Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Κώστας Μπάρκας στο πλαίσιο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας συνυπέγραψε μαζί με άλλους βουλευτές στις 14 Οκτωβρίου 2013 Επίκαιρη Επερώτηση προς τους κκ. Υπουργούς Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας και Οικονομικών με θέμα: «Προμελετημένη και μεθοδευμένη η δυσλειτουργία των Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) με στόχο τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις».
Στις 2 Μαΐου του 1976, ξεκινούσε ο αγώνας των ατόμων με αναπηρία για τη διεκδίκηση των αυτονόητων κοινωνικών παροχών που δικαιούνταν. Πιο συγκεκριμένα 300 άτομα με δυσκολία στην όραση επαναδιατυπώνουν το αίτημα του Πολυτεχνείου ως «Ψωμί, Παιδεία και όχι Επαιτεία», καταλαμβάνοντας τον Οίκο Τυφλών Καλλιθέας. Το αίτημα της διαμαρτυρίας ήταν η διεκδίκηση της ισότιμης πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία στην απασχόληση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και εκπαίδευση. Τη δεκαετία του ’80, μετά από βίαιη καταστολή της κατάληψης, ικανοποιήθηκαν μερικώς κάποια από τα αιτήματα, και δημιουργείται ένα νέο θεσμικό πλαίσιο. Το Φεβρουάριο του 1989 συγκροτήθηκαν υγειονομικές επιτροπές πιστοποίησης της αναπηρίας, οι οποίες είχαν ως στόχο την απόδοση κοινωνικών παροχών στα άτομα εκείνα που ήταν «ανασφάλιστα ή έμμεσα ασφαλισμένα και λόγω σοβαρής σωματικής, νοητικής ή ψυχικής ασθένειας ή αναπηρίας ήταν ανίκανα, σε ποσοστό τουλάχιστον 67%, για άσκηση βιοποριστικού επαγγέλματος». Το αναπηρικό κίνημα, με πολυάριθμους αγώνες, επίπονες και επίμονες διεκδικήσεις κατάφερε να θεμελιώσει νομικά κάποια από τα πάγια αιτήματά του, όπως είναι η λεγόμενη «Κάρτα Αναπηρίας».
Σήμερα 37 χρόνια μετά οι δομές κοινωνικής πρόνοιας δείχνουν να καταρρέουν υπό την ασφυκτική πίεση της κυβερνητικής πολιτικής. Οι επιταγές της τρόικας επιτάσσουν την συρρίκνωση του αριθμού των ατόμων με αναπηρία έστω και πλασματικά. Η κυβερνήσεις όλων των μνημονιακών χρόνων προβάλλουν διαρκώς στα ΜΜΕ τον «Εσωτερικό Εχθρό» , δηλαδή τον όρο «μαϊμού ανάπηρο», που «απειλεί» διαρκώς το κράτος πρόνοιας, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι, ως πολιτικοί, προωθούσαν και ενίσχυαν πελατειακά αυτή την πρακτική εξαπάτησης. Πάρα πολλές είναι οι καταγγελίες ατόμων με αναπηρία, υπαλλήλων των ΚΕ.Π.Α. αλλά και ιατρών που αναφέρουν ότι έχουν δοθεί «προφορικές» οδηγίες στα μέλη των επιτροπών ΚΕ.Π.Α. να μειώνουν τα ποσοστά αναπηρίας σε πρώτο βαθμό έτσι ώστε να μειωθούν τα ποσά των συντάξεων έως ότου οι ενδιαφερόμενοι ασκήσουν εφέσεις και δικαιωθούν.
Πέραν των παραπάνω τα ΚΕ.Π.Α. βρίσκονται υπό κατάρρευση. Η ταλαιπωρία των ασφαλισμένων επιτείνεται με την πεισματική άρνηση της Κυβέρνησης να τα στελεχώσει με το αναγκαίο προσωπικό, καθώς και να τα ενισχύσει με τις κατάλληλες υποδομές. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το τελευταίο διάστημα οι ασφαλισμένοι ενημερώνονται τηλεφωνικά για τα ραντεβού τους μόλις μία ημέρα πριν, διότι έχει λήξει η σύμβαση των ΚΕ.Π.Α. με τα ΕΛΤΑ! Η μείωση του προσωπικού και η ταυτόχρονη διόγκωση του φόρτου εργασίας έχει οδηγήσει τους υπαλλήλους των ΚΕ.Π.Α. στο να βρίσκονται διαρκώς απολογούμενοι απέναντι σε αγανακτισμένους πολίτες που αδυνατούν να εξυπηρετηθούν. Είναι γνωστό άλλωστε ότι συνολικά οι υπηρεσίες του ΙΚΑ έχουν κυριολεκτικά καταρρεύσει λόγω και της απόλυσης εκατοντάδων εργαζομένων που είχαν προσληφθεί με τον διαγωνισμό 9Κ του ΑΣΕΠ, τους οποίους η Κυβέρνηση δεν έχει αποκαταστήσει. Επιπλέον, δεν έχουν προσληφθεί έως σήμερα ούτε οι επιτυχόντες της προκήρυξης 8/Κ του ΑΣΕΠ για το ΙΚΑ, υπάλληλοι απαραίτητοι για την εύρυθμη λειτουργία του ΙΚΑ και των ΚΕ.Π.Α.
Ως προς τη μεθοδευμένη υποστελέχωση των Επιτροπών από ιατρούς, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των χιλιάδων ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις των λιγότερο ευνοούμενων περιοχών, όπως των νησιωτικών περιοχών, που περιμένουν να αξιολογηθούν αλλά λόγω της μη προσέλευσης των ιατρών στις αρμόδιες επιτροπές παραμένουν εγκλωβισμένοι στη λίστα αναμονής με αποτέλεσμα να μην έχουν καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμονής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να μην τους χορηγούνται κοινωνικές παροχές και να απειλούνται με οικονομική εξαθλίωση.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν τις απαράδεκτες προθέσεις της μνημονιακής συγκυβέρνησης απέναντι στα άτομα με χρόνιες παθήσεις και αναπηρία. Οι κυβερνώντες θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι οι κοινωνικές παροχές δεν είναι μια «ευγενική προσφορά» του Κράτους προς τα άτομα που έχουν χρεία βοηθείας, αλλά ευθύνη και απόλυτη υποχρέωση του Κράτους να ενισχύει την κοινωνική αλληλεγγύη, πέρα από το νεοφιλελεύθερο αξίωμα «κόστους/οφέλους».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ είναι αδιανόητο άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις να αντιμετωπίζονται ως «αριθμοί» και «ποσοστά» που χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση για να ικανοποιήσει τους στόχους του μνημονίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΡΚΑΣ
Βουλευτής Ν. Πρέβεζας – ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ
Σαπουτζάκη 3, 48100 Πρέβεζα, Τηλ: 26820.61585
Βουλής 4, 10562 Αθήνα Τηλ.: 210.3706259, Φαξ: 210.3706059
[email protected]
