Καταργήθηκε κάθε προστατευτική διάταξη για τη Γη Υψηλής Παραγωγικότητας.

Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις που δέχεται η Γη Υψηλής Παραγωγικότητας κατά παράβαση του Συντάγματος, επιφέρουν ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στον πρωτογενή τομέα. Αυτή τη φορά ένας συνδυασμός διατάξεων, πρακτικά καταργεί κάθε προστατευτική διάταξη, ακόμη κι όταν αυτή προκύπτει μέσω θεσμοθετημένων κανόνων χρήσεων γης, όπως Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, ΣΧΟΟΑΠ και Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ).

– Ο νόμος 4178/2013 (α. 51) που θεωρείται αντισυνταγματικός καθώς έρχεται σε αντίθεση με σειρά αποφάσεων του ΣτΕ πάνω σε ζητήματα Γης Υψηλής Παραγωγικότητας, προβλέπει ότι «επιτρέπεται κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη η χορήγηση έγκρισης δόμησης και άδειας δόμησης σε ακίνητα εντός εκτάσεων Αγροτικής Γης Υψηλής Παραγωγικότητας εφόσον αυτά έχουν πρόσωπο σε εθνικές, επαρχιακές και δημοτικές οδούς ή και βρίσκονται εντός αποστάσεως διακοσίων (200) μέτρων από τον άξονα εθνικών, επαρχιακών οδών και εκατόν πενήντα (150) μέτρων από τον άξονα των δημοτικών οδών». Δηλαδή πρακτικά οπουδήποτε.

Ας δούμε όμως τι ορίζει ως δημοτική οδό η πρόσφατη εγκύκλιος του ΥΠΕΚΑ (Α.Π. Οικ.472/03-02-2014) η οποία (όπως αναρτήθηκε) δεν φέρει ΑΔΑ, κυκλοφόρησε όμως σε ιστοσελίδες συμβολαιογραφικών συλλόγων και μάλιστα με «συναδελφικούς χαιρετισμούς»:

– «Ο χαρακτηρισμός μιας οδού ως δημοτικής εναπόκειται στο όργανο εκείνο στο οποίο ανήκει κάθε φορά η αρμοδιότητα για την έκδοση σχετικής με τον ως άνω χαρακτηρισμό ή που προϋποθέτει τον χαρακτηρισμό πράξης (ΣΤΕ 2604/2008,4777/1995). Σε κάθε περίπτωση δημοτικοί οδοί θεωρούνται οι αναγνωρισμένοι ως τέτοιοι μέχρι σήμερα καθώς και όλοι οι δρόμοι εντός σχεδίου πόλεως, εντός ορίων οικισμού καθώς επίσης και αυτοί που εξυπηρετούν ανάγκες του Δήμου ή και συντηρούνται από αυτόν και σε εκτός σχεδίου περιοχές».

Με άλλα λόγια, όπου χρειάζεται να εξυπηρετηθούν εξω-αγροτικές δραστηριότητες σε γεωργική γη υψηλής δραστηριότητας, αρκούν μερικές απλές προϋποθέσεις, οι οποίες και να μην υπάρχουν, είναι στην διακριτική ευχέρεια των εκάστοτε δημοτικών αρχών να δημιουργηθούν.

Αλλά το σημαντικότερο χτύπημα που δέχεται η Γη Υψηλής Παραγωγικότητας είναι το άρθρο 37, παρ. 9, σημείο 8α) του Ν. 4235/2014 σύμφωνα με το οποίο:

– «Οι δρόμοι που απεικονίζονται στα κυρωμένα στοιχεία των διανομών αγροκτημάτων και συνοικισμών, καθώς και κυρωμένων αναδασμών, περιέρχονται κατά κυριότητα στους οικείους Δήμους, εφόσον σήμερα υφίστανται».
Δηλαδή, όλοι οι δρόμοι των αναδασμών θα χαρακτηριστούν δημοτικοί και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν, μπορούν πλέον και οι αναδασμοί να οικοδομηθούν.

Τέλος, το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι στο σχέδιο νόμου που τέθηκε σε διαβούλευση «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση – Βιώσιμη ανάπτυξη, εγκαταλελειμμένοι οικισμοί και Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί – Χρήσεις Γης», δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη Γη Υψηλής Παραγωγικότητας ως κατηγορία χρήσης γης, ενώ με το Άρθρο 40 επιτρέπεται στη γεωργική γη, γενικώς, η κατοικία και άλλες εξω-γεωργικές χρήσεις, παρακάμπτοντας την εύλογη προσπάθεια των χωροτακτών, να αποφεύγονται όσο γίνεται οι συγκρούσεις χρήσεων γης.

Επειδή, πιστεύουμε ακράδαντα ότι «τη γη δεν την έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας, αλλά την έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας…» και δυστυχώς, εμείς αυτό που θα αφήσουμε σίγουρα στα παιδιά μας είναι υπέρογκα οικονομικά χρέη,
καλούμε τους αρμόδιους υπουργούς και την κυβέρνηση συνολικά να σεβαστούν και να προστατέψουν, ουσιαστικά, τη γεωργική γη (και ιδιαίτερα της υψηλής παραγωγικότητας)
τους καλούμε να μην αφαιρέσουν από τις επόμενες γενιές την δυνατότητα να παράγουν την τροφή τους και να μην διακινδυνέψουν την επισιτιστική ασφάλεια της χώρας, στο όνομα μιας αβάσιμης, πρόσκαιρης και αδιέξοδης «ανάπτυξης».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΑΤΣΙΟΣ

Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΡΕΤΑΚΗΣ