“Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς.” – Mahatma Gandhi
Το καλλιτεχνικό σωματείο Εξαύδα παρουσιάζει κινηματογραφικό αφιέρωμα με θέμα τους κοινωνικούς αγώνες. Αναλυτικά το πρόγραμμα των προβολών έχει ως εξής:
– 24 & 25 Ιανουαρίου: “Ματωμένη Αμερική”, του John Sayles (1987)
– 31 Ιανουαρίου & 1 Φεβρουαρίου: “Τα πέτρινα χρόνια”, του Παντελή Βούλγαρη (1985)
– 7 & 8 Φεβρουαρίου: “Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο”, του Elio Petri (1971)
– 14 & 15 Φεβρουαρίου: “Το αλάτι της γης”, του Herbert Biberman (1954)
Οι προβολές πραγματοποιούνται κάθε Κυριακή και Δευτέρα στις 20.15 στο χώρο μας, στην οδό Κουντουριώτη 31.
Οικονομική ενίσχυση: 2 ευρώ
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στο 6945377240 ή στείλτε e-mail στο [email protected].
Ματωμένη Αμερική:
Το Matewan είναι μια πόλη ανθρακωρύχων των οποίων η ζωή ελέγχεται από την πανίσχυρη εταιρεία Stone Mountain Coal. Η πόλη ουσιαστικά ανήκει στην εταιρεία, η οποία μειώνει τους μισθούς ενώ παράλληλα ανεβάζει τις τιμές στο ιδιόκτητο παντοπωλείο. Όταν η εταιρεία φέρνει μετανάστες και μειονότητες να δουλέψουν ως φτηνότερα εργατικά χέρια, ο ηγέτης του συνδικάτου Joe Kenahan «χτενίζει» την πόλη για να οργανώσει τους ανθρακωρύχους σε απεργία. Καθώς η κρίση μεγαλώνει, δύο μισθοφόροι της εταιρείας διώχνουν τους απεργούς και τις οικογένειές τους από τα σπίτια τους και η κατάσταση οδηγείται στην τελική ένοπλη αναμέτρηση στον κεντρικό δρόμο της πόλης.
Μια ταινία του John Sayles γεμάτη δύναμη, που απεικονίζει τόσο τους όρους υπό τους οποίους οι περισσότεροι ανθρακωρύχοι εργάστηκαν, όσο και τους κοινωνικούς όρους που υπήρχαν στην Αμερική τη δεκαετία του ’20. Απεικονίζει ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο τα ισχυρά βιομηχανικά συμφέροντα χειρίστηκαν την οικονομική εξάρτηση του εργαζόμενου και έλεγξαν την απόκτηση των πρώτων αναγκών του, όπως η στέγη, το φαγητό, και η ένδυση.
Με την “ιδιοκτησία” των καταστημάτων, ελέγχοντας την απασχόληση-εργασία, απειλώντας τη φυσική ευημερία των εργαζομένων, και με τη μίσθωση κακοποιών που είχε ως στόχο τον εκφοβισμό του κόσμου και της δυνατότητάς τους να εφαρμόσουν οποιαδήποτε οργανωμένη αμοιβαία βοήθεια ή διαμαρτυρία, αυτές οι πλούσιες και ισχυρές επιχειρήσεις επιδίωξαν (και πέτυχαν) τη μεγιστοποίηση των κερδών τους με τη χρησιμοποίηση της εργασίας των φτωχών και ανίσχυρων χωρίς σχεδόν κανένα κόστος στις επιχειρήσεις τους. Κάποιος θα πρέπει να ψάξει πολύ για να μπορέσει να μάθει τελικά την αληθινή ιστορία της περιόδου εκβιομηχάνισης της χώρας της “ελευθερίας”, της Αμερικής.
Στην ταινία μπορούμε να δούμε πεντακάθαρα την ιστορία αλλά και τη μεγάλη μάχη της εργατικής τάξης ενάντια στην πλούσια ελίτ προκειμένου να πάρει στα χέρια της τα “κέρδη” που της ανήκουν. Μια ταινία που μας υπενθυμίζει ότι ο καπιταλισμός πατάει πάνω στα κεφάλια και το αίμα της εργατικής τάξης.
