Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, Αρχειονόμος
Ολοκληρώθηκε ο κύκλος των συνεντεύξεων τύπου, από τους δύο μεγάλους κομματάρχες, στη ΔΕΘ. Ο κ. Παπανδρέου μας υπενθύμισε ότι γλιτώσαμε την χρεοκοπία – καταστροφή και έκανε έκκληση στους «έχοντες» και «κατέχοντες» να συνδράμουν την «τιτάνια» προσπάθεια του για τη διάσωση της χώρας!!!
Ενώ ο Antonis τα είπε όλα «καθαρά»! Το μόνο που ξέχασε να προσθέσει είναι το περίφημο «λεφτά υπάρχουν»!!! Είπε όμως ότι έχει τα «ισοδύναμα»! Ότι θα βρει, δηλαδή, λεφτά να καλύψει τα κενά χωρίς να επιβαρυνθεί ο σκληρά φορολογούμενος ελληνικός λαός! Με άλλα λόγια, λεφτά ξανά – υπάρχουν!!! Θα κάνει και μια επανεκκίνηση ή ένα reset, θα ξαναπάρει μπροστά η ελληνική οικονομία και θα ξαναγίνουν όλα όπως παλιά. Εκεί που δεν τα κατάφερε ο light ΓΑΠ (που είναι και λίγο αμερικανάκι), θα τα καταφέρει ο Antonis που είναι hard καλαματιανός (και ξέρει και από καλό λάδι)!!! Σα δε ντρέπονται και οι δυό!
Το όραμα τους για την Ελλάδα εξαντλείται στο να καθίσουν στην καρέκλα του πρωθυπουργού! Έχουν καταντήσει τη θέση του πρωθυπουργού της Ελλάδας θέση υπαλλήλου. Θα μου πείτε ότι ο Antonis δεν έχει κυβερνήσει. Εγώ απαντώ σ’ αυτό ότι ο ΓΑΠ έχει φροντίσει να κάνει τον Antoni πρωθυπουργό. Αλλά και στο παρελθόν μπορούμε να βρούμε ηγετικές, σχεδόν πρωθυπουργικές συμπεριφορές του Antoni, όπως η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη ή (ίσως) μια μικρή συμβολή στην υπονόμευση της κυβέρνησης του Χοντρού! Ήταν και μικρός (στην ηλικία) ο Χοντρός οπότε αν δεν φροντίζαμε να υποστεί μια συντριπτική ήττα δε θα άλλαζε σύντομα η ηγεσία της ΝΔ.
Δε με ενδιαφέρει και πολύ, αυτά είναι εσωτερικά τους. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι και οι δύο είναι παιδιά του ξενόφερτου συστήματος που μας διοικεί. Μπορεί κανείς από τους δυό τους να πει στην τρόικα «ως εδώ»; Αντί να ψάχνουν, ο ένας για νέους φόρους και ο άλλος για «ισοδύναμα», να αλλάξουν τον τρόπο διαπραγμάτευσης με τους ξένους; Δηλαδή να μπει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πρώτα τι μας χρωστάνε αυτοί και πως θα το ξεπληρώσουν και μετά τι χρωστάμε εμείς.
Το Γερμανικό δάνειο γιατί το ξεχνάνε όλοι; Τι κερδίζει η χώρα μας από τη εξυπηρέτηση των αμερικανικών βλέψεων (μέσω των βάσεων – είμαι και παιδί του «έξω οι βάσεις του θανάτου») στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική; Το μεγαλύτερο μέρος των δανείων αυτών δε γύρισε πίσω σ’ αυτούς είτε μέσω αγοράς εξοπλισμών είτε μέσω έργων από ξένες τεχνικές εταιρείες, είτε μέσω αγοράς τεχνολογικού εξοπλισμού (Siemens), είτε μέσω παλιών δανείων;
Ποιος καρπώθηκε αυτά τα δάνεια; Οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι; Οι κακοί αγρότες; Οι μιζαδόροι; Ναι συμφωνώ σ’ όλα αυτά. Αλλά, πάλι, το συντριπτικό πακέτο αυτοί το καρπώθηκαν. Αυτοί που σήμερα μας διατάζουν πώς να ζήσουμε. Αυτοί που τεχνηέντως διέρρευσαν τα 15 νέα μέτρα που θα προτείνουν στην κυβέρνηση. Αυτοί που σήμερα μέσα από τα κανάλια τρομοκράτησαν για άλλη μια φορά τον κόσμο. Όπως όμως σοφά λέει ο λαός μας «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται».
Ας τα πάρουν όλα!!! Τι θα άλλο θα πάρουν δεν διευκρίνισαν. Λέτε να ξαναρχίσουν τις εκτελέσεις; Για κάθε ομόλογο που δε θα πληρώνεται θα εκτελούν 100 έλληνες π.χ.; Το έχουν ξανακάνει μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους. Αντίφαση σ’ αυτό το κατοχικό σενάριο που ζούμε αποτελεί η νωχελική αντίδραση του λαού μας. Όλοι είναι στο «… ας εξαγγέλλουν φόρους αφού δεν έχουμε να πληρώσουμε…»!!! Δυναμική αντίδραση όμως καμία. Αφού δεν μπορούν οι ηγέτες μας να δώσουν το μήνυμα στους ξένους γιατί να μη το κάνουμε εμείς; Λέτε να πέτυχαν οι επικοινωνιολόγοι στο έργο τους και να μας μετέτρεψαν σε ένα άλλο λαό; Τελικά βράζει το καζάνι; Όπως και να ‘χει πάντως δε θα ήθελα να είμαι στη θέση του υπαλλήλου που θα πάει να κόψει το ρεύμα σε κάποιον που με τεράστιες θυσίες απέκτησε ένα σπιτάκι και δεν μπόρεσε να πληρώσει το χαράτσι για τα ακίνητα!!!
Υ.Γ. Με συγκίνησε σήμερα το πρωί η Αλέκα όταν δήλωσε ότι «το ΚΚΕ έδωσε τη μάχη της σοδειάς το ’43 δε θα δώσει τη μάχη τώρα;»… ωραία θεωρητική σκέψη, αλλά…
