Ο Φρανσουά και οι καθηγητές συνάδελφοι του, προετοιμάζονται για την καινούργια σχολική χρονιά, στο γυμνάσιο μιας σκληρής, εργατικής συνοικίας. Οπλισμένοι με τις καλύτερες προθέσεις, δεν πτοούνται από τις δύσκολες συνθήκες εργασίας και θα προσπαθήσουν με όλες τους τις δυνάμεις να μεταδώσουν γνώση, στους μαθητές τους.
Κουλτούρες και συμπεριφορές έρχονται σε αντιπαράθεση μέσα τη τάξη, σε έναν μικρόκοσμο που αντιπροσωπεύει τη Γαλλία του σήμερα. Οι μαθητές είναι διασκεδαστικοί αλλά και δύστροποι. Αυτό μπορεί να υπονομεύσει τον ενθουσιασμό των χαμηλόμισθων καθηγητών. Ο Φρανσουά επιμένει να διατηρεί στη τάξη μια ατμόσφαιρα σεβασμού και αξιοπρέπειας. Aπορρίπτει τη σοβαροφάνεια και τον αυταρχισμό. Είναι σε ακραίο βαθμό ειλικρινής και αυτό είναι πρωτόγνωρο για τους μαθητές. Όμως έρχεται μια στιγμή που οι αρχές που έχει επιβάλει στη τάξη του δοκιμάζονται, όταν ένας μαθητής αμφισβητεί τις μεθόδους του.
Tο «Entre Les Murs» βασίζεται στο βιβλίο του πρωταγωνιστή της, Francois Begaudeau, ο οποίος επιμελείται τη διασκευή συνεργαζόμενος με το σκηνοθέτη. Ο Francois είναι ένας νεαρός καθηγητής τοποθετημένος σε πολυεθνικό σχολείο του Παρισιού. Η εργατικότητα και οι καλές προθέσεις τον κάνουν να ξεχωρίζει σ’ αυτό το ηλεκτρισμένο σχολικό περιβάλλον. Παρά την επιμονή του, η καθημερινότητα αναδεικνύει σε πρωταγωνιστική θέση τις πολιτισμικές διαφορές, το ρατσισμό, τις προκαταλήψεις και τις αναπότρεπτες συγκρούσεις.
Ο καθηγητής στην τάξη της ταινίας προσπαθεί να φιλοτιμήσει τους μαθητές του για να πετύχει αυτό που όλοι οι δάσκαλοι επιδιώκουν, δηλαδή τη γνώση και το σεβασμό. Αντ’ αυτών, εισπράττει ένα άλυτο μαθηματικό πρόβλημα: το σύνολο των εφηβικών μεταπτώσεων, μαζί με την αντίδραση στην επιβεβλημένη μάθηση, αλλά και τα ψήγματα ανταπόδοσης προς το συμπαθή εφιάλτη που βρίσκεται στην έδρα. Αυτό που κάνει τη βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα ταινία του Καντέ να ξεχωρίζει θεαματικά από όλες τις «περί μαθητείας» ομόλογές της είναι η άρρητη ομολογία των συμμετεχόντων πως η δράση και η αντίδραση είναι μέρος ενός αιώνιου παιχνιδιού επιβίωσης, που αλλάζει γλώσσα για να καθρεφτίσει την εποχή της.
Ο κοινωνικός πολιτισμός (και το έλλειμμα του), η αμφισβήτηση της εξουσίας, η επιθετικότητα και τα βίαια ξεσπάσματα, η ανισότητα και το κυνήγι της διάκρισης, η αλληλεγγύη και η ρουφιανιά, η παρεξηγημένη έννοια του λειτουργήματος και η χαμηλόμισθη κατάντια του δημιουργούν μια μαγική τραμπάλα. Οι αποτυχημένες προσπάθειες επιβολής συγκεκριμένου διδακτικού και πειθαρχικού πλάνου από τη μια, ο αστάθμητος παράγοντας των μαθητών που εμφανίζουν τον καλό και τον κακό τους εαυτό από την άλλη. Tο φιλμ, αντί να σπεύσει σε απαντήσεις και λύσεις, θέτει το λογικό ερώτημα: Τι ακριβώς αποκομίζουν παιδιά και καθηγητές στην καθημερινή διελκυστίνδα της παιδαγωγικής τεχνικής που ονομάζεται ουτοπία για μια καλύτερη παιδεία;
Δήλωση του σκηνοθέτη Λοράν Καντέ:
Το φιλμ δεν προσπαθεί να υπερασπισθεί ή να κατηγορήσει καμία πλευρά. Όλοι έχουν στιγμές αδυναμίας και εκρήξεων, στιγμές μεγαλείου και μικροπρέπειας. Ο καθένας μπορεί να εκθέσει την διορατικότητα και την τύφλωσή του, την αδικία και τη κατανόηση. Ίσως έχω την εντύπωση πως το φιλμ εκφράζει κάτι παραδοξολογικά θετικό: Σε ένα σχολείο πολύ χαοτικό, που δεν μπορεί να κρύψει το πρόσωπό του, υπάρχουν στιγμές απογοήτευσης, αλλά και περιπτώσεις τεράστιας ευτυχίας. Από αυτό το υπέροχο χάος, μπορεί να γεννηθεί η ευφυΐα και η νοημοσύνη.
Η προβολή θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 22 Νοεμβρίου στις 20.00 το βράδυ στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Άρτας. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
