Μια αναλυτική και επιστημονικά επαρκή άποψη καταθέτει ο πολιτικός μηχανικός κ. Κων/νος Σακκάς σχετικά με τη συμπεριφορά και την ασφάλεια των κτιρίων σε περιπτώσεις σεισμού:
« Την ώρα του σεισμού βιώνεις τις τεκτονικές δυνάμεις να δουλεύουν κάτω από τα πόδια σου. Για λίγο, τα κτίρια μοιάζουν με κατασκευές στην άμμο και αναρωτιέσαι, θα αντέξουν; Στον σεισμό της Αθήνας το 1999 συμμετείχα εθελοντικά σε εκατοντάδες αυτοψίες, πρώτα σε σχολεία και μετά σε ολόκληρες γειτονιές. Αρκετά σπίτια είχαν ζημιές, μα μόνο όσα είχαν σοβαρά κατασκευαστικά λάθη κατέρρευσαν όπως κολόνες χωρίς τσέρκια κλπ.
Τα κτίρια είναι πολύ καλά στο να σηκώνουν βάρος οπότε όταν κουνιούνται πάνω κάτω δεν καταλαβαίνουν και πολλά, μα όταν κουνιούνται δεξιά-αριστερά έχουμε πρόβλημα. Και εδώ υπεισέρχονται οι οριζόντιες επιταχύνσεις που είναι η κύρια παράμετρος ενός σεισμού για τους πολιτικούς μηχανικούς (και όχι τα Ρίχτερ). Σεισμοί με μικρό εστιακό βάθος δίνουν μεγάλη οριζόντια επιτάχυνση και αυτή ήταν και η περίπτωση των Αθηνών το 1999. Με μόλις 5,9 στην κλίμακα Ρίχτερ έδωσε οριζόντιες επιταχύνσεις στο κέντρο της Αθήνας 0,5 g που σημαίνει δέκα φορές(!) μεγαλύτερες από την επιτάχυνση σχεδιασμού των κτιρίων. Δηλαδή θα έπρεπε να είχε πέσει όλη η Αθήνα, το ότι αυτό δεν συνέβη καταδεικνύει τους μεγάλους συντελεστές ασφαλείας στο σχεδιασμό των κτιρίων.
Συνεπώς αν ένα κτίριο έχει κατασκευαστεί με οικοδομική άδεια, στατική μελέτη και επίβλεψη μηχανικού, δεν έχετε κανένα λόγο να φοβάστε. Ακόμη και σε πολύ μεγάλο σεισμό μπορεί να υποστεί ζημιές αλλά δεν θα καταρρεύσει.
Και μεγάλοι σεισμοί θα γίνουν, δεν γνωρίζουμε το πότε, αλλά σε μια σεισμογενή περιοχή σαν την Ελλάδα αυτό είναι απλά θέμα χρόνου. Μα οι καταστροφές δεν προκαλούνται από τους σεισμούς αλλά από τα λάθος κατασκευασμένα κτίρια. Και μπορεί να μην έχουμε όμορφες πόλεις, μα μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με τη στατική επάρκεια των κτιρίων μας!»
