Το «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» για τον Προϋπολογισμό της Περιφέρειας Ηπείρου – Η τοποθέτηση του Γιάννη Παπαδημητρίου στο Περιφερειακό Συμβούλιο:
««Δε νομίζουμε ότι μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση για Προϋπολογισμό της Περιφέρειας Ηπείρου για το 2013. Αρκεί και μόνο η παράθεση των συγκριτικών στοιχείων:
– Το 2011 ο εγκεκριμένος Προϋπολογισμός της Περιφέρειας ήταν 132 εκατομμύρια ευρώ
– Το 2012 έπεσε στα 104 εκατομμύρια
– Και για το 2013 κυριολεκτικά συνθλίβεται στο ύψος των 67 εκατομμυρίων ευρώ (και 63 για τα έσοδα).
Με βάση τον προϋπολογισμό των εξόδων αντιστοιχεί μια ετήσια δαπάνη περίπου 200 ευρώ για κάθε Ηπειρώτη και Ηπειρώτισσα πολίτη, δαπάνη εξαθλίωσης ακόμη και σε σύγκριση με την περυσινή χρονιά και βέβαια σημαντικά μικρότερη από άλλες Περιφέρειες της χώρας.
Είναι φανερό ότι ο Προϋπολογισμός όχι μόνο δεν κατορθώνει αλλά ούτε καν αποπειράται να αναμετρηθεί με τα κρίσιμα προβλήματα της συγκυρίας:
– Με την ύφεση και την πτώση της αγοραστικής δύναμης της συντριπτικής πλειοψηφίας μισθωτών, συνταξιούχων αλλά και αγροτών και αυτο -απασχολούμενων
– Με τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, που μόνο η επίσημη πλησιάζει το 30 % στην Ήπειρο και φυσικά αναμένεται να αυξηθεί το 2013
– Με την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, την προϊούσα ιδιωτικοποίηση της παροχής υπηρεσιών και την εμπορευματοποίηση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών
– Με την παραγωγική και περιβαλλοντική υποβάθμιση, το ξεπούλημα της «Δωδώνης» και την αναμενόμενη εγκαθίδρυση αποικιακής ΕΟΖ στην Ήπειρο.
Ασφαλώς η βασική αιτία αυτής της αδυναμίας του προϋπολογισμού είναι η συμμόρφωσή του με τον αντίστοιχο κρατικό, που προβλέπει όλο και βαρύτερα αντιλαϊκά μέτρα και οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια τον ελληνικό λαό. Η αγαστή συνεργασία της τρόϊκας εσωτερικού και εξωτερικού οδηγεί την ελληνική κοινωνία ολοταχώς στον Καιάδα, χωρίς την παραμικρή ικανότητα ανάκαμψης.
Υπενθυμίζω ότι στο νέο προϋπολογισμό για την Αυτοδιοίκηση, Τοπική και Περιφερειακή οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόρου (Κ.Α.Π.) έχουν μειωθεί κατά 60 % και η ΣΑΤΑ κατά 50 %.Αποδεικνύεται επομένως πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είναι ένα από τα μεγάλα θύματα της πολιτικής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και των Μνημονίων γενικότερα. Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι ο «Καλλικράτης» ήταν το «μνημόνιο στην Αυτοδιοίκηση» και έχει υπονομεύσει από την αρχή το ρόλο της αλλά και το άρθρο 102 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο η μεταφορά των αρμοδιοτήτων πρέπει να συνοδεύεται από μεταφορά των πόρων.
Δυστυχώς η Περιφερειακή Αρχή αντί να διεκδικήσει τους πόρους, υποδέχεται ασμένως κάθε νέα αρμοδιότητα, όπως έκανε πρόσφατα με την ανάληψη της ευθύνης των αθλητικών εγκαταστάσεων, συνηγορώντας στο άνοιγμα του δρόμου για την ιδιωτικοποίησή τους.
