ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 28 ΜΑΡΤΙΟΥ 1949 ΑΝΑΤΙΝΑΧΤΗΚΕ Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΚΟΡΑΚΟΥ ΘΥΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΣΠΑΡΑΓΜΟΥ
Κλείνουν σήμερα 67 χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα της 28ης Μαρτίου 1949 της ανατίναξης της Θρυλικής Γέφυρας Κοράκου. Τότε που αδελφικά χέρια, Ελληνικά χέρια, χέρια των ανδρών του Δημοκρατικού Στρατού μέσα στη δίνη του εμφυλίου σπαραγμού προέβησαν στην απονενοημένη αυτή ενέργεια, προφανώς σε μια προσπάθεια να ανακόψουν την επίθεση που δέχονταν, από τον Εθνικό Στρατό, σε μια από τις σημαντικότερες και φονικότερες μάχες του Εμφυλίου.
Δεν υπάρχει βέβαια δικαιολογία για την καταστροφή της, αλλά δεν είναι και ώρα να καταλογίζουμε ευθύνες ούτε νόημα έχει. Σήμερα, αποστασιοποιημένοι από τα γεγονότα εκείνης της εποχής επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε μία και μόνη προσπάθεια. Στην αναστήλωση της θρυλικής γέφυρας Κοράκου. Είναι μία αυτονόητη ιστορική υποχρέωση που αφορά όλους μας. Εμείς ως Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας και ως ως μέλος της Διανομαρχιακής – Διαπεριφερειακής Οργανωτικής επιτροπής για την Αναστήλωση της.
Η θρυλική Γέφυρα Κοράκου ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο γιοφύρι των Βαλκανίων. Έζησε για 434 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και τις μανιασμένες κατεβασιές του Αχελώου μέχρι που έπεσε κι αυτή θύμα του Εμφυλίου. Είχε άνοιγμα 48 μέτρα και ύψος 26 μέτρα. Σήμερα έχουν μείνει δύο μικρά κομμάτια της γέφυρας από τις δύο πλευρές του Αχελώου. Η θρυλική Γέφυρα του Κοράκου ή «το Κορακογιοφύρι » ή ποιητικά «του Κόρακα το διόφυρο» ή «του Άσπρου το γιοφύρι»κτίστηκε από τον Αγιο Βησσαρίωνα το 1515.
Το θέμα της Αναστήλωσης της Θρυλικής Γέφυρας Κοράκου έφτασε μέχρι τις Βρυξέλλες και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ενέργειες του συμπατριώτη μας και Ραδοβιζινού Αντώνη Κοσσυβάκη. Είναι ο ίδιος πού έφερε στην Κοιλάδα του Αχελώου την Ευρωπαία Επίτροπο Ανάπτυξης Κορίνα Κρέτσου τον περασμένο Μάιο η οποία μετά την επίσκεψή της στην Ιστορική Μονή Σέλτσου πήγε στα ερείπια της θρυλικής Γέφυρας Κοράκου όπου δήλωσε ότι θα βοηθήσει αν πάει Πρόταση Ανακατασκευής στις Βρυξέλλες. Έγιναν δηλώσεις για το θέμα από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς, από την Επιτρόπου Πολιτισμού Σίλβια Κόστα και άλλους Έλληνες και ξένους Ευρωβουλευτές, και κατόπιν όλοι αναπαυόμεθα.
Μηδενίζουμε έτσι την προσφορά του Ηπειρώτη σκηνοθέτη της ΕΡΤ του Νίκου Παπαθανασίου τον δημιουργό του Ντοκιμαντέρ «Η θρυλική γέφυρα Κοράκου» που προβλήθηκε στην Άρτα για πρώτη φορά τον Ιούνιο 2015. Ακυρώνουμε το ψήφισμα της Ημερίδας στις Πηγές Άρτας το 2010.
Καταργούμε έτσι την Διανομαρχιακή επιτροπή Αρτας Καρδίτσας υπό τον Αργιθεάτη Μενέλαο Παπαδημητρίου και τις προσπάθειές της. Αποποιούμεθα έτσι τη στήριξη του Μελετητή των Πέτρινων Γεφυριών του Σπύρου Μαντά αλλά και τόσων άλλων. Απαξιώνουμε έτσι την στήριξη Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης όπως της ΕΡΤ ή Ηπειρώτικων και Θεσσαλικών Μπλογκς και εφημερίδων. Είναι κρίμα.
