Γράφει ο Κλεισθένης
Ο «υπερπρωθυπουργός» της χώρας Ντομινίκ Στρος Καν δήλωσε ότι είναι γιατρός και σαν τέτοιος είναι απαραίτητος έστω και αν οι αποφάσεις του πονάνε. Μήπως αυτή η δήλωση μας παραπέμπει στον άλλο σωτήρα που μας έβαλε στο γύψο για 7 χρόνια; Εκείνος μίλησε για χειρουργική κλίνη και τα επακόλουθα είναι σε όλους γνωστά.
Έλαβα ένα μήνυμα από αναγνώστη που μου ζήτησε να γράψω κάτι σχετικά με τους μακροχρόνια άνεργους. Στο μήνυμά του μου έγραφε ότι είναι άνω των 55 ετών και άνεργος για πάνω από δύο χρόνια. Το ύφος, η γραφή και η απελπισία του με αναγκάζουν να γράψω μερικές σκέψεις για το τι σημαίνει να είσαι άνεργος όχι από επιλογή (τεμπέλης) αλλά από απάνθρωπες πολιτικές των κυβερνόντων. Ο συνειδητοποιημένος πολίτης όντας στην ανεργία νοιώθει σκουπίδι, άχρηστος και καταπιέζεται απ’ τους οικείους του, τον περίγυρό του και την αδυναμία να έχει ακόμη και τα απαραίτητα για την επιβίωση.
Στα ερωτήματα ειδικά των δικών του ανθρώπων σχετικά με το τι θα κάνουμε, τι θα γίνει με το στεγαστικό δάνειο, τι θα τρώμε, πως θα ζήσουμε δεν έχει απαντήσεις με επακόλουθα κατάθλιψη, συνεχή εκνευρισμό, βίαιες αντιδράσεις, γκρίνια και σκέψεις , σκέψεις πολλές για αντίδραση, αντίδραση με οργή, με θυμό που μπορεί να εξελιχθεί σε μίσος, μίσος κατά του καθεστώτος, μίσος κατά του γείτονα που έχει δουλειά, μίσος κατά της κοινωνίας με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις. Η αποδοχή και ηρωοποίηση της κάθε φύσης βίας σφηνώνονται στο μυαλό του και πιθανό είναι η συμμετοχή του σε συγκεντρώσεις να μην είναι ειρηνική αλλά επιθετική και βίαιη.
Όταν μια λαϊκή κινητοποίηση γίνει όχλος που διακατέχεται από οργή και μίσος τα αποτελέσματα δεν είναι αντιμετωπίσιμα ούτε απ’ τις οργανωμένες δυνάμεις της αστυνομίας. Ο όχλος δεν έχει συνείδηση ούτε αυτοσυγκράτηση και μια σπίθα μπορεί να φέρει πυρκαγιά. Οι κυβερνόντες έχουν τεράστια ευθύνη για τις τραγικές συνέπειες των εκδηλώσεων των πολιτών που θα κινηθούν με την λογική του όχλου και τυχόν θύματα θα γκρεμίσουν το πολιτικό σύστημα χωρίς να έχουν δημιουργηθεί συνθήκες ομαλής μετάβασης σε κάποιο άλλο.
Ο κακοπληρωμένος εργαζόμενος στην προσπάθειά του να διεκδικήσει καλύτερο μισθό διαδηλώνει με ήπιο τρόπο και σπάνια παρεκτρέπεται εκτός φυσικά των «γνωστών αγνώστων», ο άνεργος όμως που υφίσταται μεγάλη καταπίεση και νοιώθει εγκλωβισμένος χωρίς διέξοδο σε απελπιστική οικονομική κατάσταση δεν συγκρατιέται, γι’ αυτόν είναι όλα και όλοι υπεύθυνοι και οι αντιδράσεις του είναι πολύ πιο βίαιες και ανεξέλεγκτες. Το οικονομικοπολιτικό σύστημα πρέπει να λάβει υπ’ όψη του σοβαρά αυτά τα ενδεχόμενα και να στηρίξει οικονομικά τους μακροχρόνια άνεργους και να αφήσει κατά μέρος τα πολιτικάντικα «δεν υπάρχουν λεφτά» γιατί αυτές οι λογικές βάζουν δυναμίτη στα θεμέλια της κοινωνίας και της δημοκρατίας, το πρόσφατο παρελθόν και της Ελλάδας και άλλων χωρών μας πείθει ότι οι αντιδράσεις των λαών δεν τιθασεύονται και σήμερα ο «σωτήρας» που θα θελήσει να εκμεταλλευτεί την παρούσα τραγική κατάσταση για να διαιωνίσει την καταστροφική πορεία της χώρας ούτε υπάρχει αλλά και ούτε θα τον ακολουθήσει κανείς. Η λογική ότι οι εξουσίες και οι ξένες μυστικές υπηρεσίες γνωρίζουν και οδηγούν τις εξελίξεις δεν στέκει τουλάχιστον σε όλες τις περιπτώσεις, αναφέρω μόνο μία, την πτώση του Σάχη της Περσίας όταν όλοι πίστευαν ότι η εξουσία του δεν διέτρεχε κανένα κίνδυνο. Το καθεστώς του Σάχη έπεσε σαν χάρτινος πύργος και στη θέση του μέχρι σήμερα υπάρχει το θεοκρατικό καθεστώς που εγκαθίδρυσε ο Χομεϊνί.
Το δεδομένο ότι όπου πήγε το ΔΝΤ υπήρξαν ανατροπές κυβερνήσεων και διαλύσεις κομμάτων δεν πρέπει να αφήσει τους εξουσιαστές αδιάφορους, η οικονομική κατάρρευση και η κοινωνική διάλυση είναι απότοκα των πολιτικών που επιβάλει το ΔΝΤ.
Το ότι η χώρα χρειάζεται αλλαγή του πολιτικού προσωπικού, αλλαγή προσανατολισμού και ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων δεν σημαίνει αναγκαία βίαιες ανατροπές και ανεξέλεγκτες εξεγέρσεις με αμφισβητούμενες εξελίξεις αλλά αρχικά τιμωρία των ενόχων για το κατάντημα της χώρας, κατασχέσεις των κλεμμένων, δίκαιη κατανομή των βαρών και στήριξη των αδυνάτων έτσι ώστε και οι αλλαγές να γίνουν με νηφαλιότητα και να τύχουν της εμπιστοσύνης των πολιτών με ενεργή τους συμμετοχή. Αν αναλάβουν δράση οι μακροχρόνια άνεργοι και οι εξαθλιωμένοι οι αλλαγές θα είναι βίαιες και οι συνέπειες ανυπολόγιστες. Η επιδίωξη κάποιων να επικρατήσει χάος για να μπορέσουν να επικρατήσουν με αντιδημοκρατικές μεθόδους πρέπει να
μας προβληματίζει σοβαρά, τα παθήματα κάποτε πρέπει να γίνονται μαθήματα.
https://ideopigi.blogspot.com/2010/12/blog-post_3359.html
