Πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 27 Φεβρουαρίου 2015 και στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εκδήλωση στην οποία προσκεκλημένος ήταν ο Ηπειρώτης ποιητής και συγγραφέας κύριος Σωτήρης Δημητρίου. Ο συγγραφέας μίλησε στους μαθητές της Α’ τάξης του Μουσικού Γυμνασίου Άρτας για το λογοτεχνικό του έργο και οι μαθητές τού απηύθυναν με τη σειρά τους ερωτήσεις πάνω σε αυτό αλλά και τη ζωή του.
Το φαινόμενο Σωτήρης Δημητρίου δεν είναι δυνατόν να χωρέσει σε μια σύντομη περιγραφή, για το λόγο αυτό περιοριζόμαστε να επισημάνουμε τα εξής: ως αριστοτέχνης του λόγου κεντάει με τις λέξεις τον πόνο και στολίζει με τις λέξεις την χαρά, τα οποία αποτελούν πτυχές της ανθρώπινης έκφρασης. Εξάλλου, όπως δηλώνει ο ίδιος, στην συγγραφή οδηγήθηκε από την αγάπη του για τις «λέξεις». Ο Δημητρίου, αφού ψηλάφησε την «Φλέβα του λαιμού», «Σαν το λίγο το νερό», μας συστήνει τον «Έρωτα σε πρώτο πρόσωπο», μας αφήνει «Τ’ αποτυπώματα της κρίσης» και τις «Άσεμνες ιστορίες», καθώς μας γνωρίζει «Τα οπωροφόρα της Αθήνας». Πρωτίστως έχει φροντίσει να χρησιμοποιήσει αριστοτεχνικά διαλεκτικά στοιχεία της ντοπιολαλιάς του. Αβίαστα αφήνεται ν’ αγαπήσει τις λέξεις, που πιθανότατα του «Τις λέει ο Θεός»! Ίσως ενσταλάζει στην ψυχή του τις λέξεις εκείνες που κουμπώνουν αρμονικά με το γλωσσικό περιβάλλον στο οποίο τις εντάσσει. Παφλάζουν οι λέξεις που χάνονται!
Ο ποιητής και συγγραφέας δέχθηκε καταιγισμό ερωτήσεων από τους μικρούς μαθητές. Αφού εξήρε τις στοχευμένες και με περιεχόμενο ερωτήσεις τους, απάντησε στο καθετί με περισσή ειλικρίνεια. Παραδέχθηκε, πως το πρώτο βιβλίο που διάβασε και τον μάγεψε ήταν του Άγγελου Τερζάκη «Μυστική ζωή» και το παρομοίωσε με ένα στίχο του Σολωμού «άστραψε φως και γνώρισε ο νιός τον εαυτό του».
Σταχυολογούμε ορισμένες παραινέσεις – συμβουλές μέσα από τις απαντήσεις του:
– Το κέρδος της Τέχνης είναι να λυτρωθούμε.
– Φυλακίζω τον καημό μου στα έργα μου.
– Λογοτεχνία είναι ο τρόπος που με τις λέξεις δημιουργούμε ομορφιά!
– Να μην φοβάστε την αποτυχία, η άλλη μέρα μπορεί να σας κάνει νικητές!
– Να κάνετε αυτό που θέλει η ψυχή σας!
– Ν’ αγαπάτε το ελάττωμά σας!
Συγκινητική ήταν επίσης, η στιγμή που ο ποιητής παραδέχθηκε, πως τα βιβλία του δεν έχουν κάποιο τέλος. Τ’ αφήνει ανοιχτά, όπως είναι και η ίδια η ζωή! Τον ευχαριστούμε που είχε την ευγενή καλοσύνη να αποδεχθεί την πρόσκληση μας και του ευχόμαστε: «Ν’ ακούμε καλά τ’ όνομά του»!
Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός Κοκαβέση Ελεονώρα – Ελένη