Όμως – εξ όσων γνωρίζουμε – δεν έχει εκδηλωθεί καμία ενέργεια από κανέναν και μείναμε στις ευχές. Από πλευράς Περιφέρειας Ηπείρου, περιμένουμε εκδήλωση ενεργειών αφού αποσπάσαμε την υπόσχεσή του κ. Καχριμάνη να βοηθήσει. Ελπίζουμε να κινηθεί ταχύτερα στην υλοποίηση της. Το ίδιο υποθέτουμε ισχύει και για τον Αντιπεριφερειάρχη Άρτας κ. Ψαθά, τον Δήμαρχο Γ. Καραϊσκάκη κ. Π.Μίγδο, καθώς και τις Αυτοδιοικητικές αρχές της Περιφέρειας Θεσσαλίας, Αντιπεριφέρειας Καρδίτσας και του Δήμου Αργιθέας.
Όλοι μαζί με μια φωνή Ηπειρώτες και Θεσσαλοί να διεκδικήσουμε την υλοποίηση του αιτήματός που αποτελεί εν τέλει και μια ανεξόφλητη ιστορική υποχρέωση. Αυτή η πολύπλευρη συμμετοχή όλων των προαναφερομένων στην προσπάθεια υλοποίησης πιστεύουμε ότι θα είναι και πιο αποτελεσματική.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν όλοι ότι δεν έχουν να κάνουν με αφελείς και αιθεροβάμονες. Έχουν να κάνουν με ξεροκέφαλους και πεισματάρηδες που χρέος τους είναι να εξοφλήσουν την ιστορία. Το χρωστάμε στον Άγιο Βησσαρίωνα που την έφτιαξε ζητιανεύοντας. Το χρωστάμε στους Σουλιώτες του Σέλτσου που έπεσαν πολεμώντας μέχρι ενός πάνω της και στα εκατοντάδες γυναικόπαιδα που πνίγηκαν δίπλα της μαζί με τη Λένω Μπότσαρη. Στον Καραϊσκάκη που την είχε πέρασμά του. Το χρωστάμε στους προγόνους μας που τη διάβαιναν ζαλιγκωμένοι καλαμπόκι και αλάτι από το Μουζάκι. Το χρωστάμε σ΄αυτούς που μάτωσαν υπερασπίζοντάς την και που έκλαψαν και πόνεσαν όταν ανατινάχτηκε. Κυρίως όμως το χρωστάμε στη μελλοντική γενιά. Αυτή που κληρονομεί και τις μνήμες μας. Αν εμείς τις σκορπίσουμε, τι θα τους δώσουμε; την Ευχή μας;
Επιτέλους ας ξεκινήσει από την Περιφέρεια και το Υπουργείο Πολιτισμού η ανάθεση κύριας μελέτης ώστε να έχουμε κάτι σαν βάση διεκδίκησης. Ζητείται κοινή βούληση. Ας βρεθεί μεταξύ μας. Διότι η πολιτιστική κληρονομιά δεν γνωρίζει σύνορα ούτε τοπικές ιδιοκτησίες. Ανήκει σε όλους. Να ενώσουμε λοιπόν όλοι τις δυνάμεις μας και να απαιτήσουμε επιτέλους έργα και λύσεις. Σ’αυτή την κατεύθυνση θα θέλαμε να συνδράμουν οι δύο Ομοσπονδίες Ραδοβιζινών και Αργιθεατών ως και οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι της περιοχής μας και να συμμετέχουν ενεργά στις προσπάθειες αυτές.
Έτσι με αφορμή την σημερινή επέτειο της καταστροφής της, ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΜΑΣ.
Ότι δεν απεμπολούμε ούτε για μια στιγμή τις μέχρι τώρα προσπάθειές μας που αφορούν την Αναστήλωση της γέφυρας Κοράκου και της Κούλιας. Ούτε βεβαίως και της θαμμένης στα μπάζα των έργων εκτροπής Ρωμαϊκής γέφυρας της Κουτσοκαμάρας. Ούτε και των υπόλοιπων μνημείων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς της ευρύτερης περιοχής που περικλείει η Κοιλάδα του Αχελώου και που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους.
Ελπίζουμε ότι τα παραπάνω θα βρουν “ευήκοα ώτα” και δεν θα μείνει ως μια καταγραφή διαμαρτυρίας ενός Πολιτιστικού Συλλόγου, και ως τέτοια να αντιμετωπιστεί, διότι σε περίπτωση αδιαφορίας, έπονται και οι ευθύνες όλων.
