ΕΡΩΤΗΣΗ προς τους υπουργούς:
– Παιδείας και Θρησκευμάτων
– Εσωτερικών
Στο πλαίσιο της άσκησης του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, σαράντα έξι (46) Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. καταθέσαμε την 1η Φεβρουαρίου 2013 την αριθμ. 6634/601 Ερώτηση με ΑΚΕ, προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, με θέμα «Οι μεθοδεύσεις του Υπουργείου Παιδείας οδηγούν τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία της χώρας σε μαρασμό και στο οριστικό τους κλείσιμο».
Στο περιεχόμενο της ερώτησης είχαν επισημανθεί, μεταξύ άλλων, οι τραγικές ελλείψεις των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων σε διδακτικό προσωπικό, τα προβλήματα στη μετακίνηση των μαθητών καθώς και η δραματική μείωση των λειτουργικών δαπανών των συγκεκριμένων σχολείων.
Οι σαράντα έξι (46) Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θέσαμε στον Υπουργό Παιδείας αφενός μια σειρά από ερωτήματα αναφορικά με την επίλυση των εν λόγω προβλημάτων και αφετέρου του ζητήσαμε να καταθέσει στο Σώμα τα σχετικά έγγραφα. Έχουν παρέλθει εννέα (9) μήνες από την κατάθεση της Ερώτησης με ΑΚΕ χωρίς αυτή να έχει απαντηθεί. Επιβεβαιώνεται έτσι για άλλη μια φορά η προσφιλής τακτική της Κυβέρνησης να απαξιώνει τους θεσμούς και το Κοινοβούλιο συνολικά.
Επανερχόμαστε λοιπόν, υπενθυμίζοντας ότι: «Μπορεί η Παιδεία και ο Πολιτισμός να είναι έννοιες αλληλένδετες και όλοι να θεωρούν ότι διέπονται από μία σχέση αμοιβαίας εξάρτησης, δυστυχώς όμως το θεωρητικά αυτονόητο δεν ταυτίζεται απαραίτητα με το πρακτικά δεδομένο.»
Το Υπουργείο Παιδείας επιβεβαιώνοντας τα ανωτέρω και με πρόσχημα τη δυσμενή δημοσιονομική συγκυρία απαξιώνει τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία της χώρας, που ιδρύθηκαν με τις καλύτερες προϋποθέσεις πριν από 25 και πλέον χρόνια, οδηγώντας τα σε συρρίκνωση, σε μαρασμό και τελικά στην κατάργησή τους.
Δύο μήνες σχεδόν μετά την έναρξη του νέου σχολικού έτους, οι ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό έχουν σαν αποτέλεσμα να χάνονται 17.000 ώρες μαθημάτων εβδομαδιαίως στα Μουσικά Σχολεία όλης της χώρας. Επίσης, στα Καλλιτεχνικά Σχολεία, δεν έχει ξεκινήσει ακόμη η διαδικασία κάλυψης των κενών σε εκπαιδευτικούς καλλιτεχνικών μαθημάτων, όπως υποκριτικής, κινηματογράφου και χορού, γεγονός που δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη λειτουργία τους, ακυρώνει στην πράξη τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους και υπονομεύει την ίδια την ύπαρξή τους.
Άλυτο παραμένει και το πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών. Τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία, ως γνωστόν, είναι «διαδημοτικά» με αποτέλεσμα οι μαθητές να διανύουν μεγάλες αποστάσεις με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αλλάζοντας συχνά δύο και τρία μέσα, κουβαλώντας εκτός από τη σχολική τσάντα και ένα ή δύο μουσικά όργανα. Η μετακίνηση των μαθητών με τις δημόσιες συγκοινωνίες είναι χρονοβόρα, κουραστική, επικίνδυνη και επομένως πρακτικά αδύνατη, συνυπολογίζοντας και το επιβαρυμένο ωράριο λόγω των επιπλέον ωρών στα μουσικά μαθήματα. Οι μαθητές βιώνουν καθημερινά μια πραγματικότητα που τους τιμωρεί, επειδή αγαπούν και θέλουν να ασχοληθούν με τις τέχνες.
