Γράφει ο Νηφάλιος
Σε λιγότερο από ένα μήνα επανασυρόμαστε στις κάλπες, με στόχο να ανασύρουμε το ημιθανές κορμί της χώρας μας από τη λάσπη και την αηδία που έχει καταντήσει τα τελευταία χρόνια. Μια ακόμη εκλογική αναμέτρηση, σε λιγότερο από ένα χρόνο και η… νιοστή από το 2010 και μετά. Η μόνη διαφορά με τις προηγούμενες είναι, ότι τώρα δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
Tο Γενάρη, ο κόσμος –βλακωδώς- πίστεψε στον Τσίπρα. Η ανικανότητα, όμως, της Αριστεράς σε συνδυασμό με την διαρκή ύβρι και αλαζονεία στην οποία για καιρό υπέπιπτε ο τέως Πρωθυπουργός, δημιούργησαν έναν εκρηκτικό συνδυασμό. Πέρα από το ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από τη χώρα, πλέον έχει διαλυθεί κάθε ελπίδα για τον κόσμο. Έχει φύγει από το προσκήνιο κάθε αποκούμπι που μπορεί να είχε –και είχε το Γενάρη.
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η ψήφος θα «πέσει» με …βαριά καρδιά και για πρώτη φορά, ίσως, τιμωρητικά προς όλους. Το ελληνικό εκλογικό σώμα, που πολλάκις έχει διακριθεί για την ακατανίκητη βλακεία του, πλέον έχει ξυπνήσει. Ίσως, όχι τόσο απότομα, αφού οι επιπτώσεις του τρίτου μνημονίου δεν έχουν γίνει ακόμη ορατές, αλλά σίγουρα έχει μάτια και αυτιά ανοιχτά. Και τα οποία, αυτή τη φορά, δεν υπάρχει κανένας για να κλείσει ή να γλυκάνει…
Υ.Γ.: Δυστυχώς, οδηγούμαστε σε μια μακρά περίοδο ακυβερνησίας, αφού οι πολιτικοί τυχοδιωκτισμοί του Alexis και η ανυπαρξία των υπολοίπων δημιουργούν μια εικόνα χάους.
Υ.Γ.2: Μετά την Όλγα και την Έλενα, ο τουρισμός έχει την Άλκηστις. Ε, δεν το λες και αναβάθμιση…
