Η Εθνική Τράπεζα με πρωτοβουλία της, ανακοίνωσε χθες την επιχείρηση φιλανθρωπίας στο Ναυτικό Νοσοκομείο Πειραιά, στο κέντρο ειδικής φροντίδας παιδιών. Συγκεκριμένα, η προϋπόθεση που έπρεπε να κάνει ο καθένας μας ξεχωριστά, ήταν να δημοσιεύσει στο προφίλ του το «irunmarathon», προκειμένου έτσι να δωρίσει 0,5 ευρώ στα παιδιά που έχουν την ανάγκη μας.
Καθ’ότι όλοι μας ενδιαφερόμαστε καθημερινά για τον συνάνθρωπο μας, σπεύσαμε να κάνουμε αυτή την καλή πράξη που προφανώς δεν διέθετε κανένα κόπο και φυσικά καμία δαπάνη στην τσέπη μας. Και έτσι η συνείδηση μας ήταν καθαρή.
Επειδή όμως τίποτα δεν είναι ως φαίνεται, η Εθνική Τράπεζα ανεξάρτητα με το πόσες δημοσιεύσεις γίνονταν με το συγκεκριμένο hashtag, είχε ως σκοπό να δώσει 5000 ευρώ. Και αναρωτιέσαι κάπου εδώ, από πότε μια φιλανθρωπία έχει όρια και όρους; Πρέπει δηλαδή όλα να έχουν κάποιο στόχο; Στην παρούσα φάση, το μάρκετινγκ μάλλον ήταν πιο σημαντικό, από την ουσιαστική βοήθεια.
Και για του λόγου το αληθές:
Βέβαια, αναλογίζοντας το πόσοι άνθρωποι θέλησαν να γράψουν το #irunmarathon, συνειδητοποιεί κανείς ότι πίσω από μία οθόνη όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε. Στην πραγματικότητα όμως, όλα είναι μια φούσκα που δεν λέει να σκάσει.
Τα 5000 ευρώ θα πιάσουν τόπο -ελπίζουμε δηλαδή-, το πρόβλημα όμως είναι πιο βαθύ και πιο ουσιαστικό. Πιστεύει κάποιος ότι βοηθάει με ένα απλό hashtag ; Το πραγματικό ενδιαφέρον δεν το δείχνουμε με ένα post στο facebook, στο twitter και στο instagram, αλλά με κινήσεις, με εθελοντισμό και με κατανόηση για τις δυσκολίες του διπλανού μας. Μην ψάχνετε για περισσότερα likes λοιπόν!
Πηγή: techsocial.gr
