Γράφει ο Γεώργιος Χατζηαθανασίου, Ιατρός
1) Στη Σοβιετική Ένωση και την Ανατολική Γερμανία κυβερνούσε η Αριστερά. Υπήρχε κρατισμός, τα πάντα ήταν κρατικά. Γιατί ο λαός δεν ήταν ευχαριστημένος; Γιατί όσοι μπορούσαν δραπέτευαν στη Δύση; Γιατί κατέρρευσαν τελικά αυτά τα καθεστώτα; Η αριστερή πολιτική λύνει τα προβλήματα; Ή μήπως είναι καλύτερος ο κεντρώος χώρος, που συνδυάζει ευέλικτη επιχειρηματικότητα (μικρή – μεσαία και μεγάλη), παραγωγικότητα και κοινωνική πρόνοια (που τροφοδοτείται από τη δίκαιη και λογική φορολόγηση των κερδών);
2) Σε ότι αφορά τη λαθρομετανάστευση: Μια μικρή χώρα στην οποία μπαίνει όποιος θέλει ανεξέλεγκτα, μακροπρόθεσμα δε θα έχει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα ανεργίας, εγκληματικότητας, ακόμα και θρησκευτικών ταραχών; Μια οργανωμένη ευρωπαϊκή χώρα δεν πρέπει να θέτει ένα όριο, πόσους μετανάστες μπορεί να ενσωματώσει στον πληθυσμό της, με προϋπόθεση τη νόμιμη εργασία, την εκμάθηση της γλώσσας και το σεβασμό στον πολιτισμό και τους νόμους της χώρας υποδοχής;
3) Αρκούν λοιπόν τα συνθήματα; Δεν πρέπει να αναρωτηθούμε πού θα βρεθούν τα χρήματα για όσα υπόσχονται τα διάφορα κόμματα; Ποια μεγάλα κοινωνικά και εθνικά προβλήματα μας απειλούν στο μέλλον και πως θα επιβιώσει η χώρα μόνη της, χωρίς συμμάχους, σε ένα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον; Μια ενδεχόμενη πλήρης χρεοκοπία τι συνέπειες θα είχε για το βιοτικό μας επίπεδο; Ίσως θα μας έφερνε πιο κοντά! Θα δίναμε όλοι ραντεβού στην ουρά για το συσσίτιο.
4) Ωστόσο, η σημερινή υπερφορολόγηση των έντιμων φορολογούμενων, με συνέπεια την εξόντωσή τους (βλέπε ΕΝΦΙΑ…) αποτελεί λύση; Μήπως χάθηκε το μέτρο και η λογική;
5) Η Τουρκία γίνεται όλο και πιο προκλητική και πιο ανταγωνιστική απέναντι στην Ελλάδα, ενώ εμείς ετοιμαζόμαστε για ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και για ενδεχόμενη διεθνή απομόνωση. Τι συνέπειες θα έχει αυτό στα εθνικά θέματα; Μήπως οι πολιτικοί μας θα έπρεπε να βλέπουν πιο μακριά;