Είναι ανεπίτρεπτο επίσης, σε εποχές έντονης οικονομικής κρίσης, να υποχρεώνονται οι γονείς να πληρώνουν οι ίδιοι τη μεταφορά των παιδιών τους σε βάρος του οικογενειακού προϋπολογισμού τους. Η απροθυμία της κυβέρνησης να επιλύσει οριστικά το πρόβλημα της μεταφοράς, με το οποίο συνδέεται η ύπαρξη των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, καταστρατηγεί τη δυνατότητα των μαθητών να φοιτήσουν στα συγκεκριμένα σχολεία. Ήδη πολλοί μαθητές αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν.
Παράλληλα, η δραματική μείωση των λειτουργικών δαπανών έχει φέρει τα σχολεία αυτά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, παρά τα υπομνήματα της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, των Συλλόγων Γονέων αλλά και των Καθηγητών των σχολείων αυτών, παρά τα ψηφίσματα διαμαρτυρίας και τις κινητοποιήσεις τους, το Υπουργείο Παιδείας όχι μόνο δεν στηρίζει και δεν αναβαθμίζει τα σχολεία αυτά, αλλά αντίθετα μεθοδεύει την υποβάθμισή τους και τα οδηγεί σε μαρασμό και τελικά σε κατάργηση.
Υπενθυμίζουμε ότι τον Απρίλιο του 2010, υπηρεσιακό έγγραφο της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Γ΄ Αθήνας πρότεινε την κατάργηση των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, κάνοντας αναφορά στο «υψηλό κόστος λειτουργίας τους». Λίγους μήνες αργότερα ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Αττικής δήλωνε ότι, τα Μουσικά Σχολεία πηγαίνουν για κλείσιμο γιατί «δεν υπάρχουν λεφτά».
Επειδή αποτελεί βασικό και θεμελιώδες Συνταγματικό δικαίωμα των παιδιών, να λαμβάνουν ανεμπόδιστα το αγαθό της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης και με δεδομένο το ότι η Μουσική και Καλλιτεχνική Εκπαίδευση αποτελούν ανάγκη και όχι άχρηστη και περιττή πολυτέλεια,
ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί:
1) Τι προτίθενται να πράξουν για την άμεση και βιώσιμη επίλυση του προβλήματος της μεταφοράς των μαθητών των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων;
2) Τι προτίθενται να πράξουν και πότε ώστε να δημιουργηθεί ενιαίος φορέας για τη μεταφορά των μαθητών, οργανωμένος σε επίπεδο περιφέρειας και με την επίβλεψη του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων;
3) Σκοπεύουν να προχωρήσουν άμεσα στην πρόσληψη εκπαιδευτικών για την κάλυψη των χιλιάδων κενών ωρών στα Μουσικά Σχολεία καθώς και για την κάλυψη των κενών των Καλλιτεχνικών μαθημάτων στα Καλλιτεχνικά Σχολεία;
4) Με ποιον τρόπο προτίθενται να επιλύσουν το ζήτημα της δωρεάν σίτισης των μαθητών με δεδομένο το ότι τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία έχουν ολοήμερη λειτουργία με 17 επιπλέον ώρες την εβδομάδα;
5) Τι προτίθενται να πράξουν για τη θεσμοθέτηση των αναλυτικών προγραμμάτων στο σύνολο των Μουσικών και Καλλιτεχνικών μαθημάτων έτσι ώστε να προσδιορίζεται και το επίπεδο των σπουδών των μαθητών σε αυτά τα μαθήματα;
6) Σκοπεύουν να προχωρήσουν άμεσα στην εφαρμογή του νόμου και των σχετικών Υπουργικών Αποφάσεων για την πιστοποίηση της γνώσης των μουσικών οργάνων που διδάσκονται οι μαθητές στα Μουσικά Σχολεία;
7) Τι προτίθενται να πράξουν για τη δωρεάν παροχή στους μαθητές των ξενόγλωσσων βιβλίων που αφορούν στα Μουσικά και Καλλιτεχνικά μαθήματα;
