Δείγματα γραφής από την Κυβέρνηση
Πριν λίγες ημέρες υπερψηφίστηκε στη Βουλή ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο με το οποίο επιχειρείται ο εξορθολογισμός, η διαφάνεια και η προστασία του δημοσίου συμφέροντος.
Διασφαλίζεται η αποκατάσταση της νομιμότητας στην άναρχη εικόνα που επικρατεί χρόνια τώρα στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, η πολυφωνία και η αντικειμενική ενημέρωση του λαού και επιτυγχάνεται η διαφάνεια ως προς το ιδιοκτησιακό και οικονομικό καθεστώς των καναλιών.
Ρυθμίζεται η διαδικασία βάσει της οποίας θα χορηγούνται οι άδειες παροχών περιεχομένου επίγειας ψηφιακής ευρυεκπομπής με στόχο την καθιέρωση αυστηρότερων κριτηρίων αδειοδότησης και λειτουργίας των ψηφιακών καναλιών.
Η παρέμβαση αυτή αποσκοπεί στη νομιμότητα της λειτουργίας παρόχων, στη διασφάλιση πολυφωνίας και της δημιουργίας υγειών επιχειρήσεων στον χώρο των ΜΜΕ. Παράλληλα, προωθούνται οι συνθήκες για την επιστροφή του δημόσιου αγαθού της ενημέρωσης στους πολίτες καθώς τίθενται συγκεκριμένοι όροι και προϋποθέσεις για τους συμμετέχοντες στο διαγωνισμό.
Θεωρούμε αδιανόητο οι ιδιοκτήτες καναλιών να μην αντιμετωπίζονται όπως όλοι οι επιχειρηματίες, δηλαδή να πρέπει να καταβάλουν τα απαραίτητα ποσά για την απόκτηση των αδειών των καναλιών τους και σαφώς να φορολογούνται ανάλογα και να είναι φορολογικά συνεπείς.
Παράλληλα, τίθενται κανόνες για τη διασφάλιση παροχής δικτύου ψηφιακού σήματος σε όλη την επικράτεια. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν περιοχές σε όλη την Ελλάδα που δεν καλύπτονται καθόλου από το ψηφιακό σήμα.
Και τέλος, ιδρύεται το ΕΚΟΜΕ (Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας) μια απαραίτητη κίνηση που έχει ως στόχο τη διάσωση του πλούσιου ιστορικού οπτικοακουστικού υλικού της χώρας.
Τα σημεία, στα οποία στάθηκα είναι μόνο λίγα, αλλά ενδεικτικά για το τι πρόκειται να επιτευχθεί μετά την ψήφιση του νόμου (πλέον) για τα ΜΜΕ.
Το αξιοσημείωτο όμως είναι η στάση της αντιπολίτευσης.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στις αρμόδιες επιτροπές του κοινοβουλίου, ακούσαμε επιχειρήματα από την πλευρά της που υπερασπίζονταν το καθεστώς που κυριαρχούσε μέχρι και σήμερα στα ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Θα ήθελα λοιπόν με αυτήν την αφορμή, να ξεκαθαρίσουμε σε ποιο καθεστώς αναφέρονται. Αναφέρονται στην DIGEA, τον μοναδικό πάροχο ψηφιακού σήματος στη χώρα, της οποίας κύριοι μέτοχοι είναι οι 6 μεγαλύτεροι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί της χώρας και στην οποία η κρατική ΕΡΤ αναγκάζεται να καταβάλει έως και 2.500.000 ευρώ το χρόνο για παροχή ψηφιακού σήματος.
Αναφέρονται σε μεγάλο ιδιωτικό κανάλι το οποίο εμπόδισε πριν από λίγες μέρες την είσοδο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Αναφέρονται στους τηλεοπτικούς σταθμούς όπου την περίοδο του δημοψηφίσματος κάθε άλλο παρά υπηρετούσαν την αντικειμενική ενημέρωση. Και τότε το ΕΣΡ δεν παρενέβη, το οποίο ΕΣΡ, δια στόματος της αντιπροέδρου του, εμφανίστηκε επιφυλακτικό για τη διαδικασία αδειοδοτήσεων των καναλιών. Αυτή είναι η κατάσταση που υπερασπίζεται η Αντιπολίτευση.
Τους ενόχλησε το πλαφόν των εργαζομένων ανά τηλεοπτικό σταθμό, τους ιθύνοντες για την εκτόξευση των ποσοστών της ανεργίας σε τρομακτικά υψηλά επίπεδα. Τίποτα όμως δεν ακούγεται παράλογο από τους υπεύθυνους για το μαύρο στην ΕΡΤ. Μια κίνηση που προκάλεσε πανευρωπαϊκές αντιδράσεις και μέσω της οποίας εκατοντάδες εργαζόμενοι πετάχτηκαν στο δρόμο.
Μετά από 25 χρόνια, όπου το πλαίσιο στον χώρο των ΜΜΕ κινείται στο όριο της νομιμότητας, η θέσπιση διαφανών κανόνων λειτουργίας του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου συνιστούν μία δημοκρατική τομή που θα βάλει τέλος σε αυτό το καθεστώς ασυδοσίας. Με την υπερψήφιση του νομοσχεδίου επιχειρείται ένα δημοκρατικό και αναγκαίο βήμα για τη χώρα.
Τέλος, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου ένα ήταν σαφές, ότι συγκρούονταν δύο διαφορετικές αντιλήψεις, αυτή του παλιού και αυτή του νέου κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ν.Δ. επέλεξε να μην υπερψηφίσει κανένα άρθρο.
