Δυστυχώς ο επικεφαλής της «Ανεξάρτητης Δημοτικής Πρωτοπορίας» υποκρίνεται ότι δεν γνωρίζει την παροιμία «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί».
Η Δημοτική Αρχή του κ. Γκόντα ήταν αυτή που οδήγησε αφενός το Δήμο Ιωαννιτών και τις επιχειρήσεις του στα όρια της χρεωκοπίας (δόθηκε μεγάλος αγώνας για να ανακτηθεί η χαμένη του αξιοπιστία κι ακόμη παλεύουμε με τα βαρίδια του παρελθόντος) και αφετέρου δεκάδες συμπολίτες μας σε «ομηρία». Αυτή η πολιτική στην άσκηση εξουσίας είναι που καταδικάστηκαν από τους συμπολίτες μας, γι’ αυτό και δεν επιστρέφουμε στις λογικές του παρελθόντος.
Η Δημοτική Αρχή του κ. Γκόντα δεν τήρησε ποτέ καμία δεοντολογία σε ότι αφορά στα προγράμματα των ΑμΕΑ και ήταν αυτή που αντιμετώπιζε τις Δημοτικές Επιχειρήσεις ως «παραμάγαζα» ενός πελατειακού συστήματος.
Μετακινούσε συγκεκριμένους ανθρώπους από Νομικό Πρόσωπο σε Νομικό Πρόσωπο στο Δήμο, στερώντας τη δυνατότητα σε άλλα άτομα της ίδιας κατηγορίας να απασχοληθούν, για να αντιμετωπιστεί «κυλιόμενα» η ανεργία.
Ποτέ στις προσλήψεις μέσω προγραμμάτων δεν κυριάρχησε η λογική της κάλυψης των πραγματικών αναγκών των Δημοτικών Επιχειρήσεων, αλλά γίνονταν μαζικά και για πελατειακούς λόγους. Έτσι αφενός δεν υπολόγιζε τα προβλήματα που δημιουργεί στις επιχειρήσεις και τα χρέη που συσσωρεύει και αφετέρου περιόριζε τη δυνατότητα μονιμοποιήσεων με τη λήξη των προγραμμάτων, αφού ορίζεται σαφώς πως μετατρέπονται σε αορίστου χρόνου οι συμβάσεις όσων καλύπτουν πάγιες ανάγκες.
Αλήθεια πως θα μπορούσαν να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου οι συμβάσεις 64 ΑμΕΑ σε μια Δημοτική Επιχείρηση που έχει 157 εργαζόμενους; Πώς να αυξήσεις κατά 41% με προσωπικό διοικητικών θέσεων το δυναμικό μιας επιχείρησης, χωρίς να την «βουλιάξεις»;
Η Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων έλαβε υπεύθυνες αποφάσεις, επιλέγοντας το ένα και μοναδικό κριτήριο της αναπηρίας για την ευαίσθητη ομάδα των ΑμΕΑ, αφού εξέτασε και όλες τις νομικές παραμέτρους του θέματος. Έτσι εξασφάλισε απόλυτη διαφάνεια στην επιλογή των ατόμων που θα μετατραπεί η σύμβαση τους σε αορίστου χρόνου, εξασφαλίζοντας παράλληλα και τη βιωσιμότητα της ΔΕΥΑΙ. Γιατί οι Δημοτικές Επιχειρήσεις δεν είναι «μαγαζί» κανενός Δημάρχου, αλλά κτήμα των πολιτών στους οποίους θα πρέπει να συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Ακόμα «πληρώνουμε» την ΑΝΔΕΙ
Σε ότι αφορά στην υπενθύμιση των δήθεν απολύσεων του 2011 από την Ανεξάρτητη Δημοτική Πρωτοπορία. Ας μην προκαλεί ο κ. Γκόντας να ανοίξουμε τη συζήτηση της «αμαρτωλής» ΑΝΔΕΙ και των «μαϊμού» συμβάσεων.
Ακόμα πληρώνει ο Δήμος, δηλαδή οι συνδημότες μας 200.000 ευρώ το χρόνο για μια επιχείρηση που έκλεισε. Δεν έκλεισαν όμως οι «αμαρτίες». Με Εισαγγελική εντολή βρίσκεται αυτές τις μέρες σε εξέλιξη ένας ακόμη έλεγχος και για τις παλιές συμβάσεις και για τα προγράμματα της ΑΝΔΕΙ.
Εν κατακλείδι: Ίσως θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον κ. Γκόντα. Γιατί όταν κατηγορεί τη Δημοτική Αρχή για «πελατειακές ψηφοθηρικές τακτικές» και μετατροπή του Δήμου σε «παραμάγαζο», το μόνο που πετυχαίνει είναι να υπενθυμίσει στους Γιαννιώτες πως ο ίδιος ως Δήμαρχος είχε αναδειχθεί σε … μετρ αυτής της τακτικής.
Είναι καλό να υπενθυμίζουμε που και που το παρελθόν. Ως παράδειγμα προς αποφυγήν για το μέλλον!
