Για τη Δωδώνη: Τιμούμε τη μνήμη του αγωνιστή κτηνοτρόφου Χρήστου Βαγγέλη, ενός απλού ανθρώπου, που έδωσε τα πάντα για τα συμφέροντα του κλάδου του.
Δυστυχώς η 50ή επέτειος της λειτουργίας της Δωδώνης συμπίπτει με την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορίας της. Τη σελίδα του ξεπουλήματος από την τρικομματική Κυβέρνηση Σαμαρά με την απόλυτη συνενοχή της Περιφερειακής Αρχής. Έξι μήνες μετά από τα μεγάλα λόγια των νέων ιδιοκτητών περί ανάπτυξης της βιομηχανίας, η κατάσταση παραμένει προβληματική, στάσιμη και θα προσθέταμε και ύποπτη. Καμία επένδυση δεν έγινε τόσο σε οργανωτικό όσο και σε αναπτυξιακό επίπεδο. Η διοίκηση περιορίζεται σε επικοινωνιακές επαφές στα καφενεία των χωριών και καταργεί το ισχύον επί δεκαετίες καθεστώς των πληρωμών.
Βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό παραγωγών και εργαζόμενων για να μην πουληθεί η βιομηχανία, καταθέτοντας πολύ έγκαιρα τις προτάσεις μας, τόσο για το ζήτημα της μεταβίβασης των μετοχών όσο και για το συνεταιριστικό σχήμα λειτουργίας της. Ως παράταξη έχουμε καθαρή τη συνείδησή μας, αγωνιστήκαμε από την αρχή για την εναλλακτική λύση, για τη συνεταιριστική «Δωδώνη» στα χέρια των παραγωγών, απορρίπτοντας συμπράξεις με ιδιώτες επενδυτές και ξεπερνώντας την αδιέξοδη θέση «να μείνει ως έχει», που από την αρχή φαινόταν ότι δεν συγκεντρώνει προϋποθέσεις επιτυχίας.
Δυστυχώς οι εκ των υστέρων τοποθετήσεις «να οδηγηθεί η Δωδώνη στα χέρια κτηνοτρόφων και εργαζόμενων» έχουν ελάχιστη αξία υπό τις παρούσες συνθήκες. Είναι προφανές ότι η διερεύνηση άλλων δυνατοτήτων προϋποθέτει γενικές πολιτικές εξελίξεις.
Εννοείται ότι ως παράταξη θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε από κοντά τις εξελίξεις στη βιομηχανία να στηρίζουμε τον αγώνα των κτηνοτρόφων. Στα πλαίσια αυτά υποστηρίζουμε το αίτημά τους για την έκδοση ψηφίσματος συμπαράστασης. Το Περιφερειακό Συμβούλιο πρέπει να δηλώσει με σαφή απόφασή του και όχι με απλά σημειώματα του κ. Περιφερειάρχη την επιμονή στο πάγιο καθεστώς παραλαβών και πληρωμών των κτηνοτρόφων και στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζόμενων της γαλακτοβιομηχανίας.
Για την αγροτική παραγωγή γενικά: Η κατάσταση έχει περιγραφεί στην εισήγηση και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε λεπτομέρειες. Κατά την άποψή μας απαιτείται ένα σχέδιο διακοπής της καταστροφικής πορείας και ανάταξης της αγροτικής παραγωγής με στόχους πρόσβαση σε υγιεινά τρόφιμα για όλους, σταθερά και δίκαια εισοδήματα για τους αγρότες, σταθερές και δίκαιες τιμές για τους καταναλωτές, οικολογικά βιώσιμες μορφές παραγωγής.
Ούτε έχει νόημα στην παρούσα συζήτηση να αθροίσουμε γενικόλογους και μακροπρόθεσμους στόχους αλλά να διατυπώσουμε κάποιες προτεραιότητες για την Ήπειρο με έμφαση στην κτηνοτροφική παραγωγή. Κατά την άποψη του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» απαιτείται:
1) Η παραγωγική ανασυγκρότηση της Ηπείρου να συνδυαστεί με νέους συνεταιρισμούς και με στήριξη τράπεζας ειδικού σκοπού. Παράλληλα να αποσυρθεί ο ν. 1415/11 (ν. Σκανδαλίδη), που προβλέπει συμμετοχή των συνεταιρισμών σε Ανώνυμες εταιρίες, και να θεσμοθετηθεί νέο πλαίσιο για τους συνεταιρισμούς και τις επιχειρήσεις της κοινωνικής οικονομίας.
2) Έμφαση στην παραγωγή ποιοτικών και τυποποιημένων και πιστοποιημένων προϊόντων, που θα μπορέσουν και τις επισιτιστικές ανάγκες της περιοχής να καλύψουν και να εξασφαλίσουν ένα εξαγωγικό προσανατολισμό
Εννοείται ότι στηρίζουμε την πάση θυσία παραμονή και αναβάθμιση των θεσμών της αγροτικής έρευνας στην Ήπειρο, του Σταθμού Γεωργικής Έρευνας Κατσικά, του Ινστιτούτου Γάλακτος (αλλά και εκπαίδευσης όπως των ΤΕΙ, της Γαλακτοκομικής Σχολής κλπ.).
3) Η έμφαση στην προβατοτροφία πρέπει να συνδυαστεί με τη διατήρηση του γενετικού υλικού της Ηπείρου και την ανάπτυξη των ντόπιων ποικιλιών (μπούτσικο κλπ.). Απαιτείται ανασυγκρότηση της συνεταιριστικής πτηνοτροφίας.
4) Μέτρα για την επαναλειτουργία των συνεταιριστικών επιχειρήσεων της Ηπείρου, που έχουν βάλει λουκέτο είτε από την κρίση είτε από κακοδιαχείριση. Απαραίτητη είναι ασφαλώς και η συζήτηση για την απόδοση ευθυνών για τη σημερινή κατάσταση, και για τα φαινόμενα αγροτοπατερισμού και για τα golden boys των συνεταιρισμών και για πολλά άλλα.
