Τα νεύρα Καχριμάνη για Νιάρχου… (1)
Ήταν στραβό το κλίμα, τώρα απόγινε… Το ρήμαξε ο γάιδαρος…
Μιλώ για την προσωπική σχέση του Περιφερειάρχη Ηπείρου με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων Γιάννη Μήτση που ποτέ δεν ήταν καλή… Είχε ωστόσο αρχίσει να εξομαλύνεται τελευταία.
Ώσπου προέκυψε η παρέμβαση του Επιμελητηρίου για τη μελέτη της Λεωφόρου Νιάρχου…
Στην επιστολή του προς το Επιμελητήριο, με την οποία ο Αλ. Καχριμάνης επιστρέφει την πρόσκληση να παραστεί στην προχθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ του Επιμελητηρίου για το εν λόγω θέμα, ο Περιφερειάρχης βγάζει πολλά νεύρα… όλα τα νεύρα βασικά που του έχουν γεννηθεί από τις πιθανές περιπέτειες στις οποίες μπαίνει το έργο.
…και η επιστολή του στο Επιμελητήριο (2)
Η επιστολή ξεκινά με μια προσωπική επίθεση στον πρόεδρο του Επιμελητηρίου («μετά από τρία χρόνια που υπηρετείτε ως Πρόεδρος στο Επιμελητήριο Ιωαννίνων») και η σκληρή γλώσσα διαπερνά όλο το δισέλιδο κείμενο της επιστολής Καχριμάνη που στηρίζεται στο επιχείρημα πως το Επιμελητήριο Ιωαννίνων δεν δικαιούται δια να ομιλεί… («Με δεδομένο, ότι ως μέλη του Εμπορικού Επιμελητηρίου, δεν είστε υποχρεωμένοι να έχετε γνώση των διαδικασιών που ακολουθούνται για τα δημόσια έργα», «είναι αδιανόητο και δεν έχει ίσως προηγούμενο να υπάρχει συνηγορία φορέων σε αιτήματα επιχειρηματιών για την εκ των υστέρων τροποποίηση του βασικού σκέλους εγκεκριμένης μελέτης…»). Φτάνει να κάνει τέλος λόγο, μέχρι και για «θεσμική εκτροπή» εκ μέρους όσων τον πιέζουν να αλλάξει τη μελέτη.
Εδώ νομίζω έχει λάθος ο Περιφερειάρχης. Η αντίδραση είναι όντως καθυστερημένη – μήπως άλλωστε ο Δήμος Ιωαννιτών αντέδρασε εγκαίρως; – αλλά το Επιμελητήριο έχει λόγο για κάθε θέμα που απασχολεί τα μέλη του.
Και στο κάτω – κάτω, αφού δε μιλά το καθ’ ύλην αρμόδιο Επιμελητήριο, το Τεχνικό, ας ακούσουμε και την άποψη ενός Επιμελητηρίου για το θέμα…
Τέλος, είναι άδικο ο Περιφερειάρχης να απαξιώνει με τέτοιο τρόπο, την αγωνία μερικών δεκάδων ανθρώπων – ξεπερνούν τους 200 – και να μιλά για «αίτημα μιας ολιγομελούς ομάδας επιχειρηματιών που επιδιώκει να ακυρώσει ένα έργο»… Κανείς δε θέλει να μη γίνει το έργο.
Αλλαγή στρατηγικής από τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές (1)
Σάλπισμα αλλαγής στρατηγικής για την επόμενη εκλογική μάχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – προσδιορισμένη για την άνοιξη του 2019, αλλά μην εκπλαγείτε κιόλας αν επισπευσθεί! – σήμανε ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Ρήγας.
Ο «σύντροφος» Ρήγας βρέθηκε για μια μέρα στα Γιάννενα, αφενός με στόχο την προετοιμασία του περιφερειακού συνεδρίου της Ηπείρου που προβλέπεται να γίνει Σεπτέμβρη – Οκτώβρη και αφετέρου, για λόγους ανασύνταξης της οργανωτικής βάσης του κόμματος.
Σε συνέντευξή του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Ήπειρος tv1, ο συνονόματος δήλωσε πως στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ακολουθήσει την αποτυχημένη συνταγή της στήριξης αμιγώς κομματικών υποψηφίων, όπως έγινε το 2014 – τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έψαχνε για αντιμνημονιακούς υποψηφίους, τρομάρα μας! – αλλά πιθανά να πλαισιώσει ψηφοδέλτια προοδευτικών υποψηφίων.
