Κάθε μέρα και χειρότερη γίνεται η κατάσταση στο κέντρο των Ιωαννίνων. Από τη μία οι άστοχες παρεμβάσεις που κανείς δεν γνωρίζει ποιος τις αποφασίζει και με τι κριτήρια, από την άλλη οι αυξημένες ανάγκες μετακίνησης που παραδοσιακά επιβαρύνουν την κατάσταση αυτή την περίοδο του έτους, σε συνδυασμό με την ακύρωση εκατοντάδων θέσεων στάθμευσης έχουν δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας στην πόλη.
Δυστυχώς, όλοι οι έχοντες την ευθύνη, διαχρονικά, όχι μόνο σήμερα, σχεδιάζουν αποσπασματικά τα έργα και τις παρεμβάσεις, χωρίς συνολική λογική αλλά και χωρίς καμία ουσιαστική ενημέρωση ή διαβούλευση με τους ….ενδιαφερόμενους, αυτούς δηλαδή που κατοικούν στην πόλη και αυτούς που έχουν ανάγκη μετακίνησης.
Το χειρότερο δε είναι ότι στην καλύτερη περίπτωση σφυρίζουν αδιάφορα, ή οι πιο αμετροεπείς επιρρίπτουν και την ευθύνη στους πολίτες, λες και τι πρέπει να κάνει δηλαδή ένας ηλικιωμένος, ένας ΑΜΕΑ, ένας επαγγελματίας, ένας γονιός που πρέπει να πάει το παιδί στο φροντιστήριο, κοκ; Να μη πάει; Να πάρει ποδήλατο στην πόλη με τις συνεχείς ανηφόρες & κατηφόρες ή να παρατήσει την δουλειά του και να πάει …περιπατητική εκδρομή και …όποτε φτάσει; Αστειότητες!
Προφανώς και δεν αναφερόμαστε στην προσωρινή ταλαιπωρία που δημιουργούν τα εν εξελίξει έργα, τα οποία θα κριθούν επί της ουσίας στην πράξη. Αναφερόμαστε στη λογική της πέρα από κάθε λογική αύξησης του πλάτους των πεζοδρομίων, λες και πρέπει σύντομα να γίνουν …αυλές για καφετέριες… Λες; Μπα, δεν γίνονται τέτοια στην Ελλάδα….
Σε κάθε περίπτωση, η εποχή του σχεδιασμού από κάποιους πίσω από κλειστές πόρτες, κατά πως βολεύει τον …ανάδοχο του έργου ή τους ιδιοκτήτες κοντινών καφέ, ή κάποιες γραφικές μειοψηφίες, έχει ανεπιστρεπτί περάσει και όποιος δεν το καταλαβαίνει, θα το καταλάβει πάρα πολύ καλά στις επόμενες εκλογές.
Δεν μπορεί η ιδεοληψία του κάθε σαχλαμαράκια που θέλει να μας κάνει …Λονδίνο, Άμστερνταμ ή …Βερολίνο κατά πως λέει και το δημοφιλές άσμα, με το νου του, να διαμορφώνει αποφάσεις, επιλογές και κατασκευές και να ταλαιπωρεί όλους τους άλλους.
Η σιωπηλή πλειοψηφία βρίσκεται σε κατάσταση …λίγο πριν την αγανάκτηση.
Κι αν μέχρι τώρα τα αντιμετωπίζαμε όλα αυτά με χιουμοριστική διάθεση, πλέον είναι προφανές ότι πρέπει να μπει ένα όριο στις άστοχες παρεμβάσεις: Δεν μπορεί σε εποχή τεράστιας ενεργειακής κρίσης και επερχόμενης σοβαρής οικονομικής κρίσης κάποιοι να καταστρέφουν τις συνθήκες απρόσκοπτης κινητικότητας, υποβάλλοντας τους πολίτες σε αχρείαστο κόπο, σε σπατάλη πολύτιμου χρόνου και σε αυξημένα έξοδα καυσίμων.
Κοντολογίς, σοβαρευτείτε άπαντες! Για το (πολιτικό) καλό σας…
Ν. ΒΟΥΣΤΡΟΣ
