Νέες επιστημονικές μέθοδοι σε συνδυασμό με νέες θεραπείες αυξάνουν την βιωσιμότητα ασθενών με καρκίνο στο Ήπαρ και στο πεπτικό σύστημα!Αυτά ανακοινώθηκαν στο Διεθνές Συνέδριο Χειρουργικής Ογκολογίας (Society of Surg Oncology) το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Florida των ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Οrlando World Center Marriot, με τη συμμετοχή διάσημων γιατρών από τα μεγαλύτερα Ιατρικά Κέντρα του κόσμου.
«Πράγματι οι εξελίξεις είναι θεαματικές και σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες μεγάλων Ιατρικών Κέντρων αλλάζουν τα μέχρι σήμερα δεδομένα καθώς αυξάνεται σημαντικά η επιμήκυνση της βιωσιμότητας των ασθενών» αναφέρει ο Έλληνας χειρουργός κ. Σπύρος Δελής, επιμελητής Α’ στο Κέντρο Ήπατος – Παγκρέατος και Παχέως Εντέρου στο Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο «Αγία Όλγα» που συμμετείχε στο συνέδριο.
Στο Μεταστατικό Καρκίνο του Ήπατος, όπως εξηγεί ο κ Δελής, ο οποίος έχει ειδικευτεί στο Jackson Memorial Hospital, Miami, Florida και Memorial, New York, υπάρχουν νέα δεδομένα τα οποία σχετίζονται με το ρόλο της προ-εγχειρητικής χημειοθεραπείας και της υποσταδιοποίησης σε συνδυασμό με τη διενέργεια ηπατεκτομής.
Η προεγχειρητική χημειοθεραπεία, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν πρέπει να εφαρμόζεται πάντοτε ειδικά όταν οι εστίες είναι εξαιρέσιμες. Στην περίπτωση δε αυτή είναι προτιμότερο να υποβληθεί ο ασθενής πρώτα σε χειρουργείο στο Ήπαρ και στη συνέχεια σε χημειοθεραπεία. Ο λόγος σχετίζεται με την ηπατοτοξικότητα που προκαλούν οι χημειοθεραπείες στο Ήπαρ.
Επίσης, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσαν γιατροί από το Memorial της Νέας Υόρκης, ακόμη και στην περίπτωση εξέλιξης της μεταστατικής νόσου στο Ήπαρ δεν είναι αντένδειξη η εφαρμογή ηπατεκτομής. Σε σύγχρονες (ταυτόχρονα εμφανιζόμενες με τον πρωτοπαθή όγκο) ηπατικές μεταστάσεις και με καρκίνο παχέως εντέρου θεωρείται απαραίτητη η διενέργεια συνδυασμένης εντερεκτομής και ηπατεκτομής σε Εξειδικευμένα Κέντρα.
Σε ειδικές περιπτώσεις προηγείται το χειρουργείο στο Ήπαρ και ακολούθως στο παχύ έντερο μια και ο επιβαρυντικός παράγοντας για την επιβίωση του ασθενούς είναι οι ηπατικές μεταστάσεις. Ο ρόλος της διεγχειρητικής χρήσης (κατά τη διάρκεια του χειρουργείου) μικροκυμάτων έχει εφαρμοστεί σε ειδικές περιπτώσεις με την εφαρμογή πάντοτε διεγχειρητικού υπερηχογραφήματος ειδικά σε περιπτώσεις υποτροπής στον καρκίνο του ήπατος.
Το διεγχειρητικό υπερηχογράφημα (υπέρηχο με ανοικτή κοιλιά) συμβάλλει σημαντικά στην καλύτερη σταδιοποίηση της νόσου ειδικά όταν οι καρκινικοί δείκτες αυξάνουν και συνδυάζονται με αρνητική αξονική τομογραφία.
Όσον αφορά τον καρκίνο του παχέως εντέρου, όπως τόνισε ο κ. Δελής υπάρχουν ειδικοί προγνωστικοί δείκτες με τη χρήση ειδικών γονιδιακών συνδυασμών Oncotype X. Παράλληλα δεν κρίνεται απαραίτητη η χρήση προεγχειρητικής χημειο-ακτνοθεραπείας στον καρκίνο του ορθού μετά από ριζική επέμβαση σε Εξειδικευμένα Κέντρα σε όγκους περιορισμένους στο εντερικό τοίχωμα χωρίς να απειλείται το περιμετρικό χειρουργικό όριο.
Αυτό προϋποθέτει καλή προεγχειρητική σταδιοποίηση και γνώση των αρχών χειρουργικής του ορθού και παχέως εντέρου από εξειδικευμένους επιστήμονες.
Στους νευροενδοκρινείς όγκους νέα θεραπευτικά σχήματα βρίσκονται στο προσκήνιο σε συνδυασμό με εκτεταμένες εκτομές και εκπυρηνήσεις όγκων (τοπικές εκτομές) από το Ηπαρ.
Ο ρόλος των ραδιοϊσοτόπων κρίνεται απαραίτητος στη μεταστατική νόσο( από νευροενδοκρινείς όγκους) και φαρμακευτικές αγωγές όπως το everolimus, Avastin και σωματοστατίνη. Η επιθετική αντιμετώπιση στις περιπτώσεις αυτές (από νευροενδοκρινείς όγκους) παρατείνει την επιβίωση. Η αφαίρεση των πρωτοπαθών όγκων στο πάγκρεας και το έντερο κρίνεται απαραίτητη ακόμα και σε μεταστατική νόσο όπως και οι κυτταρομοιωτικές χειρουργικές επεμβάσεις (αφαίρεση του μεγαλύτερου μέρους του όγκου).
Θεραπευτικοί αλγόριθμοι εφαρμόζονται ανάλογα με την παρουσία ειδικών μεταλλάξεων στα γονίδια 11,9,13,14,16,17 και PDGFR των στρωματικών όγκων του πεπτικού(GIST). Η μεταστασεκτομή (Ηπατεκτομή των Μεταστάσεων) κρίνεται απαραίτητη όταν η νόσος παραμένει σταθερή ή υποτροπιάζει σε μια μόνο θέση(στρωματικών όγκων του πεπτικού(GIST). Ο ρόλος της προεγχειρητικής χημειοθεραπείας σχετίζεται με τη θέση του όγκου.