Το ερώτημα βέβαια, είναι ποιος εν ενεργεία και εκ νέου – ή το πρώτον – υποψήφιος, Δήμαρχος ή Περιφερειάρχης, θα θελήσει να τον ακουμπήσει ο ήδη τοξικός πολιτικά ΣΥΡΙΖΑ…
Η εναλλακτική είναι να απορροφηθούν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε υφιστάμενες παρατάξεις, με προοδευτικό πρόσημο, και οι κουβέντες για χρίσματα και στηρίξεις να γίνουν γαργάρα…
Τα παραδείγματα σε Γιάννενα και Ήπειρο (2)
Για να μιλήσουμε με παραδείγματα, δεν θα με ξενίσει καθόλου, στην «Ενότητα Πολιτών κλπ.» του Θωμά Μπέγκα, να δω υποψήφιους με ενεργό δράση αυτά τα τρία χρόνια, στα του Δήμου Ιωαννιτών που δεν ανήκουν σήμερα στην πλειοψηφία. Πέραν του Βαγγέλη Καραμπίνα, υπάρχουν και άνθρωποι που δουλεύουν από το παρασκήνιο για την παράταξη Νάτση και δείχνουν διάθεση να ασχοληθούν.
Ομοίως στην Περιφέρεια Ηπείρου, αυτό που δεν έγινε το 2014, δεν αποκλείεται να προχωρήσει στις επόμενες εκλογές.
Προ ημερών, ο Γιώργος Ζάψας, από το δελτίο ειδήσεων του Ήπειρος tv1, δήλωσε παρών για τη δημιουργία μιας μεγάλης παράταξης στην Περιφέρεια, άσχετα αν είναι αυτός υποψήφιος επικεφαλής ή όχι.
Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει το πρόπλασμα για τη συγκρότηση μιας πραγματικά μεγάλης παράταξης που θα επιδιώξει την «ανατροπή» στην Ήπειρο – την πραγματική, όχι την τζούφια «ανατροπή» της συντρόφισσας Όλγας που χάρισε στον Καχριμάνη τη μεγαλύτερη και ανετότερη εκλογική νίκη της πολυετούς καριέρας του…
Η βεντάλια στη συνέντευξη τύπου
Όσο και να προσπαθώ να συγκρατηθώ, δε γίνεται να μην ασχοληθώ με τους φίλους μου Ανελίτες, ούτε μία μέρα, απ’ ότι φαίνεται…
Όχι για να απαντήσω στο «στόλισμα» που μου φτιάχνουν μέσω fb κάθε φορά που γράφω κάτι για δαύτους, γιατί ομολογώ ότι δεν τους παρακολουθώ. Φίλοι με ενημερώνουν ενίοτε και αυτή την εβδομάδα, συνάγω το συμπέρασμα πως αντίθετα με ό,τι γράφω, είναι μες στα μέλια. Με το σεις και με το σας που λένε…
Αλήθεια, ο νέος συντονιστής της τοπικής οργάνωσης με ποια δημοκρατική διαδικασία αναδείχθηκε και με ποιο δημοκρατικό τρόπο καθαιρέθηκε ο προηγούμενος συντονιστής; Μήπως, ακριβώς όπως ορίζονται γραμματείς και αναπληρωτές – ο σύζυγος της συζύγου κλπ.;
Σήμερα όμως, το θέμα μου είναι η Γραμματέας αλληλεγγύης των ΑΝΕΛ Μίκα Παππά Σέβου, η ευειδής κυρία, εκ Σκλίβανης ορμώμενη, πρώην ιπτάμενη… που έδωσε συνέντευξη τύπου χθες (παρεμπιπτόντως αυτήν έβριζαν προ καιρού οι ντόπιοι Ανελίτες, γιατί κάνει δράσεις αλληλεγγύης χωρίς να ενημερώνει τις τοπικές οργανώσεις;).
Ζέστη πολλή δεν έκανε εχθές, η συνέντευξη δόθηκε σε ένα όμορφο ξενοδοχείο… τη βεντάλια τι την ήθελε και την κράταγε η πατριώτισσα, την ώρα της συνέντευξης, σαν τη Μαντάμ Σουσού;
Από στιλιστική άποψη να υποθέσω.
Καπρίτσια διασήμων
Γεύση από τα καπρίτσια και τις παραξενιές των διασήμων, πήρε ο οδηγός του Δημάρχου Ιωαννιτών την περασμένη εβδομάδα, έχοντας να φέρει σε πέρας την αποστολή των μετακινήσεων του Goran Bregovic στην πόλη μας, ενόψει της συναυλίας του στο πλαίσιο του Ιτς Καλέ Φέστιβαλ.
Ο ταλαίπωρος οδηγός διαπίστωσε πως ο Σέρβος καλλιτέχνης και ο μάνατζέρ του δε μιλιούνται και πέρα από τα διπλά δρομολόγια που του ζητήθηκαν στην αρχή, έπρεπε να τραβάει το κάθισμα του τραγουδοποιού τέρμα μπροστά, για να βρίσκεται όσο γίνεται πιο μακριά από τον ατζέντη του!
Προφανώς ο ατζέντης δουλεύει με ποσοστά στις δουλειές που κλείνει για τον καλλιτέχνη… διαφορετικά πως είναι δυνατόν ενώ μισεί τον εργοδότη του, να πασχίζει για το συμφέρον του;
