιδιά τους, αυτά που καθημερινά, παρασύρονται στο βόρβορο της παραβατικότητας, όχι κρίνοντάς τα, όπως κάνει η κοινωνία, αλλά υποστηρίζοντας και οδηγώντας τα σε οδούς ασφάλειας, ανάτασης ψυχικής και πνευματικής, δίνοντάς τους όλα εκείνα τα εφόδια με τα οποία θα μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους με αξιοπρέπεια, συνεχίζοντας τη ζωή τους με ελπίδα.
Μέσα σ’ αυτές τις χαραμάδες της Αθήνας ο πατήρ Αντώνιος αγωνίζεται με την Κιβωτό του Κόσμου να στηρίξει 400 παιδάκια εκατοντάδες μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες που έχουν πληγεί από την κρίση. 100 παιδιά που φιλοξενούνται στα Σπίτια Φιλοξενίας στον Κολωνό και τον Πειραιά. Αλλά και στην ακριτική Πωγωνιανή φιλοξενούνται μόνιμα 70 παιδιά και παράλληλα λειτουργεί και Γεωργική Σχολή.
Εκεί γίνεται και εθνικό έργο, αφού σε μια περιοχή ερημωμένη και ξεχασμένη, έδωσε πνοή ζωής αφού άνοιξαν τα σχολεία και νέες θέσεις εργασίας, αυξήθηκε η επισκεψιμότητα της περιοχής, αλλά και εξασφαλίζεται η ζωτικότητα της περιοχής, αφού στο μέλλον δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά να μείνουν στην περιοχή και να αποκατασταθούν επαγγελματικά ασχολούμενοι με την γεωργία και κτηνοτροφία.
Στη Χίο φιλοξενούνται 35 παιδιά και έχουν περάσει 120 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Και σε λίγο θα ανοίξει και μία στέγη παιδιών και στο Βόλο όπου θα φιλοξενηθούν περίπου 40 παιδιά.