Η αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αν ήθελε να προφυλάξει στοιχειωδώς το κύρος της, θα έπρεπε :α) να διεκδικήσει δυναμικά αυτά που της ανήκουν β) να απορρίψει τις κυβερνητικές επιλογές μηδενισμού της κρατικής χρηματοδότησηςγ) να αρνηθεί την περικοπή των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων και αντίθετα να διεκδικήσει την αύξησή τους (άμεσα τον διπλασιασμό τους σε σύγκριση με το 2011) προκειμένου να επιτελέσει με επάρκεια προσωπικού, και βέβαια όχι με διαθεσιμότητες και απολύσεις, το ρόλο της δ) Να πρωτοστατήσει στους κοινωνικούς αγώνες που αναπτύσσονται και να πάρει πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης για όσους και όσες πλήττονται από την λαίλαπα του μνημονίου.
Το «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» υποστηρίζει κάποιες βασικές αρχές για τη σύνταξη των αυτοδιοικητικών Προϋπολογισμών, οι οποίες βεβαίως απουσιάζουν ολοκληρωτικά από τη λογική σύνταξης του συγκεκριμένου σχεδίου:
– Ένας πρώτος κυρίαρχος άξονας έπρεπε να αφορά την κοινωνική διάσταση και αλληλεγγύη, με κατευθύνσεις τη δημιουργία κοινωνικών δομών αλληλεγγύης, προγράμματα για τη νεολαία και για ευπαθείς ομάδες, δημιουργία κοινωνικών ιατρείων, φαρμακείων και παντοπωλείων κλπ. Ένας κοινωνικός Προϋπολογισμός με τέτοια στοιχεία θα μπορούσε να αντιστοιχηθεί με τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι έλληνες πολίτες αλλά και οι μετανάστες, τους οποίους θεωρούμε κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας
– Θα έπρεπε επίσης να υπάρχουν γενναία κονδύλια για τη διαχείριση και προστασία της μοναδικής φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Ηπείρου, αναγκαίο αντίδοτο στους μεγάλους κινδύνους, που εγκυμονεί η φαστ-τρακ πολιτική της κυβέρνησης υπέρ των ενδιαφερόμενων μερίδων του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, που εκδηλώνεται σε πολλά επίπεδα και ενδεικτικά με την πρόσφατη συγχώνευση και ακύρωση των Φορέων Διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών.
– Τέλος κρίσιμη είναι η έννοια του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού, η λογική δηλαδή της διαβούλευσης με τις τοπικές κοινωνίες για τα ζητήματα που τους αφορούν, που βρίσκεται στην καρδιά της πολιτικής μας αντίληψης.
Με δυό λόγια είναι προφανές ότι με αυτό τον Προϋπολογισμό δεν είναι δυνατό να ασκηθεί ούτε κοινωνική, ούτε περιβαλλοντική, ούτε δημόσια πολιτική προς όφελος των εργαζομένων. Για μια ακόμη φορά η Διοίκηση της Περιφέρειας Ηπείρου αποφεύγει τον δρόμο της αγωνιστικής παρέμβασης και διεκδίκησης προκειμένου να σταθεί όρθια και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πολιτών.
Από όσα εκθέσαμε είναι σαφές πως η δική μας αντίληψη, ως περιφερειακή παράταξη της Αριστεράς, για τον Οικονομικό Προϋπολογισμό του 2013, βρίσκεται στον αντίποδα. Πιστεύουμε ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική, προκειμένου η Περιφέρεια να γίνει μοχλός ανάπτυξης και να ανοίξει νέους δρόμους, μακριά από τις εξουθενωτικές πολιτικές του σήμερα.Και τις θέσεις μας αυτές θα τις προβάλλουμε όχι μόνο στο Περιφερειακό Συμβούλιο αλλά και στο μαζικό κίνημα και θα βρεθούμε δίπλα στους πολίτες της Ηπείρου και στους αγώνες για μια άλλη πορεία του τόπου.
Για όλους αυτούς τους λόγους η παράταξη «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» καταψηφίζει τον προτεινόμενο προϋπολογισμό της Περιφέρειας Ηπείρου για το 2013. »»
