Γιατί;

Γράφει ο Γιώργος Ζάρρας, Αρχειονόμος

Πληθαίνουν κάθε μέρα οι φωνές των επιστημόνων κατά του μνημονίου. Οι εμπεριστατωμένες τοποθετήσεις οικονομολόγων και συνταγματολόγων για την αντισυνταγματικότητα της δανειακής σύμβασης αλλά και ο εν γένει λάθος προσανατολισμός της, μας άνοιξαν τα μάτια. Όχι ότι το ίδιο το μνημόνιο δεν το κανε από μόνο του. Οι χιλιάδες των διαμαρτυρομένων κάθε βράδυ στις πλατείες διατρανώνει την αντίθεση του ελληνικού λαού στους εμπνευστές του μνημονίου. Αν και καταβλήθηκε σοβαρή προσπάθεια από την κυβέρνηση και τα κανάλια να μείνουν οι όροι της σύμβασης κρυφοί, ο στόχος δεν επετεύχθη. Πλέον γνωρίζουμε όλοι ότι υπεγράφη η παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας, ότι η δανειοδότηση αφορούσε στην εξασφάλιση των παλαιών δανείων από τους δανειστές μας και όχι στην προσπάθεια τόνωσης της ελληνικής οικονομίας, ότι ο κίνδυνος χρεοκοπίας ήταν τελικά μύθος και ένα σωρό άλλα αποκαρδιωτικά. Όχι ότι δεν τα ξέραμε ή ότι δεν φαινόταν, απλά τώρα υπάρχουν και οι τυπικές πιστοποιήσεις.

Φοβάμαι ότι το δοσιλογικό κράτος της κατοχής ή η εθνοσωτήρια επανάσταση του ’67 ωχριούν μπροστά σ’αυτό που υφίσταται η πατρίδα μας ένα χρόνο τώρα. Τέτοια υπαναχώρηση αποτελεί πρωτόγνωρο ιστορικό φαινόμενο! Ενώ οι επιλογές υπήρχαν, η ελληνική ηγεσία σε συνεργασία με τα ΜΜΕ επέλεξαν την άνευ όρων παράδοση της χώρας! Αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο στο ΠΑΣΟΚ αλλά στο σύνολο του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Όλοι έχουν τις ευθύνες τους. Άλλοι γιατί συμμετείχαν και άλλοι γιατί σιώπησαν. Οι δεύτεροι, αυτοί που σιώπησαν με πονάνε περισσότερο. Η αριστερά! Τα τελευταία 50 χρόνια, σε όλες τις εθνικές κρίσεις κατάφερναν και ψύχωναν τον κόσμο δίνοντας του την ελπίδα ενώ σήμερα εμφανίζονται συνένοχοι. Η αποκάλυψη των προδοτικών όρων του μνημονίου δεν προήλθε από την αριστερά. Σιώπησε! Δεν πιστεύω ότι παραπλανήθηκε. Από τα άλλα, τα αστικά κόμματα δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο. Η πορεία τους στο πέρας των ετών μέσα από εθνικές παραχωρήσεις χαρακτηρίστηκε και συνεχίζει… Το θέμα είναι, γιατί; Κάτω από ποιες πιέσεις υπαναχώρησαν όλοι τους αφήνοντας το λαό έρμαιο των διαθέσεων των ξένων; 300 βουλευτές, εκατοντάδες κομματικά στελέχη, εκατοντάδες δημοσιογράφοι δεν βρέθηκε ένας να πει την αλήθεια! Ένας! Θυμάστε ότι οι πρώτες εκθέσεις για το μέγα λάθος που πρόκειται να πράξει η Ελλάδα, πριν ένα χρόνο, προήλθαν από ξένους!!! Οι λίγες φωνές στο εσωτερικό φιμώθηκαν για τα καλά και τώρα που η αγανάκτηση μετατρέπετε μέρα με τη μέρα σε λαϊκή οργή διαρρέουν σιγά σιγά και οι εναλλακτικές φωνές. Αλλά ακόμα όχι από στόματα πολιτικών.

Το γιατί συνέβησαν όλα αυτά νομίζω ότι θα αργήσουμε να το μάθουμε. Πρόκειται για την εφαρμογή ενός νέου πιλοτικού προγράμματος παγκόσμιας διακυβέρνησης και ελέγχου των κρατών ή απλά γίνονται όλα αυτά για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μας; Ίσως και τα δύο. Πλέον τα πλούσια και δυνατά κράτη δεν χρησιμοποιούν το κεφάλαιο για την άσκηση πολιτικής αλλά το κεφάλαιο που γιγαντώθηκε χρησιμοποιεί τα κράτη. Αυτή η μετάλλαξη του καπιταλιστικού συστήματος ελαχιστοποίησε τις πιθανότητες πρόβλεψης του «επόμενου θύματος» αλλά κυρίως τον τρόπο «θανάτωσης» του. Οι ενέργειες τους καλύπτονται πλέον από έναν μανδύα λογικοφανούς επιχειρηματολογίας περί χρεοκοπίας, φτώχειας και εξαθλίωσης την ίδια στιγμή που αυτά αποτελούν τον κυρίαρχο στόχο τους. Αυτά που μας απειλούν είναι ακριβώς αυτά που θέλουν να επιτύχουν… Η επόμενη μέρα! Το υπάρχον πολιτικό δυναμικό απέδειξε ότι χρεοκόπησε. Κανείς τους δεν είναι άξιος ούτε την αλήθεια να ομολογήσει όχι να προβεί και σε δράσεις. Ποιος θα σηκώσει το βάρος; Ποιος θα καταγγείλει τις συμβάσεις του μνημονίου και θα τις επαναδιαπραγματευθεί ως ίσος προς ίσο με τους δανειστές μας; Ποιος θα αναζητήσει νέους τρόπους λύσης; Μείναμε από «κεφαλές»! εδώ και χρόνια… δεν μπορώ να σκεφτώ το μελλόν, τρέμω στην ιδέα… αλλά γιατί πουληθήκαμε;