Με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς 2015-16 επιβεβαιώνεται η προσήλωσή μας σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα ποιοτικά αναβαθμισμένο, δημοκρατικό, ανοιχτό , με ίσες ευκαιρίες για όλους, χωρίς αποκλεισμούς και με βασική κατεύθυνση την εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινωνίας.
Θυμίζουμε ότι ο ΣυΡιζΑ, μόλις σε 7 μήνες διακυβέρνησης, πήρε μια σειρά πρωτοβουλιών, που στόχο είχαν την άρση χρόνιων δυσλειτουργιών της εκπαίδευσης, που λειτουργούσαν ως κοινωνικοί – ταξικοί φραγμοί και το άνοιγμα του δρόμου για μια ποιοτική, δημοκρατική και ριζοσπαστική αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος:
– Κατάργηση του εξετασιοκεντρικού χαρακτήρα του νέου Λυκείου (Α’ , Β’ Λυκείου, τράπεζα θεμάτων)
– Επανασύσταση καταργημένων και εκχωρημένων στην ιδιωτική εκπαίδευση ειδικοτήτων της Τεχνικής Εκπαίδευσης, επαναπρόσληψη απολυμένων καθηγητών, σχολικών φυλάκων, πανεπιστημιακών υπαλλήλων.
– Κατάργηση νομοθετημάτων, που μέσω της ψευδεπίγραφης «αξιολόγησης» οδηγούσαν στην συρρίκνωση σχολικών μονάδων και δομών, σε νέες απολύσεις εκπαιδευτικών και σε σχολική διαρροή.
– Αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου σε δημοκρατική κατεύθυνση.
– Διεύρυνση του θεσμού του Πειραματικού έναντι των προτύπων (με επιλογή μαθητών) σχολείων.
– Θέσπιση ενός δημοκρατικού τρόπου επιλογής στελεχών με καθοριστική τη γνώμη των διδασκόντων (ψηφοφορία – μοριοδότηση)
– Κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης, που ποινικοποιούσε τις συνδικαλιστικές διεκδικήσεις
Η αυγή της νέας σχολικής χρονιάς φώτισε σημαντικές ελλείψεις στην στελέχωση των σχολείων, ελλείψεις που προέκυψαν κυρίως λόγω μαζικών συνταξιοδοτήσεων εκπαιδευτικών και ελάχιστων αντίστοιχα προσλήψεων.
Αυτές οι ελλείψεις, που προσδιορίζονται στη Γενική Παιδεία και στην Ειδική Αγωγή γύρω στις 20000, καλύφθηκαν σε σημαντικό βαθμό με την πρόσληψη 19000 αναπληρωτών από τον τακτικό προϋπολογισμό, τα προγράμματα ΕΣΠΑ και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ενώ και τα βιβλία βρίσκονται ήδη στα χέρια των μαθητών κάθε εκπαιδευτικής βαθμίδας. Στον νομό μας τα κενά προσδιορίζονται στον αριθμό των 45 στη β’βάθμια και 30 στην α’βάθμια και προβλέπεται άμεση κάλυψή τους.
Ο δρόμος όμως για την αντιμετώπιση των πολλαπλών προβλημάτων της Εκπαίδευσης, που έχουν να κάνουν με την ποιότητα, τη χρηματοδότηση, την δημοκρατικότητα, τις κατευθύνσεις και τη σύνδεσή της με τις κοινωνικές ανάγκες είναι μακρύς και επίπονος. Απαιτείται συγκρότηση ενός σχεδίου για την Παιδεία, που μπορεί να προκύψει μόνο μετά από διαβούλευση και ουσιαστικό διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Ο αγώνας για ένα ανοικτό, δημοκρατικό και προσανατολισμένο στις κοινωνικές ανάγκες εκπαιδευτικό σύστημα συνεχίζεται
