Η μεγάλη προσέλευση του κοινού και το θερμό χειροκρότημα στο τέλος της παράστασης σημάδεψαν την επίσημη πρεμιέρα του έργου «Ο Μικρός Έγιολφ» του Ερρίκου Ίψεν που δόθηκε την Τετάρτη από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων στο θέατρο «Καμπέρειο».
Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν μέχρι 26 Φεβρουαρίου και δίνονται δε κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο με ώρα έναρξης 9.00 μ.μ., ενώ την Κυριακή θα αρχίζουν στις 8.00 μ.μ. Η τιμή εισιτηρίου έχει οριστεί στα 10 € γενική είσοδος.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ξεκινήσει και η διανομή δωρεάν εισιτηρίων από την Εργατική Εστία. Προπώληση εισιτήριων γίνεται στο Πνευματικό Κέντρο και στα γραφεία του Θεάτρου (Παπάζογλου & Αραβαντινού γωνία) Δευτέρα έως Παρασκευή, ώρες 8 π.μ. έως 3 μ.μ. Το ταμείο του θεάτρου λειτουργεί μία ώρα πριν την έναρξη των παραστάσεων. Πληροφορίες στο τηλέφωνο: 26510.25670 καθημερινές, πρωινές ώρες.
Συντελεστές της παράστασης είναι:
– Μετάφραση: Μαριαλένα Μαμαρέλη,
– Δραματουργική επεξεργασία: Νίκος Φλέσσας,
– Σκηνοθεσία: Νίκος Καμόντος,
– Σκηνικά – κοστούμια: Λίνα Μότσιου,
– Μουσική: Νίκος Βελιώτης,
– Σχεδιασμός φωτισμού: Λίνος Μεϊτάνης,
– Βοηθός σκηνοθέτη: Αθηνά Τσικνιά.
Διανομή (με σειρά εμφάνισης): Ρηνιώ Κυριαζη (Ρίτα), Ξανθή Γεωργίου (Άστα), Στάθης Κόκκορης (Άλφρεντ Άλμερς), Νίκος Σκοπούλης & Μάξιμος Τζοβάρας (Έγιολφ), Μιχάλης Μπίζιος (Γητευτής), Άρης Τσαμπαλίκας (Μπρόργκχάιμ).
Υποστηρικτές της θεατρικής παραγωγής μέχρι σήμερα: Νορβηγικό Ινστιτούτο Αθηνών, Συνεταιριστική Τράπεζα Ηπείρου, Φρόντζου Πολιτεία, Ξενοδοχείο Ολυμπίκ, Hotel Du Lac, Κτήμα Γκλίναβος, Κατάστημα Attrativo, Conferre Ltd – Συνεδριακή ΕΠΕ, Boheme Shop, Χρωμοεπιλογή Πολύβιος Καρράς, Decade second Hand, Περούκες Stamper, Λύκειο Ελληνίδων Ιωαννίνων, Σύλλογος Προσωπικού ΟΤΕ και Ιατρικός Σύλλογος Ιωαννίνων.
Χορηγοί επικοινωνίας: Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων, Ραδιοφωνικός Σταθμός Ιωαννίνων.
Λίγα λόγια για το έργο:
Ο Μικρός Έγιολφ (1894), αριστουργηματικό έργο της ώριμης δραματουργίας του Νορβηγού συγγραφέα καθώς και τα έργα Ο αρχιμάστορας Σόλνες (1892), Τζον Γαβριήλ Μπόργκμαν (1896) και Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί (1899) συνιστούν μία άτυπη “τετραλογία των νεκρών”.
Ο Ίψεν στην τελευταία αυτή δραματουργική του περίοδο – έχοντας επιστρέψει στη Νορβηγία πια – εστιάζει το ενδιαφέρον του κυρίως στην υπαρξιακή αγωνία και το συνεπαγόμενο αυτής αδιέξοδο του ανθρώπου αφήνοντας σε “δεύτερη μοίρα” το κοινωνικό στοιχείο που χαρακτηρίζει όλα τα προηγούμενα έργα του.
Επίκεντρο του έργου ένα ισοσκελές τρίγωνο ηρώων.Ο μικρός Έγιολφ του Ίψεν σπαρταράει. Οι χαρακτήρες δεν επιδέχονται εύκολους χαρακτηρισμούς καθώς, όταν η ισορροπία τους, η ισορροπία των ρόλων τους, ανατρέπεται, ακροβατούν ευάλωτοι, συγκινητικοί κι εκτεθειμένοι απέναντι στο λόγο που εκφέρουν και στο λόγο πάνω στον οποίο έχουν συγκροτήσει και συγκροτούν τις επιλογές τους. Ο λόγος ως καθρέφτης τους, ο ένας ως καθρέφτης για τον άλλον και όλοι καθρέφτες για μας.
Μια εξωτερική ανατροπή τους αναγκάζει να επαναπροσδιορίσουν την ταυτότητα τους, να ορίσουν την κατεύθυνση και την ποιότητα του συναισθήματός τους. Το συναίσθημα είναι η αγάπη. Η ανάγκη τους να αγαπήσουν απόλυτα -με τον ιδιαίτερο τρόπο που ορίζει ο καθένας το δικό του απόλυτα – εκτίθεται από τα γεγονότα που έρχονται ν’ αποκαλύψουν το διαχρονικό ανθρώπινο όριο απέναντι σ’ αυτό το απόλυτο.
Εδώ ο Ίψεν αποδίδει εξαιρετικά ανάγλυφα τη σύγκρουσή μας με αυτό το όριο, με τη μορφή του φόβου της απώλειας, με τη μορφή της προσκόλλησης σε μια εικόνα άπιαστου ιδανικού, με τις ενοχές, με την άρνηση του χρόνου που περνάει και μεταβάλλει τα πάντα, με το δέος απέναντι σ’ αυτήν την αλλαγή, με τις αντιφατικές ανάγκες. Οι εύθραυστες ισορροπίες του συναισθηματικού δικτύου της οικογένειας σε μια διαρκή αναθεώρηση που προκαλείται από ανατροπές, ανασφάλειες, ενοχές και από τη διαχρονική αναζήτηση του ανθρώπου για το απόλυτο συναίσθημα. Αυτό το τρομακτικά άγνωστο που κρύβεται κάτω από την επιφάνεια των ανθρωπίνων σχέσεων και που αποκαλύπτεται τόσο απρόβλεπτα μέσα από συγκρούσεις και αδιέξοδα των ηρώων, αποδίδεται με τη μαεστρία του μεγάλου νορβηγού δραματουργού στο έργο της καλλιτεχνικής του ωριμότητας, ο μικρός Έγιολφ.
