Αν η υποκρισία έβγαινε σε πλειστηριασμό, κυβέρνηση, αντιπολίτευση και τρόικα θα την οδηγούσαν σε ρεκόρ τιμής. Τα κυβερνώντα κόμματα υποκρίνονται ότι δίνουν ανένδοτο αγώνα για την πρώτη κατοικία. Η Τρόικα υποκρίνεται ότι αυτό είναι το κύριο ζήτημα στο οποίο υστερεί η Ελληνική πλευρά και ανέχεται αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι. Τα αντιπολιτευόμενα κόμματα υποκρίνονται ότι τα χρέη, κρατικά και ιδιωτικά, μπορούν να διαγραφούν μαγικά και δεν θα επιβαρύνουν κανέναν. Θα περάσουν σε μια άλλη διάσταση του σύμπαντος.
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το πρωτογενές πλεόνασμα προσπερνώντας την κατάρρευση των εξαγωγών, τον θεμελιώδη στόχο για το οποίο ακολουθείται τα τελευταία χρόνια η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης και των οριζόντιων περικοπών. Λες και τα Ελληνικά προϊόντα θα βρουν το δρόμο τους στις διεθνείς αγορές επειδή ο διεθνής καταναλωτής θα μελετήσει τα μακροοικονομικά μας! Δεν διανοήθηκε η κυβέρνηση να δημιουργήσει διαδικασίες ώστε οι εξαγωγές να μην αντιμετωπίζουν γραφειοκρατικά εμπόδια σε εφορία και τελωνεία, να υποστηρίζονται με πιστώσεις σε επίπεδο χρηματοροών και βέβαια οι επιστροφές ΦΠΑ να διεκπεραιώνονται ταχύτατα.
Παράλληλα παραμένει καθηλωμένη η εγχώρια παραγωγή, συνεχίζεται η αποχώρηση μεγάλων βιομηχανιών από τη χώρα, καλπάζει η ανεργία και εκτινάσσεται το κοινωνικό κόστος. Μέσα σε αυτή τη θύελλα η κυβέρνηση συνεχίζει να νομοθετεί φόρους και εμπόδια, αλλάζοντας κάθε βδομάδα τους κανόνες της παραγωγικής δραστηριότητας. Φυσικά, οι πολυπόθητες μεγάλες επενδύσεις δεν έρχονται. Όχι μόνο υπό τον φόβο της ασυναρτησίας του ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχεται να διώξει τους επενδυτές όταν … έρθει στα πράγματα. Κυρίως υπό τον τρόμο αυτών που ΉΔΗ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, με το Υπουργείο Οικονομικών να νομοθετεί ακατάσχετα και η υπερρύθμιση να ξεπερνάει τα σοβιετικά επίπεδα.
Πόσο δύσκολο είναι να γίνουν στη χώρα μας τα αυτονόητα;
– Κατάργηση κάθε φόρου και εισφοράς που δεν αντιστοιχεί σε εισόδημα.
– Απλό και σταθερό φορολογικό πλαίσιο με διακομματική δέσμευση για 10 έτη τουλάχιστον, με χαμηλή φορολογία ανταγωνιστική των γειτονικών χωρών.
– Αφαίρεση από το φορολογητέο εισόδημα όλων των δαπανών, ώστε να μην έχει κανένας κίνητρο για μαύρες συναλλαγές.
– Αδειοδοτήσεις σε μια ημέρα με απλές και διάφανες διαδικασίες.
– Πλήρης ηλεκτρονικοποίηση των κρατικών διαδικασιών.
– Κατάργηση της ανάγκης να προσφεύγει ο πολίτης και η επιχείρηση σε δημόσιες υπηρεσίες (όπως η Εφορία), με αξιοποίηση των ΚΕΠ και της τεχνολογίας.
– Κατάργηση όλων των κρατήσεων υπέρ τρίτων και των ειδικών φόρων σε πρώτες ύλες παραγωγής όπως τα καύσιμα. Η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να γίνει ανταγωνιστική.
– Άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων και λοιπών στρεβλώσεων που εμποδίζουν την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα.
– Κατάργηση των κρατικών φορέων – φαντασμάτων.
– Μίσθωση ή πώληση κρατικών επιχειρήσεων ή ακινήτων με αναπτυξιακά κριτήρια και μόνο.
– Ενεργή υποστήριξη της εξαγωγικής και ερευνητικής δραστηριότητας.
Τα κοινοβουλευτικά κόμματα έχουν στηρίξει την ύπαρξή τους ακριβώς στη διατήρηση των παραπάνω στρεβλώσεων. Ως εκ τούτου η ευθύνη είναι στους πολίτες και μόνο: είτε αλλάζουμε πολιτικό προσωπικό, σχηματισμούς, νοοτροπία, αντιλήψεις και εν τέλει σελίδα, είτε συνεχίζουμε την ελεύθερη πτώση μας για … ακόμα χειρότερες μέρες, που δεν αξίζουν στον αγωνιζόμενο Έλληνα.
