Γράφει η Ζωγράφος Μένη Καρανίκα
Η έννοια της τέχνης μας παραπέμπει σε ότι έχει να κάνει με την ευαισθησία, την φαντασία και την αισθητική.
Ο καλλιτέχνης είναι δημιουργός. Υλοποιεί την όποια ιδέα συλλαμβάνει.
Σκοπός του δεν είναι μόνο το αισθητικό στοιχείο αλλά και τα μηνύματα που μπορεί να περάσει μέσα από το έργο του, είτε είναι εικαστικό (ζωγράφος, γλύπτης), ή έχει σχέση με την ποίηση, τη μουσική σύνθεση και το θέατρο.
Η τέχνη έχει τις ρίζες της από τον πρωτόγονο άνθρωπο των σπηλαίων.
Μέσα από την ζωγραφική των σπηλαίων, μάθαμε για τον τρόπο ζωής τους αλλά και για την εξέλιξη του είδους.
Οι Έλληνες ανακάλυψαν τον πολιτισμό από την αρχαιότητα. Πνευματικές και τεχνικές γνώσεις απορρέουν μέσα από τις εικαστικές τέχνες (αρχιτεκτονική, ζωγραφική, γλυπτική).
Μελέτησαν την στατική (πχ Παρθενώνας), την προοπτική και την καλλιτεχνική ανατομία, σε συνδυασμό με την διαίσθηση και την φαντασία.
Είναι οι μεγάλοι Έλληνες καλλιτέχνες που μας άφησαν πλούσια παρακαταθήκη και έκαναν την Ελλάδα κοιτίδα πολιτισμού, σε όλη την υφήλιο.
Η ζωγραφική και αναφέρομαι σε αυτή λόγο του ότι την υπηρετώ με σεβασμό χρόνια, δεν την θεωρώ επάγγελμα, διότι για εμένα έχει μια πολύ ευγενική έννοια.
Μέσα από αυτή, βλέπουμε το πνεύμα του δημιουργού. Χαρακτηριστικό γνώρισμα.
Βέβαια, η πραγματική έννοια σήμερα σε γενικές γραμμές έχει αλλάξει χαρακτήρα. Τα πάντα γίνονται ρευστά και εξαφανίζεται η πραγματική τέχνη. Το θεωρώ ιεροσυλία που, στο βωμό της βιομηχανοποίησης, χάνεται ο ρομαντισμός και η πραγματική τέχνη.
Αυτά είναι σημεία των καιρών, όπου επιτήδειοι μπερδεύουν τα έργα τέχνης με τις κατσαρόλες…
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει καλλιτεχνική παιδεία, τους δίδεται η δυνατότητα να καπηλεύονται την άγνοια, αλλά και την αγάπη του Έλληνα για την τέχνη.
Μπορεί τα πράγματα ν’ αλλάξουν μελλοντικά και να μην χαθεί η πραγματική έννοια του όρου, ώστε η τέχνη να μην γίνει παρελθόν, αλλά να έχει μέλλον.
Οι δάφνες κάποτε τελειώνουν και πρέπει να σκεφτούμε την παρακαταθήκη που θ’ αφήσουμε εμείς στα παιδιά μας.
Κάτι ξέρουν όσοι καπηλεύονται την πολιτική δόξα της Ελλάδος και την ιστορία της. Ελπίζω στη νέα γενιά!
Η αρχιτεκτονική, η μουσική, η ζωγραφική, η γλυπτική, η ποίηση και το θέατρο, πρέπει ν’ αποτελούν λειτούργημα και μόνο.
