Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, αρχειονόμος
Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια φτωχή οικογένεια. Ο πατέρας δούλευε εργάτης στις οικοδομές και η μητέρα έκανε μεροκάματα στα καπνά ή τα ροδάκινα (όπου έβρισκε) και το χειμώνα καθάριζε σπίτια. Ζούσαν σε ένα μικρό σπιτάκι και είχαν δύο παιδιά που ήταν πολύ καλοί μαθητές και αποτελούσαν την ελπίδα τους για το μέλλον. Το σπιτάκι τους ήταν παλιό αλλά ήταν δικό τους και σε πολύ καλό σημείο, γωνία!
Κάποια στιγμή, εμφανίστηκε στη ζωή τους ο τραπεζίτης. Τους προσέφερε χρήματα για να φτιάξουν το σπιτάκι. Ο πατέρας, φτωχός και αμόρφωτος καθώς ήταν, θεώρησε ότι η ιδέα ήταν καλή. Συνάντησε, μόνος, τον τραπεζίτη ο οποίος του προσέφερε ένα ποσό πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο δικαιούνταν. Του είπε «με αυτά τα λεφτά δε θα φτιάξεις μόνο το σπίτι, αλλά θα κάνεις και δύο διαμερίσματα από κάτω για να τα νοικιάζεις και έτσι να βγάζεις τη δόση του δανείου»!
Ο πατέρας όταν γύρισε σπίτι, δεν είπε την ακριβή συμφωνία στη γυναίκα του και εμφάνισε μόνο το «επισκευαστικό» δάνειο, όχι το μαύρο. Αντί λοιπόν να κάνει ένα σπίτι όπως είχαν συμφωνήσει, έκανε ένα «πανωσήκωμα» και ξόδεψε τα υπόλοιπα χρήματα αγοράζοντας αυτοκίνητο και κάνοντας μια «άστατη» ζωή.
Στη μητέρα δεν άρεσαν όλα αυτά, αλλά η καλύτερη ζωή που ζούσαν τα παιδιά της, την έκανε να σιωπά! Σε λίγο εμφανίστηκε πάλι ο τραπεζίτης. Αυτή τη φορά με επαγγελματικό δάνειο. Ο πατέρας αμέσως δέχτηκε, το πήρε και άνοιξε δικό του μαγαζί. Έγινε «αφεντικό», η γυναίκα σταμάτησε τη δουλειά και τα παιδιά πήγαιναν σε ιδιωτικό σχολείο πια.
Ο τραπεζίτης έμοιαζε με Θεό. Οι «πονηριές» του πατέρα καλύπτονταν από την ευμάρεια της οικογένειας. Σε λίγο ο πατέρας ανακάλυψε ότι οι επιχειρήσεις έχουν έξοδα (υπάλληλοι, ΦΠΑ, επιταγές κλπ) πράγματα πρωτόγνωρα για αυτόν, αφού έκανε μια δουλειά που δεν ήξερε! Τότε πάλι ο τραπεζίτης ήρθε. Με δάνεια κίνησης και πιστωτικές για τις αυξημένες πλέον ανάγκες της οικογένειας. Το όνειρο κράτησε λίγο ακόμα.
Ως που μια μέρα αντί να έρθει ο τραπεζίτης ήρθε ο δικαστικός κλητήρας!!! Ο πατέρας μαζί με τη μητέρα πήγαν να συναντήσουν τον τραπεζίτη, που δεν ήταν πια γελαστός. Όταν τους έδειξε το ύψος των δανείων η μητέρα το αμφισβήτησε (αφού δεν τα ήξερε όλα και ο πατέρας δεν τα αναγνώριζε μπροστά της), ο τραπεζίτης την έδιωξε γιατί δεν είχε τη δυνατότητα να προτείνει λύσεις.
Ο τραπεζίτης τότε του πρότεινε, ως τελευταία λύση, να του δώσει ένα ακόμα μεγάλο δάνειο για να καλύψει τα προηγούμενα και να μη χάσει όλα αυτά που είχε φτιάξει μέχρι σήμερα. Με την προϋπόθεση ότι αν δεν πληρώσει έστω και μία δόση θα του τα κατασχέσει όλα.
Όταν γύρισε στο σπίτι και περιέγραψε την κατάσταση, η μητέρα εναντιώθηκε, «τόσα χρόνια μας κορόιδευες» του είπε, «για να τα τρως κάθε βράδυ με τις γκόμενες». «Έκανα λάθη» απολογήθηκε ο πατέρας «αλλά τα έκανα για το καλό της οικογένειας μας».
Η μητέρα του επιτέθηκε ανοιχτά πια. «Το καλό το δικό σου μόνο σκέφτηκες, κάναμε ένα σπίτι ετοιμόρροπο (αφού χτίστηκε πάνω στο παλιό), έκανες ένα μαγαζί που δε παράγει τίποτα και τα παιδιά μας, η ελπίδα μας, χάθηκε μέσα σε ένα play station». «Δε θα πληρώσουμε τίποτα» συνέχισε, «όλη η γειτονιά είναι έτσι, σε όλους θα πάρουν τα σπίτια;».
Ο πατέρας, σε μια ύστατη προσπάθεια, απευθύνθηκε στα παιδιά λέγοντας «παιδιά, αν δε πληρώσουμε τα δάνεια ο τραπεζίτης θα μας τα πάρει όλα, τα ηλεκτρονικά, τα λάπτοπ, τα κινητά, το σπίτι, το μαγαζί, θα μείνουμε άστεγοι, δε θα έχουμε να φάμε, θα πεθάνουμε απ’ τις αρρώστιες… κλπ».
Η μητέρα από την άλλη απευθυνόμενη στα παιδιά είπε: «δε θα πληρώσουμε εμείς τις πονηριές του πατέρα σας και του φίλου του, του τραπεζίτη, θα κρατήσουμε το σπίτι και θα αρχίσουμε δουλειά απ’ την αρχή, θα παλέψουμε, μπορεί να μας βοηθήσουν και οι γείτονες, δε πήραμε εμείς τα δάνεια αυτός τα πήρε, αυτός να πληρώσει, εμείς δε φταίμε σε τίποτα… κλπ».
Και τα παιδιά απάντησαν: «… ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ. Η συνέχεια στις 17 Ιουνίου»
Έλαβαν μέρος οι ηθοποιοί:
– Πατέρας: ΠΑΣΟΚ – ΝΔ
– Τραπεζίτης: ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
– Μητέρα: ΣΥΡΙΖΑ
– Παιδιά: ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
ΔΕΝ έλαβαν μέρος:
– ΚΑΜΜΕΝΟΣ – ΚΟΥΒΕΛΗΣ γιατί πήγαν να εκμεταλλευτούν τις μαλακίες του πατέρα.
– ΚΚΕ γιατί αν είχε και πεθερά να αντιμετωπίσει ο πατέρας δε θα γινόταν η ιστορία!!!!
