Γράφει ο Νίκος Βούστρος
Γράφουμε εδώ και καιρό ότι ο μόνος στόχος και σκοπός της παρούσας κυβέρνησης, είναι κυρίως η παραμονή στις …καρέκλες της εξουσίας και ειδικότερα στα οφέλη που η παραμονή αυτή συνεπάγεται, κυρίως. Αυτό είναι το κύριο, και όλα τα υπόλοιπα είναι προφανώς (και εμφανώς) δευτερεύοντα και …βάλε!
Αυτό που παρακολουθήσαμε εσχάτως είναι η …εκκωφαντικότερη επιβεβαίωση της θέσης μας αυτής:
Όταν βλέπεις τον κυβερνητικό εταίρο, ο οποίος εκλέγεται με υπερσυντηρητική πολιτική ατζέντα, να κάνει …γαργάρα εξαγγελίες και πολιτικές θέσεις, προκειμένου να μη θέσει σε κίνδυνο την …παραμονή στην «καρέκλα», τότε μάλλον υπάρχει σοβαρή διάσταση μεταξύ πολιτικών λόγων και έργων.
Όταν βλέπεις να αναγνωρίζει (και να νομοθετεί) αυτά που μέχρι χτες κατήγγειλε και …κατακεραύνωνε, αλλάζοντας εν ριπή οφθαλμού απόψεις, τις οποίες μεταξύ άλλων είχε κάνει πολιτική του “σημαία” μέχρι να εκλεγεί, πως αλλιώς μπορείς να το εξηγήσεις;
Ή όταν βλέπεις τον πρωθυπουργό να υπερασπίζεται από του βήματος της βουλής τον πολιτικό του εταίρο για …τα πάντα, όλα, πόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η …παραμονή στην εξουσία;
Όχι ότι είναι η πρώτη φορά, αλλά τώρα είναι ορατό …δια γυμνού οφθαλμού!
Ποια αναγκαιότητα ή ποια πολιτική ανάλυση δικαιολογεί μια τέτοια αναδίπλωση; (κωλοτούμπα τη λένε οι κακές γλώσσες – εμείς δεν υιοθετούμε τέτοια ορολογία – παραμένουμε στο πολιτικό του πράγματος)
Αλήθεια, δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι καταδικάζουν το κόμμα τους σε ανυποληψία και τελικά στην χλεύη των πολιτών; Τίποτα δεν έμαθαν από την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, ας πούμε ή την εξαφάνιση του ΛΑΟΣ, κ.α. για να μιλήσουμε μόνο για δύο πρόσφατα παραδείγματα.
Βέβαια, η όλη ιστορία είναι και μια ευκαιρία για να δεις την παταγώδη αποτυχία του πολιτικού σχεδιασμού και της Ν.Δ. και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης: Ανακοίνωσαν με …τυμπανοκρουσίες ότι θα σταματούσαν την πρακτική της στήριξης σε διάφορες ψηφοφορίες ώστε να μη μπορούσαν άλλο πια οι συγκυβερνώντες βουλευτές να παριστάνουν τους …δήθεν επαναστάτες και τους …τσάμπα μάγκες για επικοινωνιακή κατανάλωση.
Και δεν κατάφερε ούτε ένας τους, με δεδομένη την …αγάπη στις καρέκλες από τα δύο κόμματα, να προβλέψει ότι μια τέτοια απόφαση θα αποτελούσε …συγκολλητική ουσία για τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! Για να μη πω ότι με δεδομένη την πολιτική εξαφάνιση των ΑΝΕΛ, η οποία είναι ορατή σε όλες τις ανεξάρτητες μετρήσεις, θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμα και συγχώνευση των δύο κομμάτων.
Βάλανε τα χέρια τους και έβγαλαν τα μάτια τους δηλαδή!
Και μετά απορούν γιατί είναι καθηλωμένα τα ποσοστά της Ν.Δ.!
Όσο για την αυτοαποκαλούμενη “κεντροαριστερά”, μάλλον σοβαρά τραυματισμένη πρόκειται να βγει από την επερχόμενη διαδικασία εκλογής αρχηγού, παρά ωφελημένη… Αυτό δείχνουν τα πρώτα …συντροφικά μαχαιρώματα που άρισαν με τη μορφή της «γκρινιας» για τη διαδικασία. Θα δούμε πολλά περισσότερα σύντομα. Γεγονός είναι ότι ο χώρος της πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατίας βρίσκεται σε βαθύτατη κρίση, από την οποία δεν θα βγει τόσο εύκολα…
Και η χώρα; Ο κόσμος της και τα προβλήματα του; Έλα μωρέ τώρα, σημασία έχει ποιος έχει την καρέκλα: Να τη διατηρήσουν, για αυτούς που την έχουν, ή να την αποκτήσουν, γι αυτούς που δεν την έχουν!
Τόσο απλά!
Ν.Β.
