Η οδός Αγίας Μαρίνας τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες ήταν γεμάτη βιοτεχνίες: Καπλαμάδες Κοσοβίτσα, κεραμοποιείο Θεμελή, μηχανουργείο Μωυσιάδη, συνεργείο αυτοκινήτων Μπόζιου, σαπωνοποιία Συμεωνίδη, ψάθινες καρέκλες Σιάχου, επεξεργασία ξυλείας Θεοδοσίου και Βραζιτούλη, καροποιείο του Φίλιππα, βουλκανιζατέρ Μαντζαρόπουλου και το καφενεδάκι του Βαγγέλη Μέγα.
Στο χώρο της τωρινής λαϊκής αγοράς ήταν το εργοτάξιο της ΜΟΜΑ και στη θέση του σημερινού Πνευματικού Κέντρου τα στρατιωτικά μαγειρεία. Ακόμα, το κτηνιατρείο και οι εγκαταστάσεις της Ηλεκτρικής Εταιρείας που στη συνέχεια ονομάστηκε ΔΕΗ, με τους μετασχηματιστές και τις στοίβες από κολώνες. Στο περίπτερο της γωνίας, περιπτεράς ο συγγραφέας Λάμπρος Μάλαμας! Κι όσοι έμπαιναν στην εκκλησία να ανάψουν κερί, έπιαναν κουβέντα με τον παπα-Μάρκο, τον παπα-Στράτο και τον Σαραφίγκα τον νεωκόρο. Πίσω από την οδό Αγίας Μαρίνας φυσικά δεν υπήρχε ούτε η Κατσάρη ούτε η Μακαρίου, υπήρχαν μόνο μποστάνια.
Θωμάς Νούσιας από την Ομάδα Facebook «ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ…»
