Γράφει ο paratiritis
[email protected]
Μετά από μια περίοδο εκούσιας αποχής από την αρθρογραφία, επιστρέφω σήμερα προσπαθώντας να μοιραστώ τις σκέψεις μου για το επίκαιρο ελληνικό οικονομικό και πολιτικό ζήτημα. Κοιτάζω γύρω μου απορημένος, αδυνατώντας να καταλάβω πως μπορεί να υπάρχουν ακόμα Έλληνες που να εμπιστεύονται την κυβέρνηση αυτή. Ευτυχώς βέβαια, καθώς δείχνουν οι γενικευμένες λαϊκές αντιδράσεις, οι πολλοί έχουν ήδη «ξυπνήσει» και έχουν αντιληφθεί τι συμβαίνει. Οπότε, όπως φαίνεται, οι πολιτικές εφεδρείες της παρούσας κυβέρνησης είναι οι λίγοι βολεμένοι, μερικοί αμετανόητα ιδεαλιστές καθώς και αιθεροβάμονες του «σοσιαλισμού», κατάλοιπα άλλων εποχών που έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Όμως το ερώτημα όσων αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα, χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς του κομματισμού και ατομικού οικονομικού συμφέροντος, είναι ΕΝΑ: ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ!
Για να μπορέσουμε να κάνουμε μια πολύ βασική ανάλυση, πρέπει να δούμε τα παρακάτω σημαντικά ζητήματα:
1. Ποιό είναι ακριβώς το πρόβλημα
2. Τι έγινε (και τι δεν έγινε) μέχρι σήμερα
3. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ και ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ να γίνει
1. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ:
Το πρόβλημα αγαπητοί αναγνώστες, δεν είναι μόνο οικονομικό ή για να ακριβολογώ δημοσιονομικό. Είναι βαθιά πολιτικό και έχει να κάνει με το ότι το πολιτικό σύστημα, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση (1974) ως σήμερα λειτουργεί βαθιά αντιοικονομικά (με την έννοια της μη εκτίμησης των οικονομικών ζητημάτων ως πρωταρχικά στις πολιτικές αποφάσεις) και εν γένει λαϊκίστικα.
Στο οικονομικό επίπεδο, ΔΕΝ είναι είναι αυτό που προβάλλεται από κάθε πλευρά της κυβερνητικής επικοινωνιακής μηχανής, δηλαδή το δημόσιο έλλειμμα το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι κυρίως το χρέος. Αυτό είναι που προκαλεί την υπερφορολόγηση (είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη φορολόγηση στον κόσμο!) και που στραγγαλίζει την Ελληνική Οικονομία.
Το χρέος αυτό, πνίγει σήμερα τον Έλληνα. Γιατί αυτόν και μόνο πνίγει. Αυτός και μόνο το πληρώνει (το “εξυπηρετεί” κατά τη chic διατύπωση των κυβερνώντων!). Και το χρέος αυτό αγαπητοί φίλοι οφείλεται κυρίως σε τόκους και πανωτόκια των δανείων του παρελθόντος (ξέρετε, τότε που κάναμε λαοφιλή πολιτική με δανεικά, τότε που διορίζαμε τον κάθε ανίκανο στο δημόσιο, και τότε που κάναμε φαραωνικού μεγέθους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ “δεν είχαμε να φάμε”).
Και πόσο είναι αυτό το χρέος;; Ξεπερνά σήμερα τα 350 δις Ευρώ, εκ των οποίων περισσότερα από 220 δις [κατά τον κ. Π. Δούκα – πρώην υφυπουργό οικονομικών και παλαιότερα κορυφαίο τραπεζίτη] οφείλονται σε τόκους τόκων !!!
Άρα λοιπόν, κάπου εδώ τελειώνει και το παραμύθι του κακού Έλληνα που φοροδιαφεύγει, του κακού δημοσίου υπαλλήλου που δεν παράγει και πληρώνεται ενώ πλεονάζει (όχι ότι δεν υπάρχουν και αυτοί – αλλά δεν προκαλούν αυτοί το πρόβλημα), και γενικότερα αποδυναμώνεται εντελώς το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι φταίει ο πολίτης! Δεν φταίει ο πολίτης αγαπητοί φίλοι, φταίει αποκλειστικά και απόλυτα το πολιτικό προσωπικό το οποίο έκανε όχι απλά άσχημη αλλά τραγική διαχείριση των δημοσίων οικονομικών, μας φόρτωσε με χιλιάδες άχρηστα και επιζήμια δάνεια, και τώρα κοροϊδεύει πάνω στην πλάτη της νεκρής ελληνικής οικονομίας.
2. ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ
Απολύτως τίποτα σε θετική κατεύθυνση! Εκτός από το να προσβάλλεται διαρκώς η χώρα και οι πολίτες της και να υποβάλλονται διαρκώς σε αιματηρές θυσίες και φυσικά οι οικονομικοί δείκτες να χειροτερεύουν διαρκώς. Είναι πλέον πανθομολογούμενη η καθολική αποτυχία της πολιτικής του «μνημονίου», από Έλληνες και ξένους ειδικούς.
Τα δημόσια έσοδα μειώνονται σε τραγικά επίπεδα. Τα έξοδα έχουν πάρει την ανηφόρα! Αποτέλεσμα φυσικά της ύφεσης που προκάλεσε η τραγικά λανθασμένη πολιτική του μνημονίου και της μείωσης της ρευστότητας από την οικονομία.
Και πως απαντά πολιτικά η κυβέρνηση στην αποτυχία της πολιτικής του μνημονίου; Μα με μνημόνιο 2, πολύ χειρότερο για τους πολίτες από το πρώτο! Και από πάνω, προσπαθεί να πείσει ότι έτσι μας σώζει. Τα έχω πει και γράψει εδώ και πάνω από ένα χρόνο: Έτσι σώζονται μόνο οι δανειστές μας και κανένας άλλος.
Η ύφεση και η ανεργία θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, και δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να το δει αυτό.
3. ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
Πάντως, σίγουρα όχι αυτό που κάνει η σημερινή ηγεσία, να μας φορτώνει και άλλα δάνεια ξεπουλώντας τα πάντα.
Ας δούμε τώρα ένα εναλλακτικό οικονομικό σενάριο:
Βρισκόμαστε σήμερα δημοσιονομικά σε μια άκρως ευνοϊκή συγκυρία, από ‘κείνες που η οικονομική ιστορία δίνει μια φορά στα 100 χρόνια. Ποια είναι αυτή; Μα η μείωση των αξιών των ελληνικών ομολόγων. Αυτή τη στιγμή, τα ελληνικά ομόλογα αξίζουν στην αγορά περίπου στο μισό της πραγματικής τους αξίας… Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι αν υπήρχε στο τιμόνι της χώρας μια κυβέρνηση που πραγματικά ήθελε να προσφέρει ένα καλύτερο αύριο, θα έπρεπε να εφαρμόσει το εξής σχέδιο:
Να εξασφαλίσει με κάθε τρόπο μυστικά χρηματοδότηση, εκτός τρόϊκας φυσικά και να ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΜΕ ΕΚΠΤΩΣΗ 50% καθώς ήδη έχει χάσει τη μισή αξία του. Αυτό σημαίνει ότι την άλλη μέρα το πρωί, το δημόσιο χρέος θα ήταν το μισό! – Δεν είναι καμια μαγική συνταγή, το έχει εφαρμόσει με μεγάλη επιτυχία ο Ρ. Κορέα, πρόεδρος του Ισημερινού, με τεράστια επιτυχία.
Αυτό θα έριχνε στο μισό και παρακάτω το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, πράγμα που θα επέτρεπε την άμεση και σημαντική οικονομική ελάφρυνση του Έλληνα!
Ο Έλληνας δεν είναι κύριοι ούτε τεμπέλης ούτε απατεώνας εκ γεννητής. Μπορεί να τον έχετε προσωρινά μεταλλάξει σε τέτοιον, αλλά βαθιά μέσα του δεν είναι. Το αποδεικνύει αιώνες τώρα, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης, όπου μεγαλουργεί σε όλα τα πεδία.
Αυτές είναι οι λύσεις αξιότιμοι κύριοι κυβερνώντες και όχι τα πειράματα που εφαρμόζετε 20 μήνες τώρα.
Αυτά πρέπει να δώσετε στους χιλιάδες θυμωμένους πολίτες που σας χαιρετούν με τις παλάμες ανοιχτές: ΕΛΠΙΔΑ και ΟΡΑΜΑ για ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΡΕΡΟ ΑΥΡΙΟ. Όταν το καταλάβετε και εγκαταλείψετε τη μεσσιανικού χαρακτήρα πολιτική σας, τότε οι πολίτες θα βρεθούν δίπλα σας και όχι απέναντι σας, όπως σήμερα.
